Hispanic en Latinx ontwerpers over hoe erfgoed hun werk beïnvloedt

Dit is onderdeel van De kracht van ons, een serie die door Hearst Magazines loopt en die de diepe en diepgaande manieren viert waarop de Spaanse en Latinx-cultuur Amerika heeft gevormd. Om het volledige portfolio te zien, Klik hier.

Wij Hispanic en Latinx mensen komen vaak bij elkaar - een realiteit die zowel amusant als frustrerend kan zijn. Ja, de meesten van ons zijn van Spaanssprekende afkomst. En ja, sommigen van ons hebben soortgelijke tradities. Maar degenen onder ons die zichzelf identificeren als Hispanic of Latinx - meer dan 60,6 miljoen in de VS, volgens de laatste volkstelling - weten dat we ook een zo divers mogelijke bevolking zijn. Sommigen van ons hebben banden met het Caribisch gebied; sommige naar Mexico; sommige naar Zuid-Amerika; sommige naar Spanje, Afrika en daarbuiten. Velen van ons hebben nog nooit buiten de Verenigde Staten gewoond, maar voelen zich diep verbonden met de tijdloze tradities die onze ouders en grootouders hebben doorgegeven. En hoewel we af en toe onze respectieve, meerlagige culturen weerspiegeld zien in populaire muziek of eten, is het ook een beetje verrassend dat het mozaïek van Latijns-Amerikaanse en Latinx-invloeden niet duidelijker zichtbaar is in het ontwerp van de plaatsen waar we wonen, werken, en speel.

Of is het? Hier spreken we met acht Spaanse en Latinx-ontwerpprofessionals - afkomstig van Harlem tot Mexico-Stad - over hoe hun respectieve achtergronden de manier waarop ze hun werk en esthetiek benaderen en wat ze zouden willen dat meer mensen wisten over hun eigen erfgoed en de Latijns-Amerikaanse en Latinx-cultuur in het algemeen. Omdat, zoals een ontwerper het uitdrukt, "we misschien een speciale band delen, maar echt, we zijn niet allemaal hetzelfde."

---

---

Inhoudsopgave

---

Hoe omschrijf je je erfgoed?

"Ik ben half Dominicaans en half Guatemalteeks." –Luther Quintana Jr.

“Ik ben geboren in New York, maar mijn beide ouders zijn in Panama geboren. Van mijn moeders kant gaan de generaties Panamezen vier generaties terug, maar mijn vaders kant is Bayesiaans - eigenlijk uit Barbados en Nicaragua. Dus ik word als Afrolatina beschouwd. Maar omdat ik in New York ben en geen Spaans accent heb, zijn de meeste mensen geschokt als ze ontdekken dat ik ook Spaans ben.” –Shareen Bailey

“Ik ben Puerto Ricaans, maar ik ben geboren en getogen in New York City. Dus ik denk dat ik een Nuyorican ben. Maar we brachten zoveel tijd door in Puerto Rico toen ik opgroeide dat ik me echt identificeer met de cultuur, het eten, de tradities en de taal.” –Evette Rios

“Ik ben een smeltkroes. Mijn moeder komt uit Mexico; haar moeder komt uit Spanje en haar vader is Grieks. De moeder van mijn vader is ook Mexicaans, maar zijn vader komt uit Virginia en kwam eigenlijk over op de Mayflower. Maar ik beschouw mezelf als Mexicaans omdat dat de meest invloedrijke cultuur in mijn leven is geweest. Ik ben opgegroeid met Spaans; Engels is mijn tweede taal. Niemand denkt ooit dat ik Spaans ben. Het maakt me aan het lachen en ik vraag me ook af: wat denkt de gemiddelde persoon in Amerika dat een Spaans persoon zou moeten zijn? Ik voel me alsof ik behoorlijk Mexicaans ben. Ik spreek Spaans met mijn moeder aan de telefoon; Ik spreek altijd Spaans op vacaturesites. Ik gebruik dagelijks iets uit mijn kindertijd.” –Carolina Gentry

“Ik ben zo’n mengelmoes van culturen; half Spaans en half Chinees. Ik ben opgegroeid in Panama, dat erg gemengd is, en ik dacht altijd: 'nou, dit is het'; ik dacht echt niet na over mijn afkomst, want Panama is heel divers. We hebben Panamezen die alle kleuren van het kleurenspectrum zijn. We hebben nooit gevraagd ‘waar kom je vandaan?’ omdat we allemaal gemengd waren.” –Fernando Wong

“Ik ben Mexicaan van Spaanse afkomst, daarom ben ik geïnteresseerd in de nieuwe Spaanse cultuur die gevormd werd van de 16e tot de 18e eeuw. ” –Jorge Loyzaga

---

In de Loyzaga Studio in Mexico-Stad

---

Hoe beïnvloedt uw cultuur uw ontwerppraktijk?

