De creatievelingen achter het BAD Guild Obsidian House over wat het project voor hen betekent

“Als zwarte mensen dromen, waar dromen ze dan over?” Dit is de vraag die aan de basis lag van de architecturale planning van Nina Cooke John en Leyden Lewis.

Het resulterende plan is er een die persoonlijk geheugen, collectieve geschiedenis en toekomstige overwegingen samenvoegt, inclusief de realiteit van klimaatverandering. Het architecturale plan van Obsidian maakt gebruik van verschillende duurzame bouwpraktijken, waaronder zonne-energie en het opvangen van regenwater.

"Het huis belichaamt de hybride van het theoretische en het praktische", zegt Cooke John. "Het resultaat is een samenwerking die de lading van het concepthuis omarmt: een ondersteunende ruimte voor het mentale, fysieke en spirituele welzijn van de zwarte familie en al haar uitingen van vreugde en creativiteit."

"Als mensen van de Afrikaanse diaspora is ons erfgoed altijd geweest om ons hart en ons huis voor anderen te openen", legt Umbles uit. Als zodanig was haar Abundance of Welcome-toegangsruimte logisch in de context van Obsidian, maar ook in de context van een post-COVID-wereld. "Van het ontwerp van de buiteningang tot het zitten in de welkomstruimte, het betreden van dit huis moet veilig en uitnodigend aanvoelen", legt de ontwerper uit.

"Als ontwerper en huiseigenaar hou ik van de emotionele anticipatie die familie en vrienden ervaren wanneer u voor het eerst uw voordeur opent, en de persoon aan de andere kant kan niet wachten om de drempelwaarde. Die emotionele anticipatie moet verder gaan dan de begroeting van een gastheer en dat is waar het bij een 'welkom'-ruimte om draait."

Als keramist Het creatieve proces van Malene Barnett gaat helemaal over het kanaliseren van haar voorouders; haar Obsidiaanse ruimte zal niet anders zijn. "Ongeacht de systemische structuren, blijven zwarte families gegrondvest in cultuur, geest en dankbaarheid", legt ze uit. "De muren van Obsidian eren onze voorouders, dienen als een hulpmiddel voor de bevrijding van de zwarte bevolking en hebben ook helende eigenschappen."

De muren van Barnett zullen bestaan ​​uit tegels van klei, gesneden met voorouderlijke namen en gerangschikt om een ​​structuur te vormen die doet denken aan bouwtechnieken gebruikt in de West-Afrikaanse Dogon- en Hausa-culturen en Sankofa genoemd, een woord uit de Twi-taal van Ghana dat "ga terug en haal het" betekent.

"Ik interpreteer muren als een holistisch familiearchief van opgenomen verhalen", zegt Barnett. "Er is een mogelijkheid om contact te maken met voorouders door middel van nagespeelde video's en opnames. Of je nu advies, recepten of comfort nodig hebt, Sankofa kan deze antwoorden bieden."

Voor Finley, een inwoner van Oakland en oprichter van Joy Street Design, bood het huis de gelegenheid om hulde te brengen aan haar geboorteplaats. "Deze kamer is ontworpen als een eerbetoon aan de stad Oakland en heeft een eikenboommozaïek (het symbool van Oakland) als aardingscomponent", zegt ze over de foyer. Op een meer praktische noot zal dit gebied ook over handenwas- en wasstations beschikken.

De keuken zal hetzelfde huwelijk van functionaliteit en inspiratie hebben: "Ontworpen om zich te concentreren op de geschiedenis en cultuur van zwarte Amerikanen, het zielscentrum van het huis zal gedurfde kleuren, verwijzingen naar hiphop en sculpturale elementen bevatten die de bewoners zullen aanmoedigen om net zo veel te loungen als elk ander deel van het huis", zegt Finley.

Voor Turner, oprichter van Interior Obsession, draait de familiekamer van de toekomst om multifunctionaliteit. "De perfecte familiekamer voor het moderne Afro-Amerikaanse gezin begint met traditionele waarden", zegt ze.
"Het ontwerp is een multifunctionele ruimte voor het gezin om samen te komen, rond te hangen en te spelen. Deze sleutelkamer is een gemeenschappelijke ruimte die door meerdere bewoners wordt gebruikt, of het nu gaat om een ​​avondje tv, een rondje huiswerk, een pianorecital voor het hele gezin of wat muzikaal entertainment. Er is veel zorg besteed aan functionaliteit en inrichting.”

Next Wave-ontwerper Laura Hodges's eetgedeelte - de Harmony Room genoemd - draait om de gemeenschap, met knipoogjes naar de Afrikaanse geschiedenis en waardering voor de (virtuele) setting.

