Gala Domów Sąsiedzkich Lenox Hill 2019

W czwartkowy poranek w kwietniu, Cipriani 42. ulica na Manhattanie jest zdumiewająco pusta, z szeroko otwartym parkietem do tańca i kilkoma rozstawionymi składanymi stolikami – jedynymi mieszkańcami tego spektakularnego, sklepionego pokoju. Trudno sobie wyobrazić, że za kilka godzin na parkiecie zaroi się od mężczyzn w smokingach i kobiet w długich do ziemi sukniach, snujących się wśród fantastycznie zastawionych stołów. Ale potem, około 10 rano, drzwi się otwierają i do środka wkracza strumień szybko poruszających się postaci, niosących wszystko, od dwumetrowych łodyg wiśni owiniętych w brązowy papier po tapicerowane krzesła Klismos.

To jest poranek Dom w sąsiedztwie Lenox Hill gala, coroczna zbiórka pieniędzy na rzecz organizacji non-profit o tej samej nazwie, niegdyś domu osadniczego na Upper East Side w Nowym Jorku, który obsługuje około 15 000 nowojorczyków rocznie.

Każdego kwietnia projektanci z Nowego Jorku i całego kraju (tegoroczna partia pochodzi od Bostonu przez Charlotte do Arkansas) opracowują niezwykle kreatywne stoły zgodne z tematem roku.

Powiązania projektowe dla Lenox Hill sięgają wczesnych lat organizacji, kiedy to kultowy projektant Albert Hadley był członkiem zarządu. Hadley słynie z nadzorowania remontu holu Neighborhood House w latach 70. i kierował grupą malującą kosze na śmieci do sprzedaży na corocznym jarmarku bożonarodzeniowym w Domu.

Od czasu zaangażowania Hadley istnieje nierozerwalny związek między najlepszymi nowojorskimi projektantami a jedną z największych organizacji społecznych. Zarząd ma w swoich szeregach takie postaci jak Bunny Williams i Christopher Spitzmiller, a lata po pracy Hadley w lobby Lindsay Coral Harper zaprojektowała obecną siłownię.

Nigdzie jednak to połączenie nie jest bardziej widoczne niż na wiosennej gali. Impreza, która trwa już 22 lata, jest fantastycznym pokazem zarówno kreatywności, jak i hojności społeczności projektantów.

„To, co podziwiam podczas gali, to to, że wszystko jest wolontariatem, przekazanym przez ludzi, którzy bardzo ciężko pracują w swojej pracy i spotykają się, aby stworzyć coś pięknego, aby pomóc nam zebrać fundusze” – mówi dyrektor wykonawczy Lenox Hill, Warren B. Scharf.

Temat tegorocznej gali? Przyszłość. Jak przystało na twórców, tegoroczna grupa projektantów (łącznie 32) zinterpretowała to na różne sposoby. Dla mieszkającego na Manhattanie Harry'ego Heissmanna oznaczało to spojrzenie nie z tego świata: jego centralnym elementem był zabytkowy statek rakietowy otoczony kwiecistymi kwiatami Emily Thompson, które miały wyglądać jak chmury.

W międzyczasie projektantka z Charlotte, Cathy Austin, przyjęła podejście prawdziwej miłośniczki sztuki, powołując się na włoskich futurystów jako inspirację. Austin stworzył obrus na podstawie obrazu Gino Severiniego Dynamiczny hieroglif Bal Tabarin, a następnie zlecił Marie Dâage stworzenie tablic koordynacyjnych.

Roric Tobin zakręcił mistycznie, projektując swój stół wokół starej tkaniny Pierre'a Freya, która przypominała mu karty tarota. Miska wypełniona suchym lodem na środku stołu Tobina służyła za kryształową kulę. Melanie Roy opracowała całkowicie zielony stół, ponieważ, jak powiedziała, „przyszłość jest zielona”. Za jego ósmy rok projektując stół, Byron James-Ariza poszedł z biało-srebrną paletą – i upewnił się, że wszedł wcześniej, przez boczne drzwi; wiedza prawdziwego weterana.

Na debiutanckim stole Black Artist and Designers Guild założycielka Malene Barnett i projektantka

Achuziam Maha z Ibo Interiors reprezentował zmianę, którą mają nadzieję, że przyszłość przyniesie czarne kobiety. „Naszym tematem są córki Ndongo” – wyjaśnia Barnett, odnosząc się do kobiet z dawnego stanu w dzisiejszej Angoli. „W tym roku mija 400 lat od wysłania pierwszych niewolników z Angoli. Dedykowane jest wszystkim kobietom, które zostały zmuszone do nakrycia stołu, ale nie miały miejsca siedzącego stół z zastawą stołową i pościelą Barnetta i aranżacjami kwiatowymi z LaParis Phillips of Brooklyn Kwitnie.

Mally Skok z Bostonu (nasz Kwietniowa gwiazda okładki) przyjrzeli się bardziej osobistemu aspektowi przeszłości, aby zdefiniować przyszłość. „To hołd złożony mojej mamusi” – tłumaczy urodzona w RPA projektantka o swoim stole, udrapowanym w tkaninie Skok Emmie, nazwanej na cześć jej matki. „Moja 87-letnia mama udowadnia, że ​​nie możesz zmarnować ani chwili – nie martw się o przyszłość, po prostu ciesz się chwilą w teraźniejszości”. I o 8 tego wieczoru, kiedy goście jedli kolację, tańczyli i zbierali około 900 000 dolarów na Lenox Hill Neighborhood House, to właśnie zrobili.

Śledź House Beautiful na Instagram.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią oraz importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.