“Een Latijns huishouden is een zeer gastvrije omgeving – alles moet op een bepaalde manier zijn voor gasten en voor familie. De tafel was altijd gedekt; we hadden altijd placemats en ik groeide op met het eten van maaltijden met cursussen; eerst een soep of salade en dan een hoofdgerecht. Mijn moeder vond het erg belangrijk om ervoor te zorgen dat het beddengoed altijd op een bepaalde manier in de badkamer lag en dat elk klein gerecht een bepaalde plaats had. De manier waarop we leefden heeft me zeker gemaakt tot wie ik nu ben - het was van invloed op mijn werk. Als ik voor klanten ontwerp, denk ik eraan: alles moet op zijn plaats staan. En alles waar je naar kijkt, zelfs de houder voor zeep, moet op de een of andere manier mooi of aantrekkelijk voor je zijn. Die kleine momenten verbeteren mentaal je dag; als je iets ziet dat visueel aantrekkelijk voor je is, kan het je gemoedstoestand echt verbeteren. Als ik ontwerp voor het huis van een klant, denk ik graag na over elk klein ding en de ruimte die ze nodig hebben om hun levensstijl te leven, vooral als het gaat om de keuken en entertainment. –Carolina Gentry

"Toen we opgroeiden, was alles, van het voedsel dat we aten tot de manier waarop we ons huis hielden, een zeer weerspiegeling van ons erfgoed. We aten veel Panamese gerechten—carimanola's, arroz con pollo, yucca. We hadden Panamese? molas en meubels. Veel van de ideeën van Panama kwamen ook over. In Amerika zijn er geen lessen huishoudkunde meer op school, maar in Panama is home ec erg belangrijk; kinderen volgen kook- en naailessen. Dus mijn ouders vulden aan: mijn broers en zussen en ik leerden knopen naaien en we streken onze eigen uniformen voor school. Mijn grootmoeder zou zeggen: 'Als je broek niet alleen rechtop staat, is hij niet recht genoeg.' We hebben ons huis op dezelfde manier gehouden - altijd heel netjes. Het werd beschouwd als een groepsinspanning; de hele familie hielp mee met schoonmaken en koken. Het huis liep altijd op een bepaalde manier: er waren manden in elke kamer voor vuile kleren; er lagen nooit handdoeken over de vloer. De ingang had een haak voor ieder van ons om onze rugzakken op te hangen; de eettafel had speciale ruimte voor ons om ons huiswerk te maken. Het was echt gestructureerd en georganiseerd. Ik ben opgegroeid met de gedachte dat het heel normaal was, maar pas later, toen ik met andere mensen begon te werken, realiseerde ik me dat niet iedereen zo leeft. Nu, nadat ik een project heb afgerond, presenteer ik een zorgpakket aan mijn klanten met items en tips over hoe ze voor hun huis kunnen zorgen. Ik wil dat ze hun ruimte er nog lang goed uit kunnen laten zien na de laatste fotoshoot.” –Shareen Bailey

"Mijn architectuur is het behoud van de novohispano-manier van leven en hun grote waardigheid in de kwaliteit van leven. Mijn praktijk gaat over het overbrengen van die Mexicaanse tradities - hoe het werd geleefd in de 16e tot 18e eeuw en hoe die gebruiken zijn aangepast - aan de hedendaagse manier van leven." –Jorge Loyzaga

“Ik geloof echt dat de harde werkethiek die mijn vader uit Guatemala heeft meegebracht, indruk op me heeft gemaakt, vooral in de stofferings- en houtbewerkingswinkel. Mijn vader richtte LQ Upholstery op in 1987, maar daarvoor veegde hij vloeren in andere stofferingswinkels en was hij profvoetballer in zijn geboorteland Guatemala. Hij leerde me om altijd deadlines te halen, en hij benadrukte dat hij werknemers op de best mogelijke en respectvolle manier moest behandelen. Deze lessen zorgen ervoor dat ik altijd een manier vind om vooruit te komen, hoe moeilijk het ook wordt. En in drukke, moeilijke tijden als deze, helpt die werkethiek me om door al het nieuwe werk te navigeren.' –Luther Quintana Jr.