"The Dining Room is een levendige ruimte waar familie en vrienden samenkomen om samen een culinaire ervaring te delen", legt ze uit. "Ontworpen voor het organiseren van familiemaaltijden, informeel ontbijt/lunch aan de bar, kleine diners en grote verzorgde bijeenkomsten, het concept is gecentreerd rond een grote muurschildering in opdracht van BADG-kunstenaar Glenyse Thompson. De vorm van de op maat ontworpen krukjes is geïnspireerd op de vorm van gestapelde Afrikaanse halskettingen, terwijl de lage zitting weggestopt kon worden om een ​​vrij uitzicht op het landschap mogelijk te maken.”

Voor Fennoy, oprichter van Revamp Interior Design, kwam de uitdaging van de woonkamer voort uit het balanceren van geavanceerde technologie met een historisch georiënteerde viering van de zwarte cultuur.

"Uitgestrekt, met uitzicht op de uitgestrekte Oakland Hills, gaat de Living Room at the Obsidian over feest en verbinding; aan ons erfgoed, aan onze successen, aan onze vele talenten en onze creativiteit, aan onze vreugde, aan ons ritme, aan onze strijd en pijn, aan onze complexiteit en diversiteit, aan onze liefde voor Moeder Aarde", zegt ze. "Zwartheid is te vinden in elke hoek van deze kamer. Het ontwerp streeft ernaar om ons allemaal te vertegenwoordigen. Verleden, heden en toekomst."

Het zwembad en het pooldeck van Ishka Designs, genaamd The Atlantic, is - letterlijk - groen: het bevat droogte- en brandwerende beplanting en heeft oog voor welzijn. "Historisch gezien ondersteunen BIPOC-culturen hun omgeving en culturen door methodologieën aan te passen die inherent vindingrijk en noodzakelijk zijn", legt Anishka Clarke uit. "We nemen die ideologie mee in onze ontwerpoplossing voor The Atlantic, door onze materiaalkeuze, meubels en beplanting."

Het pooldeck fungeert ook als een soort buitencentrum: "Een deel van de schoonheid van de architectuur van Obsidian is de vloeibaarheid van kamers en hun verbondenheid met het buitenleven", zegt Clarke. "We hebben voor het zwembad en het pooldeck gekozen omdat dit het enige gebied is dat verbonden is met bijna alle architectuur: het hoofdniveau, de bovenste verdiepingen en het poolhouse."

"Mijn belangrijkste ontwerpinspiratie komt zeker uit de natuur, met name de horizon van het Caribisch gebied Zee", zegt BOA, oprichter van OI Studios, die haar allereerste buitenmeubels zal ontwerpen voor de tussenverdieping. "Ik wilde mezelf uitdagen om te kijken of ik de producten die momenteel op de markt zijn, kan verbeteren. Mijn doel was om een ​​multifunctionele ruimte te creëren om te werken, loungen en entertainen met behoud van mijn minimalistische ontwerpbenadering. De pandemie heeft ons werkleven voor altijd veranderd, dus ik wilde een comfortabele ruimte inbouwen om buiten te werken."

"Onze bedoeling bij het ontwerp van het Pool House is om het verleden in de toekomst te verweven", legt Christina Casañas-Judd uit, de ene helft van Ik en algemeen ontwerp.

Hun concept voor het Moon House-pension onderstreept het gevoel van connectiviteit tussen binnen en buiten dat door Clarke en BOA wordt genoemd. "We stellen ons een innovatieve ruimte voor met een geïntegreerde geneeskrachtige kruidentuin vermengd met inheemse wilde bloemen", zeggen de ontwerpers. "De keuken zal worden uitgerust voor het oogsten en opslaan van de kruiden tijdens de wintermaanden om te worden gebruikt als natuurlijke remedies voor occasionele thuisbevalling en ter bevordering van fysieke, spirituele en mentale welzijn."

Allen's "I Am Good Enough"-studio is een reactie op de oneerlijke manieren waarop zwarte Amerikanen vaak worden verplicht - en aangemoedigd - om te veel te compenseren om ongelijkheid mogelijk te maken.

“Voor een overachiever is de emotie van het bereiken van ‘hoger dan gemiddeld’ om ‘beter dan’ te zijn slechts één van de manieren waarop zwarte gezinnen hun kinderen hebben aangemoedigd om op gelijke voet te komen met de Amerikanen Droom; net zoals mijn ouders me hadden aangemoedigd om te slagen", zegt de ontwerper. "Maar met een extra laag zwartheid wordt de weg uitdagender. Dit komt omdat je misschien nooit weet of de kleur van je huid een factor speelt in hoe sommige mensen naar je kijken. Racisme kan erg vaag zijn en niet rechttoe rechtaan."

Ze ziet haar studioruimte als een tegengif daarvoor: "Ik wilde een toevluchtsoord voor kunstenaars ontwerpen zodat iemand het gevoel heeft dat ze niet zo hard hun best hoeven te doen", zegt ze. "Ja... het is een persoonlijke therapie."

