To są wszystkie kolory farb Farrow i Ball w nowej MoMA

Odwiedzający niedawno przeprojektowane Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku mogą być zaskoczeni, że nie spotkać się z ciągiem galerii o białych ścianach, prezentujących sztukę pogrupowaną według okresu i stylu. W rzeczywistości muzeum rozpoczęło swoją ostatnią renowację od rozmowy o tym, jak zakłócić tradycyjne sposoby reprezentacji. „Tylko dlatego, że przez długi czas wszystko układało się w określony sposób, nie oznacza to, że jest to jedyny sposób, a nawet najlepszy sposób, aby to zrobić” Sarah Suzuki, o nowej aranżacji wystawy mówi kurator rysunków i grafik w MoMA. Współpracując, kuratorzy muzeum i zespół projektowy podjęli próbę przeciwstawienia się dydaktycznym trybom kategoryzacji (tj. chronologie i podziały na medium), a zamiast tego pozwolić abstrakcyjnym pomysłom kształtować narrację każdego z nich Galeria. Jeden wielki sposób, w jaki to zrobili? Farba. I nie, nie mamy na myśli płótna.

Ponieważ kolor odgrywa tak kluczową rolę w naszym doświadczeniu wizualnym – szczególnie w kontekście sztuki – farba dobór kolorów stał się siłą napędową renowacji, kształtując innowacyjne galerie w całym muzeum. Podczas prywatnego zwiedzania nowych galerii, Dom Piękny dowiedzieliśmy się więcej o tym, jak zespół kreatywny muzeum wykorzystał kolory farb Farrow & Ball, aby zrewolucjonizować sposób, w jaki widzimy, czujemy i wchodzimy w interakcję z najbardziej wpływowymi i przejmującymi na świecie Sztuka.

Innowatorzy z XIX wieku

Od razu widać, że nie znajdziesz tutaj klasycznego białego pudełka z galerią. Gdy piąte piętro otwiera się na impresjonistyczną galerię, zamiast tego zauważysz jasnoszarą farbę: Oddech słonia. Projektanci i kuratorzy mówią nam, że wybrali to tło, ponieważ stoi na własnym gruncie i ręczy za siebie nawet za arcydziełem, takim jak dzieło Vincenta van Gougha. Gwieździsta noc jednocześnie będąc wystarczająco delikatnym z bardziej miękkimi, bardziej domowymi pracami Mary Cassatt. „Oddech słonia pomaga uwydatnić prace, zamiast po prostu umieszczać je na białym tle gdzie tak naprawdę nie rozmawiają ze sobą”, wyjaśnia Lana Hum, dyrektor ds. projektowania w MoMA i Wystawa.

Wczesna fotografia i film

W bezpośrednim sąsiedztwie galerii impresjonistów znajduje się przewrotne podejście do tradycyjnego teatru czarnej skrzynki z głębokim, naładowanym emocjonalnie odcieniem bakłażana: Farrow & Ball's Pelt. „Jeśli Oddech Słonia niszczył białą skrzynkę, tutaj rozbijamy czarną skrzynkę” – mówi Suzuki. Znowu, zamiast domyślnego wyboru, farba funkcjonuje jako sztuka sama w sobie, wzmacniając i łącząc wystawy. W szczególności wydobywa odcienie sepii z filmu z 1906 roku, a także otaczające je obrazy mieszane i fotograficzne, które również ewoluowały w tym czasie. Zarówno wizualnie, jak i tematycznie, Pelt odzwierciedla szybki rozwój technologii rozwijający się wraz z obrazami impresjonistycznymi – teraz rozmawiają ze sobą spójnie. „Chcieliśmy rozwiać ideę, że film można oglądać tylko w czarnej skrzynce”, powtarza Hum, dodając, że „nowe oprawy oświetleniowe LED są znacznie bardziej wyrafinowane i mają znacznie większy zakres poziomów światła i szerzyć się."

Wokół Les Demoiselles d’Avignon

W tej galerii artyści z różnych środowisk i mediów prowadzą rozmowę, po raz kolejny przeciwko Oddechowi Słonia. Oczy zwiedzających natychmiast przyciągnie kubistyczne dzieło magnum Pabla Picassa Les Demoiselles d’Avignon, który nadaje ton innym prezentowanym przełomowym dziełom autorstwa Faith Ringgold Zamieszki rasowe do rzeźb Louise Bourgeois. Każdy z nich odzwierciedla różne formalne i tematyczne innowacje Les Demoiselles d'Avignon. I zabawny fakt: Ringgold zwykła zanurzać się w MoMa z Picassem, mówiąc o jego bezpośrednim wpływie na jej własną pracę.