“Mijn ontwerpstijl is geworteld in de architectuur. Ik heb architectuur en interieurontwerp gestudeerd aan de universiteit. Opgroeien in Panama, waar je midden in de natuur zit en het erg tropisch is, neem je soms als vanzelfsprekend aan. Maar voor mij is de landschapsarchitectuur altijd de bijrol van de architectuur, en ik neem de landschapsarchitectuur waar op basis van historische boeken en mijn kennis van architecturale stijlen. Ik omschrijf mijn stijl als heel klassiek. Ik heb als kind veel gereisd. Ik was een zwemmer vanaf mijn achtste en ging naar veel verschillende landen om mee te doen: de Dominicaanse Republiek, Colombia, Venezuela, Chili, Mexico, Honduras, Argentinië. Het was een geweldige ervaring - ik heb zoveel verschillende culturen gezien, zoveel verschillende soorten voedsel geprobeerd. Het liet me echt de diversiteit zien die er is, alle unieke manieren van leven.” –Fernando Wong

---

Welke kamer uit je verleden heeft de meeste impact op je gehad?

"De keuken. Mijn ouders waren altijd aan het koken en we hadden een kleine ronde tafel met smeedijzeren poten waarop we ons eten klaarmaakten. We hadden een supermooie koperen armatuur boven hangen met groene kristallen erin die zo fonkelden. Toen het tijd was voor het bereiden van eten, deed de tafel ook dienst als extra werkruimte en ik herinner me dat we allemaal rond die tafel zaten en ons deel deden aan het voorbereiden van een groot of uitgebreid recept. –Evette Rios

“We hadden een kamer waar niemand binnen mocht. Het was het soort kamer met een perfect gestofzuigd tapijt; als je erin stapte, kon je de voetafdrukken zien. Op het meubilair zat plastic, dus je kon niet gaan zitten. Het was perfect geënsceneerd en mooi, maar het was onaantastbaar. Nu wil ik ruimtes creëren die het tegenovergestelde zijn; die een vibe hebben maar daadwerkelijk leefbaar zijn. Die kamer leerde me dat het geweldig is om een ​​mooie ruimte te hebben, maar ik wil ruimtes waar je echt in kunt leven - ik wil geen ruimtes creëren die zo kostbaar zijn dat mensen er niet eens van kunnen genieten.” –Shareen Bailey

"Toen ik opgroeide, versierde mijn moeder mijn slaapkamer met bloemen: het had gebloemde wandbekleding, gordijnen en beddengoed. Het was echt intens en maximalistisch; Ik weet nog dat ik het erg indrukwekkend vond. Ze was echt aangetrokken tot patronen en kleuren.” –Carolina Gentry

“De eetkamer in het huis van mijn ouders, waar het een traditie was om er dagelijks drie maaltijden te nuttigen, had op de lange termijn invloed op mijn esthetiek. Het was echt een weerspiegeling van ons Spaans erfgoed: de Chinese talavera, het Spaanse zilveren middelpunt, de tafelkleden gemaakt van Filippijnse ananasstof en de beste Mexicaanse keuken.” –Fernanda Loyzaga

“Religie, met name katholiek, was een groot motief in mijn ouderlijk huis. Het is geen Spaans huishouden zonder het schilderij Het Laatste Avondmaal in de eetkamer. Ik was als kind ook dol op rondrennen in de winkel, maar pas op de universiteit zag ik dit als een haalbare en leuke manier om de kost te verdienen. Wat ik op de business school zag, was niet opwindend - het vooruitzicht om achter een bureau te zitten was niet aantrekkelijk. Omdat ik in de stofferingsindustrie werk, kan ik samenwerken met enkele van de beste en slimste interieurontwerpers in de branche. Een van mijn favoriete dingen aan mijn werk is wanneer deze medewerkers me vragen wat we moeten doen met de ontwerpelementen van banken en stoelen. Het doet me denken aan mijn kindertijd, toen mijn vader me meenam naar de winkel om vergaderingen bij te wonen tijdens de zomervakantie en schoolvakanties; Ik zou de vlieg op de muur zijn tijdens al deze belangrijke vergaderingen.” –Luther Quintana Jr.

---

Hoe wordt uw erfgoed weerspiegeld in uw huidige woning?