Leyden Lewis heeft zijn studeerkamer en halfbad de Room of Requirement genoemd en het is ontworpen als een toevluchtsoord voor zelfzorg en ontdekking: "Een plek waar je thuis kunt vitals en alle noodzakelijke preventieve en gezondheidsonderhoud kunnen worden beoordeeld, gepland en aangepakt met een lichte snelheid en een aanraking"-dankzij het gebruik van innovatieve technologie.

"De technologie van robotarmen met aangepaste hulpstukken en functionaliteit maakt het mogelijk en stimuleert de toegang tot aanraking, van massage tot acupunctuur, opnieuw gecreëerde aanraking uit het geheugen, en om aanraking te onderzoeken als zelfgenot waardoor ontspanning en ontsnapping mogelijk wordt in een meeslepende fysieke ruimte van zelfbewustzijn en de verkenning van onze eigen lichaam."

Hoewel een recreatieruimte misschien doet denken aan videogames en smart-tv's, is er een verfrissend gebrek aan technologie in Brown's 'Analog Vestibule'.

"Onze visie, een transformatieve ruimte genaamd 'Think Play Gather', is een epicentrum voor verbinding, interactie en aarding", legt de ontwerper uit. "Een analoge kamer zonder elektronica, maar rijk aan technologie en geschiedenis. Een plek waar aandenkens, familiefoto's en boeken je niet alleen aan thuis herinneren, ze definiëren het ook.”

Berry's Place of Retreat and Respijt positioneert de slaapkamer als het ultieme toevluchtsoord. "De slaapkamer als toevluchtsoord is de laatste tijd een terugkerend thema", mijmert ze. "Dit sentiment heeft een nieuwe betekenis gekregen gezien het wereldwijde, politieke en culturele klimaat dat bestemd is voor onze nabije toekomst. Het ontwerp van deze ruimte is bedoeld als een toevluchtsoord voor lichaam en geest."

McLean, van ontwerpbureau McLean en Tircut, is getrouwd met gezondheid en inspiratie in haar 'Shaman Chamber'.

"Deze holistische ruimte is een uitdrukking van de Afrikaanse diaspora in combinatie met modern design en materialen, geavanceerde technologie en tribale herinneringen", legt ze uit. "Mijn bedoeling was om een ​​persoonlijk toevluchtsoord te creëren dat genezing, dromen en ontspanning bevordert; een plek waar je wakker zou kunnen worden op de stranden van de Seychelle-eilanden in Oost-Afrika of op de bodem van de stromende wateren in Zimbabwe of zelfs in de mix van de skyline van New York City."

Next Wave-ontwerper Hayslett wendde zich tot de filmwereld voor inspiratie voor haar badkamer: "In plaats van lineair te denken en te doen een badkamer met bijgewerkte gadgets, ik wilde verder denken dan dat bij het naderen van deze ruimte, "ze verklaart. "Met films als Zwarte Panter ons de mogelijkheden liet zien van wat het leven zou kunnen zijn in termen van nieuwe ideeën en technologie, ik wilde dat de ruimte een nieuwe kijk kreeg wat de badervaring zou kunnen zijn." De resulterende kamer heet Wakanda, maar het is bedoeld om veel meer locaties weer te geven dan alleen een.

"Ik heb de ruimte ontworpen om presets te bewonen die een persoon naar een totaal andere plaats in de badkamer zouden brengen", zegt Hayslett. "In plaats van alleen in de badkamer te zijn, zou de ruimte de persoon vervoeren alsof ze baden in een hete bron in IJsland, of douchen in de oerwouden van Afrika terwijl ze kijken naar dieren in het wild. Ze zouden daar niet alleen visueel worden getransformeerd - hun reukvermogen en temperatuur zouden ook worden getransporteerd met de ruimte door ook dezelfde geuren en luchtkenmerken te hebben als de plaatsen die ze besluiten te kiezen voor hun voorinstellingen.”

Voor Burgos' Royal Bedroom Oasis was het primaire doel het creëren van een plek waar de bewoner zijn diepste zelfgevoel kon aanboren.

"De hoofdslaapkamer is het verste toevluchtsoord van het huis - de meest kwetsbare en privéruimte", zegt de ontwerper. "Het is een plek waar je diep in contact kunt komen met jezelf en je geliefde, waar je je lichaam, je ziel, je geest en je identiteit hernieuwt en herstelt. Bij het ontwerpen van deze ruimte wilde ik de invloed van buitenaf afzwakken om diepe verbindingen met de diaspora nieuw leven in te blazen voor een rustgevend en genezend effect. Elk detail van de ruimte geeft een hint van het wereldwijde zwarte erfgoed en creëert een verzorgend, ondersteunend en versterkend resultaat."

