Czym są Klejnoty Koronne Berła i Kuli

W monarchii brytyjskiej nigdy nie brakuje historii i zwyczajów, i chociaż spekulowano, że wiele z tych tradycji mogło ulec zmianie pod panowaniem Król Karol III, jeden, który pozostał, to użycie Berła Władcy i Kuli Władcy podczas jego koronacja.

Przed koronacją kulę i jedno z berł widziano ostatnio, gdy umieszczano je na trumnie królowej Elżbiety II podczas jej pogrzeb państwowy we wrześniu 2022 r., ale od wieków są częścią indukcji brytyjskich monarchów.

Część klejnotów koronnych — kolekcja ponad 100 obiektów, które według Historyczne pałace królewskie, organizacja charytatywna zarządzająca historycznymi miejscami, takimi jak Tower of London, w której przechowywane są Klejnoty Koronne — berła i kula to jedne z najbardziej znanych i kultowych przedmiotów związanych z rodziną królewską. Kawałki pochodzą z XVII wieku i tradycyjnie stanowią główną część ceremonii koronacyjnej kiedy nowy monarcha oficjalnie obejmuje tron, ponieważ każdy ma specjalne znaczenie związane z monarchą królować.

Berło Władcy z Krzyżem, które widziano podczas nabożeństwa pogrzebowego królowej Elżbiety, jest jednym z dwóch berł używanych podczas nabożeństw koronacyjnych. Miał reprezentować władzę i rządy korony, był używany podczas koronacji każdego brytyjskiego monarchy od 1661 roku, kiedy to został stworzony z okazji koronacji króla Karola II.

Pomimo swojego historycznego statusu, berło, które widzimy dzisiaj, nie jest w swoim pierwotnym stanie. W 1820 roku utwór został zmieniony na koronację Jerzego IV, dodając emaliowaną różę, oset i koniczynę, a następnie w 1910 roku król Jerzy V (Pradziadek króla Karola III) został ponownie zmieniony, aby zawierał masywny, 530,2-karatowy diament Cullinan I. Największy na świecie oszlifowany biały diament, jest częścią zestawu klejnotów wzorowanych na oryginale Diament Cullinan o masie 3106 karatów który został odkryty w Afryce Południowej w 1905 roku (drugi co do wielkości kamień, Cullinan II, osadzony jest w Cesarska Korona Państwowa.) Według Royal Collection Trust element musiał zostać wzmocniony, aby utrzymać ciężar diamentu, który jest zawarty w konstrukcji na zawiasach, dzięki czemu kamień można było zdjąć i nosić osobno.

Drugim z berł, które tradycyjnie pojawia się podczas koronacji, jest Berło Władcy z Gołębicą, która, jak sama nazwa wskazuje, przedstawia emaliowanego gołębia lądującego na złotym krzyżu szczyt. Reprezentując duchową rolę monarchy (władca jest jednocześnie głową kościoła anglikańskiego) powstał również na koronację Karola II w 1661 roku, chociaż funkcja tego elementu - znana również jako Różdżka Równości i Miłosierdzia - była częścią usług koronacyjnych znacznie dłużej, sięgając co najmniej do 1066 koronacja Wilhelma Zdobywcy.

Podobnie jak berła, Kula Władcy jest istotną częścią tradycyjnych regaliów koronacyjnych. Złota, wysadzana klejnotami kula, zwieńczona wysadzanym klejnotami krzyżem, ma symbolizować, że moc monarchy pochodzi od Boga. Podobnie jak berła, powstał w 1661 roku. Zazwyczaj kula jest przedstawiana monarchie pod koniec ceremonii koronacyjnej i trzymana w prawej ręce przed umieszczeniem na ołtarzu, aby mogli przyjąć dwa berła. Dopiero wtedy to Korona Świętego Edwarda jest tradycyjnie umieszczany na głowie władcy.

Przed pogrzebem Elżbiety II po raz ostatni użyto tych części regaliów koronacyjnych w 1953 r., kiedy królowa miała koronację.