George Stacey Frances Cheney

Po lewej: Projektant George Stacey w latach 60. Jego klientelą z listy A byli Astors, Paleys i Warburgs (zdjęcie: William Pippin, dzięki uprzejmości zmarłego Alberta Hadleya). Po prawej: To dziewczyna, Frances Cheney (siedzi) i jej siostra Alice Gates, pozowały dla Cecila Beatona w 1934 roku (Źródło zdjęcia: Beaton/Vogue © Condé Nast)

Dawno, dawno temu żyła wspaniała It dziewczyna, Frances Davison, znana całej rodzinie i przyjaciołom jako Frankie. Ponieważ była elegancką obrazoburczynią z garnkami pieniędzy (jej ojcem był J. P. Najbardziej zaufany partner Morgan, jej małżeństwo z 1926 roku z Wardem Cheneyem, przystojnym spadkobiercą jedwabnego imperium Cheney, zostało ogłoszone ślubem sezonu. Za dnia prowadziła innowacyjną galerię sztuki. Nocą spotykała się ze stylowymi, artystycznymi i wpływowymi przyjaciółmi. Jednak była jedna rzecz, która umykała temu wspaniałemu stworzeniu: dekorator, który ją rozumiał. Nie kogoś, kto tylko ubiera pokoje w drogie tkaniny i najnowsze trendy, ale kogoś, kto widzi poza blaskiem, wyrafinowanie i klejnoty Schlumberger i mogą stworzyć prawdziwe domy dla Cheney i jej rodziny - aczkolwiek z pizzy.

Oczywiście młoda pani. Cheney dużo wiedział o dekoratorach. Jej matka korzystała z usług lorda Duveena, a ona już wynajęła Elsie Cobb Wilson do mieszkania nowożeńców dla siebie i Warda, które znalazło się w Miasteczko. Ale w 1933 Cheney, estetycznie niespokojna, postanowiła wezwać legendarną Rose Cumming do wnętrza swojego nowego wiejski dom, aktualizacja w stylu Art Deco Monticello w Peacock Point, która była własnością rodziny Davison w Locust Valley, New York. Los zainterweniował w sklepie Cumminga, ponieważ to tam Cheney znalazła swoją bratnią duszę: George'a Staceya.

Stacey, zaledwie po kilkunastu latach studiowania klasycznych wnętrz i sprzedawania antyków w Paryżu, była wtedy asystentką Cumminga i posępnie zamiatała piwnicę. Ekstrawagancki Cumming beztrosko oddelegował projekt Cheney do Stacey, która — zachwycona możliwością porzucenia miotły i wykorzystania swoich talentów do projektowania — nie spała całą noc, aby naszkicować pierwszą rundę planów. O pewnej godzinie, być może podbity z powodu braku snu, narysował ołówkiem figlarną figurkę chinoiserie na palenisku. Ten fantazyjny lot całkowicie urzekł Cheneya i zapoczątkował niezwykłe i trwałe partnerstwo dekoratorskie. W ciągu dziewięciu projektów — wśród wielu śmiechu i opowiadania historii, przytulnych obiadów i zwierzeń, improwizowanych wizyt i Europejskie podróże, wstrząsające światem wydarzenia i osobiste przemiany — Stacey i Cheney stali się zarówno artystycznymi sojusznikami, jak i szybkimi przyjaciele.

Para zdobyła świetne wyniki dzięki eleganckiemu domowi weekendowemu w Peacock Point. Mieszanka lekceważenia i elegancji Stacey — kryształ Steuben z krzesłami klismos, antyki z nowoczesnością meble, luksus z awangardą — zaowocowało niezwykłą sensacją towarzyskiego kawiarnianego społeczeństwa przed. Prasa gromadziła się, by objąć dom; Moda nawet wysłał Cecila Beatona, by sfotografował Cheney w jej salonie.

Następny był bliźniak przy Piątej Alei z widokiem na Central Park dla młodej rodziny. Z tuftowanymi bankietami, szeregiem małych stolików i lustrzanymi ścianami jadalnia przypominała nocny klub. W salonie Stacey eksperymentowała z tapicerowanymi aksamitem drzwiami, frontonami i wykończeniami. Główna sypialnia miała wybity lustrzany sufit (co martwiło córkę Cheneya w wieku szkolnym). Cały zespół tak zachwycił Dianę Vreeland, w tym czasie kolejną modną klientkę Stacey, że wykorzystała mieszkanie jako tło dla Bazar harfara sesje mody.