Shakoor's penthouse Royal Guest Suite op de derde verdieping is ontworpen voor een bepaald type gast: a succesvolle gepensioneerde die van reizen, kunst en intellectuele bezigheden houdt en luxe en modern waardeert ontwerp.

"Mijn bedoeling met deze ruimte is om gedenkwaardig en geïnspireerd hoog design tot uitdrukking te brengen door het gebruik van zwart en inheemse culturele en historische referenties", legt de ontwerper uit. "Door dit te doen met functionele kunst en artefacten, wordt de suite een ervaring, niet alleen een kamer met meubels."

Jones, oprichter van behangmerk Mitchell Black, stond voor een specifieke uitdaging in haar concept: een kamer creëren die is ontworpen om het grootste deel van de tijd donker te zijn. “De luxueus ingerichte, zwaar getextureerde ruimte creëert een sfeer van extreem comfort om te promoten stilte en laat het visuele entertainment een sterke impact hebben op de zintuigen van de kijker, "ze verklaart. "Mijn uitdaging was om een ​​visueel opvallende ruimte te ontwerpen die het beste functioneert wanneer de ontwerpelementen in het donker verdwijnen."

Zoals Powell het ziet, is een sportschool veel meer dan alleen een plek om te sporten. Haar Wellness Suite hanteert een holistische benadering en behandelt alle elementen van welzijn. "Stel je een plek voor waar je na de activiteit van de dag je individualiteit kunt vernieuwen", zegt ze. "Een ruimte om intiem veilig te zijn in je geest en lichaam terwijl je geniet van de balans en synergie van een eigentijdse ruimte met op maat gemaakt ontwerp."

Powells ingebeelde cliënt is een alleenstaande zwarte vrouw van in de veertig die constant onderweg is, maar zich bewust is van het belang van zelfzorg. "Het is haar denkruimte of een plek om haar hoofd leeg te maken", zegt Powell.

Klugh's Mancala Lounge balanceert ontspanning en plezier. "De lounge zal een buitenverblijf zijn dat zowel sereniteit als opwinding biedt", zegt ze. "Door elementen van vuur, water en een overvloed aan duurzame natuurlijke kenmerken te combineren, zal deze ruimte rustgevend zijn voor het individu dat wil bemiddelen of wil genieten van een glas wijn."

Over wijn gesproken, Penny Francis en Casi St. Julian van Eclectic Home hebben er een hele kamer aan gewijd.

"We hebben voor de Wine Room gekozen omdat we dachten dat het een uitdaging zou zijn om een ​​ruimte te creëren waar niet alleen wijn werd gevierd, maar ook kunst en design", leggen ze uit.

Die viering, zoals in de naam van hun firma wordt gesuggereerd, komt uit een mengelmoes van bronnen: Zuid-Creoolse cultuur en onze eigen geschiedenis, onze Black-ervaring wordt weerspiegeld in de ontwerpkeuzes", de ontwerpers zeggen. "Afrikaanse, Haïtiaanse, Franse, Spaanse en inheemse Amerikanen hebben allemaal onze cultuur, architectuur en geest beïnvloed. Het is de mix van diversiteit die ons aantrekt om te contrasteren in materialen en het naast elkaar plaatsen van periodes en stijlen."

"Ik voelde me meteen aangetrokken tot deze ruimte die vanwege de aanduiding gescheiden is van het hoofdgebouw", zegt Riley over haar ruimte. "Ik woonde van 1977 tot 1999 in San Francisco, een tijd waarin meditatie, onderzoek naar de spiritualiteit van oude of hedendaagse wereldculturen, en bewustzijn van lichaam en geest maakten een groot deel uit van onze levensstijl."

Om van haar secundaire ruimte een meditatieplek te maken, begon Riley de vorm aan te passen van een vierkant naar een cirkel, verwijzend naar de hutten van het Ohlone-volk, de oorspronkelijke bewoners van het gebied dat nu is Oakland.

Vervolgens keek Riley naar visuele inspiratie uit Afrika, een rode draad in haar artistieke carrière: "Het was... natuurlijk voor een BADGuild-lid om naar het Afrikaanse continent en zijn overvloed aan culturele stijlfiguren te kijken," zei ze verklaart. "Het is een onuitputtelijke bron van inspiratie geweest tijdens mijn ontwerp- en kunstcarrière." Het ontwerp van Riley zal een reeks symbolen bevatten die zijn geïnspireerd op motieven van de Hausa-stam, maar, zegt ze, geïnterpreteerd "door middel van een Afro-futuristische lens."

De symbolen, die thema's als geboorte, tijd en meditatie weerspiegelen, worden vergezeld door elementen van aromatherapie en lichtkunst, waardoor het heiligdom een ​​rijk gelaagde, multi-zintuiglijke ervaring wordt.