“In mijn huidige huis in Palm Beach wordt mijn erfgoed vooral weerspiegeld in de memorabilia. Ik denk dat alle memorabilia die je in huis hebt nostalgisch moeten zijn of je moeten herinneren aan een plek die je hebt bezocht. Er zijn dingen die mijn grootmoeder me heeft gegeven, maskers gemaakt voor carnaval, die ik op mijn slaapkamermuren heb verwerkt met een paar Mexicaanse maskers die mijn moeder me heeft gegeven. Ze brachten zoveel uniekheid in de kamer. Ik heb niet echt een ander decor dat echt Panamees is - ik heb het niet molas, die de borduurstof zijn die ze in het Caribisch gebied maken, maar de maskers van Carnaval heb ik wel.” –Fernando Wong

"In mijn huis gaat het nu meer om texturen en stoffen - ik bewaar ongeveer een half dozijn handgeweven Guatemalteekse dekens en geverfde wollen dekens voor koude nachten. En ik hou vooral van Mexicaans design; Ik ben vaak in Los Angeles geweest en Olvera Street is een must op elke reis. Ik hou van de impact die Mexico heeft gemaakt in L.A. en andere Amerikaanse steden. Ik heb ook ontzag voor Freddy Manani Architecture en zijn torenhoge gebouwen in Bolivia; hij is de beste." –Luther Quintana Jr.

“Het is grappig, maar nu heb ik niet veel kleur in mijn huis. Ik hou ervan dat alles eenvoudig is, een beetje minimalistisch. Maar ik heb wel veel kleurrijke kunstwerken. En de cultuur heeft zeker mijn stijl in het algemeen beïnvloed, zelfs de manier waarop ik me kleed. Ik ben echt dol op textuur en ik draag veel borduursels. Het doet me denken aan Mexicaanse jurken. Mijn bedrijf heeft een stoffenlijn met S.Harris, en een van de stoffen heet Hidalgo; het is eigenlijk een gedeconstrueerde versie van traditionele Mexicaanse Otomi-stof. –Carolina Gentry

"Ik heb een paar kapstokhaken aan de muur waar ik een reeks Panama-hoeden in een verzameling hang. Het is duidelijk dat in Panama de hoeden erg populair zijn, maar een weinig bekend feit is dat ze meestal in Ecuador worden gemaakt. Maar wij Panamezen repen Panama-hoeden alsof we ze maken. Voor mij zijn ze als een kunstwerk aan de muur - ze doen me niet alleen denken aan mijn familie, maar ze zijn ook erg functioneel. Ik hou ervan om dingen in huis te houden die ik echt gebruik; Ik ben niet al te kostbaar over dingen.” –Shareen Bailey

“In mijn huis in Acapulco heb ik de gebruiken en tradities van de Filippijnse-Mexicaanse relatie ten tijde van het onderkoninkrijk gebruikt: in de objecten van dagelijks gebruik, de invloed van het Nieuw-Spaans-Filippijnse eten, en natuurlijk de Architectuur en het originele 18e-eeuwse meubilair uit Filippijnen. De bovenste houten veranda met parelmoer en schuiframen werd geïmporteerd uit een huis in de Filippijnen dat werd aangehaald voor sloop; Ik heb het bewaard en naar Mexico gestuurd. In de slaapkamer is het bed (en eigenlijk alles in deze kamer) erg oud en weerspiegelt een leven lang verzamelen. De stof op het bed is ananasdoek. Ik hou van een mix van antiek en modern meubilair in de inrichting. Antiek geeft karakter aan het huis.” –Jorge Loyzaga

---

Welke Spaanse en Latinx-ontwerptradities zijn het belangrijkst voor u?

“Mijn favoriete Panamese designtradities zijn de materialen; ze zijn echt ongelooflijk - er zijn zoveel verschillende weefsels en patronen - sommige met zijde en sommige met jute. Je kunt deze materialen gebruiken op kussens, vloerkleden of gewoon als wandtapijten die aan de muur worden gehangen. Ze hebben zoveel textuur; zelfs als ik ontwerp voor een klant die een echt vlak kleurenpalet van wit en beige wil, het toevoegen van een dergelijke textuur voegt een ambachtelijk tintje toe en creëert veel warmte.” –Shareen Bailey

“Mijn favoriete ontwerptradities zijn het gebruik van een centrale patio en de oude ventilatie- en isolatiesystemen die een comfortabel huis maken zonder dat er apparaten nodig zijn. Ik hou van de oude harmonische proporties en het hebben van plafonds, vloeren en deuren die op de oude manier zijn gemodelleerd.” –Jorge Loyzaga

---

Wanneer zag je jezelf voor het eerst weerspiegeld in de media?