Podczas II wojny światowej, kiedy mąż Cheney stacjonował na południowym Pacyfiku z marynarką wojenną, ona zredukowała swoje rozmiary do tymczasowego mieszkania z czasów wojny, które Stacey pomogła wyposażyć, dostosowując zawartość dupleksu, kiedy możliwy. (Wydaje się, że wspaniała sypialnia poszła do magazynu.) Spokój i powrót pana Cheneya skłoniły do ​​powstania nowej, prężnej Piątej Alei mieszkanie, które połączyło istniejące wcześniej skarby ze stylowymi nowymi elementami, aby stworzyć odpowiednik wystroju wnętrz Christiana Diora Wyglądać. Bo tak jak Dior koił znużonych wojną swoimi wspaniałymi, wymagającymi konserwacji i nieco eskapistycznymi profilami belle epoque, Stacey stworzyła romantyczne raje o wyrafinowanych kolorach i pogodnej doskonałości.

Odpowiadając na powojenną nieformalność — i kurczące się służby domowe — Stacey zastosował swoją wyluzowaną, ale wyrafinowaną dynamikę do domu na plaży w Amagansett w stanie Nowy Jork, uwielbianego przez dzieci i wnuki Cheneyów za beztroskę prostota. W eleganckiej oprawie wierzbowych mebli zmieszanych z pozłacanym drewnem i egzotycznymi dodatkami, rodzina żyła ze wspaniałym minimum zamieszania. Gotowali nawet własne posiłki. Kiedy ich córki wyszły za mąż, Cheneyowie przeprowadzili się do niewielkiej kamienicy na Sutton Square, w której znajdowała się spokojna sypialnia z francuskimi meblami i jasnoniebieskim toaletem, salon z wdzięcznie skomponowanymi aranżacjami ściennymi z akwarel, kinkietów i lustra z pozłacanego drewna w stylu rokoko oraz przeszkloną pracownią, którą para wypożyczyła artystom – wszystko zaprojektowane przez Stacey, z kierunek. A było jeszcze więcej domów: dla owdowiałej pani. Cheney, Stacey zaprojektowała jeszcze jeden apartament na Piątej Alei i willę w Arizonie, gdzie francuskie meble połączyły się z architekturą z adobe i kafelkami. Podobnie jak Cheney, tak swobodnie nosząc ubrania haute-couture, domy Stacey w wysokim stylu emanowały niewymuszoną, niewymuszoną jakością.

Stacey była tak wpleciona w uroczystości, gry w krokieta i życie we wszystkich domach Cheneyów, że młodzi kuzyni uważali go za rodzinę. Miał nawet swoje własne miejsce w Peacock Point, starym korcie do squasha, który urządził jako wiejską chatę z szykowną mieszanką XVIII-wiecznych francuskich mebli i terakotowych doniczek z geranium.

Frances Cheney zmarła w 1969 roku, ale opowiadanie historii i przekomarzanie się kontynuowało następne pokolenie. Zainteresowani designem zatrzymywali się w mieszkaniu Stacey na 57. ulicy w Nowym Jorku, gdzie był sąsiedzi z siostrą Cheneya, Alice Gates, aby ślęczeć nad książkami o sztuce i projektowaniu, recenzować schematy i mieszać martini. Anne Zinsser, córka Cheneya, odwiedzała Stacey we Francji, gdzie trzymał zarówno mieszkanie w Paryżu, jak i dom na wsi, a Stacey często jadała obiady z rodziną w mieście. Kiedy bratanek Cheneya, Jim Davison, studiował w Paryżu, Stacey znalazła mu mieszkanie w pobliżu jego własnego mieszkania. Inny siostrzeniec, Gates Davison, przyprowadził na spotkanie podziwiającego młodego Mario Buattę (przyszłego księcia Chintz).

Wreszcie, w 1993 roku, Stacey, który w wieku 91 lat nadal uwielbiał codziennie odwiedzać swoje ulubione sklepy z antykami przy 57. Ulicy, upadł na chodnik i zmarł kilka tygodni później. Po dziewięciu domach Cheney zaprojektowanych przez Stacey, rodzina ostatecznie zakwaterowała swojego dekoratora. Pochowali go na rodzinnej działce w Dolinie Szarańczy – elegancki nagrobek oznacza to miejsce – umieszczając George'a Staceya na zawsze w pobliżu Frances i Warda Cheneyów. Gdyby Frankie potrzebował więcej rozmachu w raju, George, jak zawsze, byłby tam, aby go zaprojektować.

Autorką niedawno wydanej książki jest projektantka wnętrz Maureen Footer George Stacey i tworzenie amerykańskiego szyku (Rizzoli).

Zobacz więcej:

Sypialnie Projektanta Marzeń
101 pomysłów na łatwą metamorfozę w domu
5 podstawowych wskazówek dotyczących Twojego pierwszego mieszkania
10 eleganckich wejść

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.