Wprowadź skandynawski styl do swojego domu

„Szwedzkie zimy są długie i ciemne, a wszystko, co wnosi do domu więcej światła – jasna farba, kredowobiałe meble, lśniący kryształ – jest mile widziane. To kwintesencja szwedzkiego błękitu — bardzo lekkiego i zwiewnego, jakbyś unosił się w chmurze. Wysoka koncentracja pigmentów mineralnych odbija więcej światła, więc niebieski wydaje się być wielowarstwowy i półprzezroczysty, jakby wcale nie był jednolitym kolorem”. —Rhonda Eleish

„Uwielbiam szwedzki styl, ale lubię go mieszać z bardziej nowoczesnymi meblami, aby nadać mu nieco charakteru. A ściany miałyby kolor bielonego dębu — ciepła biel z rumieńcem. Następnie dodałabym trochę kontrastu z szaroczarnoszarymi lub przydymionymi tkaninami w kolorze fioletu i dywanem z abaki. Niezależnie od tego, czy zobaczysz to w blasku świec, przy kominku, czy w świetle dziennym, pokój będzie promienny”. —Tori Golub

„To jeden z tych nieokreślonych kolorów, które oscylują gdzieś między szarością a zielenią, choć co ciekawe, w dobrze oświetlonym pomieszczeniu wygląda o wiele bardziej niebiesko. Jest tak zniuansowany, że trudno go skategoryzować, dlatego uważam go za atrakcyjny. Połącz go z kremową bielą, a dla tych, którzy odważą się poszerzyć granice typowego szwedzkiego wystroju, nie całkiem czarny.” —

„To kolor kamienia, delikatna szarość z domieszką niebieskiego. Szwedzkie domy są rzeczywiście niewiarygodnie kolorowe, ale żaden z kolorów nie jest genialny. To tak, jakby ktoś wlał ochrę do każdej puszki z farbą, więc kolory są przytłumione i stonowane. Wydaje się, że widzisz je przy świecach lub w jaskrawym słońcu." —Jan Danzer

„Potrzeba światła jest tak nieodłączna w skandynawskim stylu życia. W ciemne zimowe dni wchodziłem do wielu dworów, aby znaleźć wszystko białe i jasne, oświetlone białymi świecami. Nic nie mogłoby być „zimniejsze”, a jednocześnie tak przytulne. To magiczne. Tak się składa, że ​​jest to jedna z tych wspaniałych bieli, która odbija światło i stale się zmienia”. —Jill Dienst

„To jest pudrowy błękit z odrobiną ziemi, a to ociepla kolor. Uwielbiam połączenie niebieskiego i brązowego. To uspokaja. Używałem go nawet w salonie, z mahoniowymi meblami i naturalną pościelą. A potem poszedłbym gdzieś na czerń i aż do bieli — nie musi to być w dużych ilościach — więc masz pełne spektrum”. —William Cummings

„Ludzie wchodzą do tego salonu i idą prosto do okna i widoku na Long Island Sound. Chciałem wprowadzić otoczenie, a to bardzo naturalny kolor — jeden z tych szwedzkich niebiesko-szarych, które przypominają zachmurzone niebo. Umieść obok niego mocny, nasycony kolor, taki jak mandarynka, aby uzyskać niezapomniane połączenie." —Eileen Kathryn Boyd

„Co roku zakochuję się w dwóch lub trzech szarościach. Ten jest bardzo czysty — nie zmienia koloru na niebieski, zielony ani fioletowy. Lubię szary, ponieważ ma zdolność znikania i pozwala skupić się na tym, co jest przed nim. Niektórzy mówią tak o bieli, ale dla mnie biel jest zbyt jasna. Szary jest miękki. Wypełnia przestrzeń i sprawia, że ​​czujesz się komfortowo”. —Laura Bohn

„Niebieski może być zimny lub mdły, ale to oddaje uczucie szwedzkiego nieba podczas przesilenia letniego. Jest świetlista jasność, prawie srebrzysty połysk. Ta farba ma więcej pigmentów niż typowe marki, a każda z nich odbija inny kolor, więc zmienia się wraz ze światłem w ciągu dnia”. —Jayne Michaels

„Kiedy byłem w Szwecji, w restauracjach i domach zawsze paliło się dużo świec. To wszystko jest bardzo zachęcające i tworzy wspaniałą atmosferę, która tak dobrze współgra z jasnoszarymi ścianami i jasnymi meblami gustawiańskimi. A potem masz dramatyczne tło z ciemnoniebieskim morzem i ogromnym błękitnym niebem”. —Historia Sary

„Kiedy myślę o szwedzkich domach, przemawia do mnie prostota. A ten kolor jest taki czysty i czysty. To najdelikatniejszy żółty, mlecznobiały z odrobiną słomy. Równie dobrze sprawdzi się w zabytkowym domu, jak i we współczesnym otoczeniu. Wrzuć trochę maliny lub przypalonej pomarańczy, aby zrównoważyć cały ten spokój i wstrząsnąć pokojem.” —Krystyna Markatos

„Latem w Szwecji jest cudowne światło, ponieważ słońce nigdy nie zachodzi, i nadaje wszystkim białym meblom gustawiańskim inny światowy blask. Wróciłem do domu i spróbowałem odtworzyć go tą miękką, prawie perłową srebrno-szarą farbą. Nawet w nowojorskiej jadalni z niewielką ilością naturalnego światła tworzy rodzaj migotania”. —Sandra Nunnerley