“Ik ben opgegroeid in Laredo, Texas, een grensstad. Destijds was het gemakkelijk om de grens over te gaan - je kon gewoon gaan lunchen of dineren of wat dan ook - dus ging ik veel naar Mexico. De hele familie van mijn moeder woonde daar. En iedereen die in Laredo woonde sprak Spaans; zelfs mijn vrienden die Russisch of Israëlisch waren en mijn grootvader, die Anglo was. Ik ging naar een particuliere middelbare school en veel van de studenten woonden aan de Mexicaanse kant. Ik keek alleen echt naar Mexicaanse tv of luisterde naar Latijns-Amerikaanse radiostations - ik heb het gevoel dat ik Shakira al veel eerder kende dan de meeste Amerikanen. Maar als ik aan de Amerikaanse televisie denk, zijn er niet veel programma's die Hispanics weerspiegelen die in me opkomen. En ik kan geen ontwerper bedenken die invloedrijk is geweest in de Verenigde Staten.” –Carolina Gentry

“De meest betekenisvolle tijd voor mij was toen ik voor het eerst het huis van Oscar de La Renta in de Dominicaanse Republiek zag. Hij had een model in de fotoshoot met groot, krullend haar zoals het mijne en zijn huis was als het Caribische huis van mijn dromen. Het was de eerste keer dat ik een ruimte zag die zo prachtig, zo levendig, zo verheven en tegelijkertijd zo volledig tropisch was. Die functie was een game changer voor mij als jonge aspirant-ontwerper.” –Evette Rios

---

Welke elementen van uw erfgoed zijn het belangrijkst om te behouden?

“Mijn ouders hebben me Spaans geleerd, maar ik was er niet echt mee bezig toen ik jong was. Ik kon ze begrijpen, maar ik zou niet terugpraten. Ik moest mezelf omscholen toen ik met mijn bedrijf begon, omdat veel van mijn aannemers Latino zijn; Ik moest woorden als 'inch' in het Spaans leren zeggen. Ik keek naar Telenovelas om als volwassene te oefenen, en toen ik Spaans begon te spreken, sprak ik alsof ik Mexicaans was - veel van de Telenovelas zijn gefilmd in Mexico. Ik denk dat taal zo belangrijk is om te behouden; je kunt meer een wereldburger zijn als je kunt communiceren. Het brengt mensen bij elkaar en helpt hen te verbinden en samen te werken. ” –Shareen Bailey

“Ik vind dat taal en keuken bovenaan de lijst moeten staan. Ik denk aan de Dominicaanse keuken van mijn moeder - mangu als ontbijt op zaterdag en hoe winterhard en smakelijk het is. Ik hou ervan hoe een sancocho elk koud of algemeen waardeloos gevoel kan genezen. Het is belangrijk voor ons om deze tradities voort te zetten. Ik maak me niet al te veel zorgen over muziek, want zoveel Latinx/Spaanse muzikanten zijn overgestapt naar de mainstream. Ik denk dat over 20 jaar iedereen in het Spaans zal zingen.” –Luther Quintana Jr.

“Het belang van familie en de waarde van architectuur, muziek, eten en literatuur. Het is erg belangrijk voor ons om onze cultuur van generatie op generatie door te geven.” –Sophia Loyzaga

“Eerlijk gezegd denk ik dat onze huizen multigenerationeel zijn. Ik denk dat we als samenleving nu pas gaan beseffen hoe belangrijk dat is en hoeveel gezonder onze huishoudens zijn als ze meer gemengd zijn.” –Evette Rios

“Over het algemeen denk ik niet dat veel mensen de geschiedenis van de Spaanse cultuur kennen. Ik heb het gevoel dat veel jonge mensen niet weten wat het betekent of waar het voor staat, maar het is belangrijk voor ons om de geschiedenis te kennen en na te denken over waar we vandaan komen en hoe we hier zijn. Ik wou dat mensen over andere culturen in het algemeen wilden leren. Het zou tegenwoordig zo gemakkelijk moeten zijn om alles te leren met alle informatie binnen handbereik.” –Carolina Gentry

