35 legend o wystroju wnętrz, które powinieneś znać

Draper, Wielka Dama wnętrz preppy, wyposażyła takie kultowe przestrzenie, jak hotele Greenbrier i Arrowhead Springs, w których znajduje się jej ukochany Brazylia Tapeta. W oknie w Serena & Lily na Melrose Avenue w Kalifornii Wagner zrobiła sobie przerwę od swoich zwykłych neutralnych wnętrz i skierowała szyk kurortu Draper z rattanem, paskami, topiaries i fotografią przedstawiającą retro scenę przy basenie.

Mieszkający w Paryżu Pinto był „mistrzem zbieżnej estetyki kulturowej” – wyjaśnia Austin z siedzibą w Charlotte zamiłowania zmarłego projektanta do czerpania inspiracji z odległych zakątków globu. Aby oddać hołd temu, wyposażyła okno w Janet Yonaty na Melrose w dywany, ceramikę i akcesoria znalezione w Maroku, niestandardowe okleiny ścienne Iskel i tkanina Schuyler Samperton inspirowana domowym Pinto zaprojektowanym w Lizbona. Ogólnie rzecz biorąc, przestrzeń – i mistrzostwo Pinto w mieszaniu – ucieleśnia przekonanie, że „wszystkie kultury mogą harmonijnie współistnieć”, mówi Austin.

Bezsprzecznie jedna z największych architektek wszechczasów, Dame Zaha Hadid, talent iracko-brytyjski i pierwsza kobieta, która otrzymała prestiżową nagrodę Pritzkera w dziedzinie architektury, również parała się wnętrza. W salonie Una Malan projektant Redlica Brygidowa wypełnił okno organicznymi kształtami w metalowych wykończeniach, które są znakami towarowymi pracy Hadida. Nazwała tę przestrzeń „Ikonami w cieniu”, aby ukłonić się w stronę tego, jak często pomija się kreatywne kobiety w kolorze.

Założyciel ukochanej firmy Bennison Fabrics, Geoffrey Bennison był znanym brytyjskim projektantem i sprzedawcą antyków. W swoim oknie w Jonas projektant Alex Papachristidis odzwierciedla talent Bennisona do tkanin projekt (z wzorem Bennison na ścianie) oraz jego znajomością sztuki i antyków, które wypełniają przestrzeń.

„Madeleine Castaing była znana z mieszania kolorów i wzorów, przed czasem była naprawdę kobietą” – wyjaśnia projektant Sasha Bikoff, która zamówiła dla niej niestandardowe ekrany w charakterystycznym połączeniu kwiatów i lamparta Castaing okno. „ Żyję zgodnie z jej filozofią projektowania, zgodnie z którą przestrzenie powinny inspirować, być wyjątkowe i mieć ogromne poczucie twórczej energii. Nawiązałem do klasycznych wnętrz Castaing, używając europejskich antyków, francuskiego Aubusson i jedwabnej draperii i połączyłem je z aqua neonami i niestandardowymi ekrany, które bardziej odzwierciedlają moją estetykę odrodzenia deco z lat 80., co podkreśla ideę, że tradycyjne wnętrza mogą być również nowoczesne, młode i zabawa."

Francuski projektant Pierre Paulin zasłynął ze swoich mebli o wyjątkowych kształtach, które w tamtych czasach były postrzegane jako odważnie nowoczesne. Dziś osiągają wysokie ceny na aukcjach. Barondes Morris Design umieścił ławkę Paulin w oknie sklepu Kelly Morris i zawiesił nad nią rzeźbiarską lampę firmy Neptune Glassworks, a następnie otoczył ją dziełami sztuki, które podkreślają jego kształt.

„Jest jednym z moich idoli projektowania” – mówi Fuller z Nowego Jorku, francuskiego projektanta Henri Samuela, którego klientami była ikona mody Hubert de Givenchy. „Jest znany z tworzenia klasycznych wnętrz i mieszania się w awangardzie, robię to również w moich przestrzeniach” – mówi Fuller. W swoim oknie projektantka połączyła panele églomisé (szkło malowane) autorstwa MJ Atelier z dywanem Alexandra McQueena, nowoczesnym żyrandolem Maison Gerard i współczesną grafiką.