Książki i druki artystyczne w Rosji

W całym muzeum kolory farb funkcjonują również jako przerwy w całej przestrzeni (gdzie przerywniki i przedsionki) są pomalowane w odtłuszczonym kamieniu), aby wizyta nie przypominała niekończącego się marszu przez labirynt lśniącej bieli galerie. Na przykład ten pokój jest małym, bardziej intymnym, głębokim zanurzeniem się w domowej roboty książkach i drukach rosyjskich artystów awangardowych podczas i po I wojnie światowej. Zdecydowali się na Serge, głęboki, głęboki błękit, aby stworzyć środowisko przypominające kącik.

Florine Stettheimer and Company

Podczas burzy mózgów nad planami tego bardziej kapryśnego, bujnego i ozdobnego pomieszczenia, w którym wiszą prace Florine Stettheimer, kuratorzy siedzieli w dużej sali, rzucając wokół siebie pomysły na temat nastroju. Jeden z projektantów opisał pożądany kolor „jakby niebieski mógł się rumienić”. Ich wybór? Farrow & Ball's Cabbage White, biała z odcieniem – lub rumieńcem – zielonkawoniebieskiego.

Lilie wodne Claude'a Moneta

Kuratorzy wiedzieli, że ta przestrzeń musi być wciągająca i otaczająca, ale każdy kolor, z którym eksperymentowali, wydawał się zbyt nieprzejrzysty. To znaczy, dopóki nie znaleźli Weveta, który jest promienny, prawie świetlisty. „Wevet prawie nie jest kolorem. Wydaje się przywoływać światło. W rzeczywistości przechwytuje światło i jest najlepszym wyrazem nasłonecznionego światła w Giverny” – wyjaśnia Hum. Podobnie jak w przypadku wszystkich farb Farrow & Ball, natura koloru zdaje się dostosowywać i przekształcać w celu dopełnienia otoczenia. Deski podłogowe są również szersze w tym pomieszczeniu, aby zaaranżować ruch w całej przestrzeni i ustawić w kolejce gościa, aby wiedział, że jest w środku specjalne miejsce, „jakbyś miał intymny moment ze starym przyjacielem, ale jednocześnie czuł się wystarczająco otwarty i miał ruch”, zauważa Suzuki.

Surrealistyczna historia sztuki

Galeria surrealizmu przywodzi na myśl labirynt, z zaskakującymi pokazami schowanymi w kątach i różnymi mediami, które się nawzajem intensyfikują. Ta struktura, daleka od przypadku, odzwierciedla koncepcje i idee, z którymi toczy się surrealizm. Zachęca do odkrywania i zachęca patrona do przyjęcia poczucia bycia trochę „wyłączonym”, prawie tak, jakby dziedziczył niepokój nierzeczywistości wyrażony w dziele sztuki. Farrow & Ball's Sulking Room Pink (z najnowszej kolekcji marki) stanowi idealne tło, a dodatkowo wzmacnia go nastrojowe oświetlenie.

Reagowanie na wojnę

I oto jesteśmy, kończąc naszą wirtualną wycieczkę po piątym piętrze MoMA posępnym akcentem z galerią o tematyce wojennej. Spacer po galeriach na piątym piętrze ma na celu harmonijne narastanie crescendo i osiąga tu punkt kulminacyjny. W pokoju znajduje się mieszanka alegorycznych dzieł, a niektóre są bardziej instynktowne, jak rzeźby. Zespoły projektowe i kuratorskie początkowo używały innego koloru, ale uważały, że to nie w porządku, więc w ostatniej chwili przemalowali go Mole's Breath. Ten szarobrązowy odcień jest niezaprzeczalnie ponury, nadając pomieszczeniu ciężar. Przywołując zadymioną agresję i przemoc pola bitwy, skutecznie odwzorowuje powagę wojny reprezentowaną w dzieła sztuki, od dzieł José Clemente Orozco i Davida Alfaro Siqueirosa po reakcję Picassa na horror II wojny światowej w Dom Charnel.

Czujesz inspirację, aby pomalować ściany czymś innym niż klasyczny odcień bieli?

---

---

Śledź House Beautiful na Instagram.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.