“Ik maak me zorgen dat we als samenleving een pad inslaan dat voor niemand goed is; dat we op het punt staan ​​de betekenis van de geschiedenis te vergoelijken of te ontkennen. Ik denk dat geschiedenis heel belangrijk is; niet alleen in architectuur, maar ook in termen van hoe de koloniën zijn ontstaan; hoe de culturele krachten die uit Spanje kwamen, plaatsen als Puerto Rico, Cuba of de Dominicaanse Republiek creëerden. Ze kwamen allemaal uit Europa en toch zijn ze allemaal zo verschillend en onderscheidend. Ja, we spreken allemaal dezelfde taal, maar we moeten ons inspannen om de individuele geschiedenissen te bewaren, want dat is wie we zijn. Onze kleine tijdsperiode van de wereld moet worden gekoesterd door de volgende generatie, zodat ze een identiteit kunnen hebben. Door een identiteit te hebben kun je daadwerkelijk iets met anderen delen.” –Fernando Wong

---

Wat is één ding waarvan je zou willen dat de wereld beter wordt begrepen over de Spaanse en Latinx-cultuur?

“Het enige dat ik echt zou willen dat mensen zouden begrijpen over Hispanics, is dat we niet allemaal hetzelfde zijn. Ik denk dat mensen de neiging hebben om te generaliseren, maar het is belangrijk om te weten dat er nuances zijn in elke cultuur en elk erfgoed - dat zijn dingen die mensen uniek en speciaal maken. In plaats van te proberen mensen op één hoop te gooien, is het heel belangrijk om deze verschillen als bakens van licht te zien. Zo worden we rijker. Wanneer je reist, is je ziel verlicht omdat je dingen ziet die je nog nooit eerder hebt gezien en dingen leert die je nog nooit eerder hebt geleerd. Door de nuances tussen verschillende Spaanse en Latina-culturen te omarmen, worden we allemaal een beetje rijker. Ik denk dat mensen moeten beseffen dat we niet allemaal hetzelfde zijn en deze nuances moeten zoeken om hun eigen ervaringen te verrijken.” –Shareen Bailey

“De Spaanse cultuur is heel divers, heel rijk en heel oud; en elke cultuur is beïnvloed door zoveel andere culturen. Neem bijvoorbeeld de Peruaanse keuken; het is zo oud, maar het is ook beïnvloed door de Chinese cultuur. Dat is heel wat anders dan de Mexicaanse keuken, die ook heel oud is maar heel anders geëvolueerd is. Ik ben geen geweldige kok, maar ik denk dat de keuken een taal van liefde is - eten delen is een vorm van genegenheid en ook een manier om vast te houden aan tradities. Eten is een geweldige manier om mensen samen te brengen; er is een reden waarom wanneer iemand aan het koken is, iedereen in de keuken rondhangt. –Fernando Wong

“Ik wou dat mensen begrepen hoeveel familie voor ons betekent. De verbinding is zo belangrijk. In Latino-gemeenschappen bestaat er niet zoiets als een feest voor volwassenen of, wat dat betreft, een feest dat alleen voor kinderen is. Iedereen is overal voor uitgenodigd. Je ziet de pasgeboren baby naast de overgrootmoeder en als het tijd is om te dansen wordt verwacht dat iedereen op de dansvloer verschijnt.” –Evette Rios

“De Spaanse cultuur is extreem rijk en uniek. In het bijzonder in Mexico; het is zo levendig omdat het een mix heeft van pre-Spaans, Spaans, Aziatisch, Arabisch, enzovoort. Ik wou dat de wereld begreep dat de verfijning van architectuur, design, eten en muziek die je uit deze combinatie haalt uniek is.” –Fernanda Loyzaga

"We zijn allemaal anders - Spaans is veel verschillende dingen. Ik heb Cubaanse vrienden, Puerto Ricaanse vrienden; vrienden uit Zuid-Amerika of uit Spanje. We zijn anders, maar ik heb het gevoel dat we allemaal die verenigde Latijnse liefde voor elkaar hebben. We hebben allemaal sazon, of, kruid. Er is een vreugde. Er is zeker een connectie die Latijnse mensen hebben en dat vind ik heel bijzonder.” –Carolina Gentry

---

Christina Perez is een schrijver van Puerto Ricaanse en Spaanse afkomst die de kruising van reizen, design, stijl en cultuur verkent. Ze heeft bijgedragen aan Vogue, Condé Nast Traveler, GQ, Architectural Digest, Domino, Departures, InStyle, Harper's Bazaar, Elle, Raffinaderij29 en meer.

Volg Huis Mooi op Instagram.