Urodzona w Australii Rose Cumming przybyła do Nowego Jorku w 1917 roku ze swoją siostrą, gwiazdą kina niemego. Wkrótce zaczęła prosperować jako dekoratorka, projektantka tkanin i właścicielka sklepu. Zasłynęła ze swoich wystaw sklepowych, które zostały oświetlone na noc i zawierały szereg meble i bardziej skromne dodatki - podobnie jak wyimaginowana kawiarnia stworzona przez Jake'a Alexandra w jego okno.

Po udanej karierze aktorskiej przerwanej przez skandal z udziałem Hainesa jako geja, niegdysiejsza gwiazda ekranu wzięła udział w akcji projektowanie wnętrz, tworzenie wnętrz w Los Angeles dla największych gwiazd epoki, m.in. Joan Crawford i Glorii Swansona. Podobnie jak Haines, projektant Jeff Andrews również miał gwiaździstą karierę (kiedyś był tancerzem pomocniczym dla Janet Jackson) i może pochwalić się listą klientów celebrytów (Kaley Cuoco a wśród nich Kardashianie).

W oknie Artteriors projektant Dan Mazzarini złożył hołd Gibbonsowi, który był nie architekt wnętrz – był dekoratorem scenografii, jednym z najsłynniejszych połowy XX wieku. Jego najsłynniejszy projekt? Pomnik Oscara. Mazzarini przywoływał to dziedzictwo w swoich oknach z zabytkowym sprzętem filmowym i plakatami filmowymi.

Z siedzibą w Toronto Colette van den Thillart uhonorowała również Gibbonsa w swoim oknie, nazwanym „Kolacja o ósmej”, które zawierało całkowicie biały zestaw frędzli, strusie rysy i kwiaty, a także architektoniczny składany ekran i tło dywanowe (z historii Marca Phillipsa), które przypominają styl architektoniczny w stylu Art Deco Gibbonsa dekoracja.

Choć nie był wyszkolonym projektantem, zapalonym ogrodnikiem, ogrodnikiem, kolekcjonerem sztuki i filantropem Bunny Mellon uczynił nieusuwalnym znaków z dziedziny projektowania krajobrazu i ogrodów (w rzeczywistości przeprojektowała nawet Ogród Różany w Białym Domu na prośbę Jan F. i Jacqueline Kennedy, jej przyjaciółki). W ich oknie LCDQ, mąż i żona za plecami Strona główna Giannetti Przypomnij sobie miłość Mellon zarówno do roślin, jak i do patyny.

Założycielka, wraz z siostrą Parish, dekoratorką Kennedy White House, legendarnej firmy projektowej Parish Hadley (gdzie część kształcili się najlepsi współcześni projektanci), Hadley zaprojektowała wnętrza dla takich osób jak Babe Paley, Oscar de la Renta, Brooke Astor i Al Gore. Pomimo swojej listy klientów z gwiazdami, mówi Isbell, Hadley „był z pasją, że styl nie ma swojej ceny. Brał coś, co było odpowiednikiem Costco, i umieszczał to z cennym antykiem.

Isbell postanowiła oddać hołd zarówno Hadley, jak i procesowi projektowania w jego oknie w Gracie. „Miałem szkic Alberta Hadleya, który kupiłem w Gerald bland, zrobiłem 650 kopii i je zgniotłem” – mówi Isbell. W międzyczasie malownicza tapeta na tylnej ścianie zaczyna się jako szkic po lewej, a następnie staje się pełniejsza, gdy oko przesuwa się w prawo.

Tammy Connor podobnie uhonorowała Hadley, decydując się na prostotę i ponadczasowość w swojej neutralnej, fakturalnej przestrzeni.

Mówiąc o Sister Parish, projektantka Kennedych (i wielu innych) dostała swój własny projekt okna przez Warner Miller z Massucco, którzy wymyślili tapetę, która wyglądała jak półki pełne książek i akcesoriów zatwierdzonych przez siostry, a następnie zainstalowali aktualizacje klasycznego pawia krzesła i stół pokryte wzorem Sister Parish, część linii tekstylnej niedawno przywróconej przez wnuczkę siostry i prawnuczka.

