Eerste keer dat huiseigenaar Albie Buabeng ons meeneemt op haar reis om een ​​huis te kopen

Als twee twintigers die in de detailhandel werken en van salaris tot salaris leven in NYC, hebben mijn man en ik er zelfs nooit over gedroomd om een ​​huis te bezitten. Dat was nooit onze droom - en we hadden onze redenen: naast het feit dat de financiële hindernissen leken te zijn... onmogelijk te overwinnen zijn naar NYC, we voelden ook dat we als huurders de vrijheid en flexibiliteit hadden om te leven waar dan ook en de luxe dat enig huisonderhoud niet ons fysieke of fiscale verantwoordelijkheid.

Maar toen... 2020 gebeurde. Wij hadden verhuisd naar de westkust (Seattle), stichtte een gezin en plotseling veranderden onze opvattingen - en dat gold ook voor onze prioriteiten. We hadden allemaal onze individuele omslagpunten, met als hoogtepunt een reis van 3 maanden naar de aankoop van ons allereerste huis.

Toen we ons kleine meisje zagen opgroeien, begonnen we onszelf een beetje te dagdromen. En als een creatieveling, werd ik helemaal geprojecteerd in ons appartement met 2 slaapkamers. 2020 bracht echter een hele reeks nieuwe uitdagingen en veranderingen met zich mee. Terwijl mijn man werd ingezet, waren mijn dochter en ik hier in de Verenigde Staten om te kijken hoe de COVID-19-pandemie greep en een burgerrechtenbeweging zich ontvouwde. Deze combinatie van gebeurtenissen gaf me een diepere waardering voor legacy en equity. Wat zouden we onze dochter nu geven en wat zouden we achterlaten voor haar en toekomstige generaties? Eigenwoningbezit zou een van de springplanken in die richting zijn.

Nu, als twee, emotioneel en financieel meer volwassen dertigers, leek het bezit van een eigen huis niet alleen haalbaar, het was zelfs wenselijk. We waren het huren ontgroeid en we hadden vertrouwen in ons vermogen om alle verantwoordelijkheid die bij het bezit van een huis hoort, aan te kunnen.

Hoe we wisten dat het tijd was

Er is een mentale verschuiving die gepaard gaat met de overgang van huren naar bezitten. Als huurders is het een troost te weten dat als er iets kapot gaat, iemand anders ervoor zorgt. Nu wilden wij degenen zijn die ervoor zouden zorgen. Het grappige is dat we onze verhuurders of vastgoedbeheerders bijna nooit ergens voor belden en toch alles zelf regelden. En natuurlijk kriebelde de ontwerper in mij dat een appartement niet kon krabben.

Hoe we ons hebben voorbereid

Voor mij betekende deze verandering het hebben van een huis dat ons altijd en op alle manieren van dienst kon zijn. Wie wist hoe lang we allemaal in onze huizen zouden worden afgezonderd? Ik wilde er zeker van zijn dat ons huis zou zijn een veilige haven en een plek om te leren, werken en spelen voor ons allemaal. We hebben een gemaakt Pinterest bord om te helpen het huis te manifesteren dat we ooit zouden hebben. We begonnen meer te leren over generatierijkdom en de impact die race heeft op het eigenwoningbezit. We zetten ons in om onze financiële gezondheid te waarborgen, met name het verbeteren van onze kredietscores. We hebben een tastbaar plan in gang gezet, parallel aan mijn ontwerpwensen.

Wat we wilden

Je huurt lang genoeg - voor ons, ons hele volwassen leven - je kunt niet anders dan een lijst maken van dingen die je anders zou doen. Huren is een leven lang leven met dingen die je leuk vindt, leert leuk te vinden, eraan werkt om te verbeteren en waar je een hekel aan hebt, maar waarmee je kunt leven. Gelukkig mondt dit alles uit in een behoorlijk robuuste verlanglijst voor een nieuw huis. Voor ons betekende dat:

• We hielden van de hoge gewelfde plafonds van onze verhuur (vertaling: We zouden graag hoge plafonds hebben, maar het is geen must-have)
• We leerden een middelmatige waskast leuk te vinden, omdat het nog steeds een voorrecht was om een ​​wasruimte in huis te hebben (vertaling: Wasruimte was een must-have die kan worden opgewaardeerd in ons toekomstige huis)
• We hebben gewerkt om muren te verbeteren door te schilderen, met behulp van schil en plak behang, en hangend decor (vertaling: We wilden ruimte op de muur voor een meer permanente inrichting in ons toekomstige huis)
• We haatten ons beperkte natuurlijke licht (vertaling: Goed licht was een musthave in ons toekomstige huis)

En zo begon de reis. Bekijk het eerste deel van ons proces in de video hierboven en blijf wekelijks op de hoogte voor nieuwe hoofdstukken!

Volg Huis Mooi op Instagram.

Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en geïmporteerd op deze pagina om gebruikers te helpen hun e-mailadressen te verstrekken. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op piano.io.