Małe mieszkanie projektanta pasuje do eleganckiego wystroju

DOUGLAS BRENNER: Czy wiesz, że pierwszy dom, jaki kiedykolwiek udekorowała Elsie de Wolfe, znajduje się na tej samej ulicy?

MAX ZGRZESZONY: O dziwo, kiedy agent wynajmu mi pokazał ten apartament typu studio?, przypominało to słynne powiedzenie de Wolfe'a: „Wierzę w dużo optymizmu i białej farby”. Wszystko było białe — ściany, dywan, sofa i łóżko — zupełnie nie w moim guście. Jestem fanem oldschoolowego dekorowania z wieloma teksturami, wzorami i kolorami. Ale biel ułatwiła dostrzeżenie potencjału detali z 1929 roku, takich jak te łuki i niesamowite stalowe okna, które wnoszą cudowne światło.

A jednak najbardziej niezwykłe firanki tutaj nie wiszą na oknach.

Mój zwierzak zirytowany studiami polega na tym, że od momentu wejścia do środka wpatrujesz się w łóżko – nawet jeśli masz odpowiedni hol wejściowy, taki jak mój. Podzielenie głównej przestrzeni zasłonami od podłogi do sufitu stworzyło efekt dwóch pokoi o różnej tożsamości, zwłaszcza że dopasowałam solidny materiał z przodu do kremowej farby w salonie i kontynuował delikatny pasek z tyłu do wyściełanej sypialni ściany. Aby dopełnić iluzję, ta duża fotografia w ramce wygląda, jakby była zamontowana na ścianie osłonowej. W rzeczywistości wisi na prawie niewidocznych drutach przymocowanych do szyny sufitowej.

Czy są zalety posiadania elastycznej ściany w sypialni?

Za spanie w sobotę, kiedy miło jest być całkowicie otulonym, zasunę zasłony. Ale na imprezy często otwieram je na wszystkie strony, więc ludzie mogą się swobodnie poruszać. Przyjaciele uwielbiają bar w sypialni. A ktoś zawsze siedzi na łóżku. Bez zasłony za nią ogromna rama obrazu wydaje się unosić w powietrzu, co jest bardzo fajne. Po tym, jak wprowadziłem się po raz pierwszy — mając tylko stosy książek, dmuchany materac i kilka lamp — urządzałem przyjęcia dla 40 osób. Teraz, gdy mieszkanie zapełniło się meblami, przedmiotami i sztuką, liczba zaproszeń zmalała.

Jak 27-latek gromadzi kolekcję, której może pozazdrościć ktoś dwukrotnie starszy?

Jestem zapalonym kupującym i często latam. Kiedy mieszkałem w Londynie, gdzie Catherine Olasky i ja rozpoczęliśmy naszą działalność przed powrotem do Stanów Zjednoczonych, często jeździliśmy na targi antyków. Oboje lubimy to, co nazywamy „brązowymi meblami”, a biorąc pod uwagę, że wyszły z mody, mamy ich wiele kawałki tam w świetnych cenach — rzeczy, które są klasyczne, wielofunkcyjne i przetrwają na zawsze. Skrzynia kampanii w mojej szafie ma tylko 11 cali głębokości, co jest bardzo przydatne w przypadku kosmicznego wieszaka na ubrania. Stół Regency służy jako stół śniadaniowy, stół do jadalni, biurko i miejsce do układania większej ilości książek. Catherine lubi żartować, że książki przy stoliku do kawy to mój pomysł na czytanie w samolocie.

Jako kolekcjoner wydaje się, że szczególnie interesuje Cię fotografia.

Fotografia robi wyrazisty, chłodny, świetlisty wpływ na każde wnętrze. Wprowadza tradycyjny pokój w kontakt z naszymi czasami lub otwiera widok na inną rzeczywistość. Mój ojciec dał mi negatyw fotograficzny Cecila Beatona przedstawiający Audrey Hepburn. Duże zdjęcie nad kanapą, autorstwa mojego przyjaciela Reada McKendree, przenosi mnie na plażę w Nantucket, którą dobrze znałem jako dziecko.

Mówiąc o sofach, dlaczego umieściłeś dwie w kawalerce?

Mówię klientom: „Zainwestuj w wspaniałą dwumetrową sofę! Poprowadzi cię przez całe życie”. Cóż, to miejsce jest na to po prostu za ciasne. Przywiozłam antyczne krzesła z Anglii, ale nie miałam tapicerki. Zleciłem więc wykonanie tej pary dwuosobowych foteli — z myślą, że kiedyś, gdzieś, będę miał kominek, który będą mogli oskrzydlać, i pełnowymiarową sofę w innej części pokoju. Kiedy mam teraz ludzi, każdy fotelik jest wygodny dla dwojga, a każdy inny przysuwa sobie krzesło.

A jest tak wiele do wyboru!

Mają tak różne osobowości i pochodzenie. Fascynuje mnie, którzy ludzie pasują do których — nie fizycznie, ale psychicznie. Pomyślę, Aha, ta osoba jest niewygodna siedząc nisko na ziemi. Ten potrzebuje ramion, na których można się oprzeć. To część bycia stale informowanym jako dekorator.

Biorąc pod uwagę Twój żądny przygód gust, raczej neutralna paleta kolorów jest tutaj nieco zaskakująca.

Nigdy nie spodziewałam się, że będę miała beżowy salon. Ale w tak małej przestrzeni, jak ta – i z melanżem rzeczy, które musiałem w nią włożyć – chciałem ulgi, że nie zalewa mnie kolor. Utrzymywałem gładki, kremowy odcień przechodzący przez ściany, tkaniny, dywan i lampy, aby połączyć wszystko razem. Właściwie wszystko ma jeden z trzech kolorów. Tyle, że są to subtelne iteracje podobnych odcieni. Zamiast szerokich kolorów, ten schemat wnika głęboko w różne materiały i wzory. Jak nauczyła mnie Charlotte Moss, kiedy dla niej pracowałem, nakładanie większej ilości dekoracji na małej przestrzeni może być tak skuteczne.

Co zainspirowało empatyczną zieleń w przedpokoju?

Początkowo kazałem malarzowi zrobić to w eleganckim kamiennym kolorze, ale wyglądało to przygnębiająco mysi na kremowym salonie. Zawsze kochałam zieleń, więc poszliśmy, a ten mineralny odcień, który wygląda jak malachit, nadaje sali odrębny charakter. Pomyślałam, że błyszczące wykończenie wprowadzi światło w pozbawioną okien przestrzeń, ale niepokoił mnie stary, nierówny tynk. Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że od wieków malarze szlifują piasek, by tworzyć gładkie jak lustro ściany, ale nie zamierzałem wydawać na to pieniędzy w wynajmie. I okazuje się, że nieregularna powierzchnia jeszcze bardziej błyszczy. To była kolejna zabawna lekcja niekończącej się edukacji dekoratora!

Zobacz więcej zdjęć tego wspaniałego apartamentu »

Ta historia pierwotnie ukazała się w lipcowo-sierpniowym wydaniu Dom Piękny.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.