Urodzony w Wielkiej Brytanii Gibbings był znany ze swoich nowoczesnych projektów mebli, które Emily Summers odzwierciedla w swoich oknach w McKinnon & Harris.

Choć najbardziej znany jako fotograf (robił takie ikony jak Królowa Elżbieta oraz Książę i księżna Windsor), Beaton był wszechstronnie utalentowany, parał się również malarstwem, projektowaniem kostiumów i, tak, wnętrzem projekt. Projektant Julia Wong oddaje zamiłowanie Beatona do ekstrawaganckich wnętrz i jego zamiłowanie do ogrodnictwa w subtelny, monochromatyczny sposób w tej przestrzeni z panelami chinoiserie.

Pionier architektury van der Rohe, niegdyś dyrektor słynnej szkoły Bauhaus, popchnął świat projektowania w kierunku super uproszczonego stylu. Projektantka Kari Arendsen odzwierciedla tę wizję za pomocą wyraźnych, geometrycznych prostokątów, w których została starannie wybrana meble na tle drzew, aby naśladować interakcję z naturą, którą można znaleźć w wielu van der Rohe domy ze szklanymi ścianami.

Jeśli zastanawiasz się, jak wpływowa w projektowaniu była Elsie de Wolfe (znana również jako Lady Mendl), weź pod uwagę fakt, że Nowojorczyk kiedyś głosił, że „projektowanie wnętrz jako zawód zostało wymyślone przez Elsie de Wolfe”. Praktykę rozpoczęła w Nowym Jorku na przełomie XIX i XX wieku, gdzie pracowała dla rodzin o tak znamienitych nazwiskach jak Vanderbilt, Morgan i Fricka. W 1913 opublikowała swoje przemyślenia na temat projektowania w Dom w dobrym smaku. Projektantka Kelly Schandel zaprezentowała unowocześnioną wersję de Wolfe wraz z neonem przedstawiającym jeden z jej (wielu) słynnych cytatów.

Ten amerykański projektant był najbardziej znany ze swoich wnętrz w Elrod House w Palm Springs w Kalifornii, zaprojektowanym przez legendarnego architekta Johna Lautnera. Przestrzeń stała się kultowa sama w sobie, goszcząc pokazy mody Billa Blassa, Lekkoduch imprezy i jako tło w filmie Jamesa Bonda z 1971 roku, Diamenty są wieczne. Projektantka Kenna Mazaros oddaje hołd tej sławie epoki dyskoteki dzięki nowoczesnym meblom i lśniącemu, graficznemu tłu.

Irlandzki architekt i projektant mebli Grey przesunął granice nowoczesnego projektowania mebli. W swoim oknie w Hammer & Spear agencja Klein oddaje hołd tej estetyce, ustawiając proste krzesła inspirowane szarością na złotym tle.

Włoski architekt Renzo Mongiardino również odniósł sukces w przemyśle filmowym, zdobywając dwie nominacje do Oscara za dekoracje scenograficzne. W przeciwieństwie do wielu swoich rówieśników, Mongiardino oparł się modernizmowi, wybierając zamiast tego wykorzystanie antyków w nowy sposób. Projektantka Kristi Nelson skierowała ten styl, łącząc w swoim oknie meble i akcesoria z różnych epok. „Bogato warstwowe wzory, tekstury i kolory Renzo Mongiardino wciągają cię do jego pokoi, aby dokładnie je zbadać i doświadczyć” – wyjaśnia. „Szczegóły obfitują w duże i małe. Odwołuje się również do przeszłości i teraźniejszości w sposób, do którego bardzo się odnoszę”.

Po tym, jak urodzony w Turcji Aliton przeniósł się do Los Angeles, stał się ważną postacią w kalifornijskim designie lat 80-tych. Projektował domy należące do Marilyn Monroe i Franka Sinatry, zawsze stawiając na pierwszym miejscu potrzeby i zachowanie swoich klientów. Umanskiego winieta, jak mówi projektant, „oddaje hołd jego cichej warstwowej, doczesnej i wyraźnie męskiej estetyce”.

Inny słynny projektant z Kalifornii, Taylor, był pionierem wszechobecnego obecnie wyglądu otwartych, przestronnych przestrzeni, organicznych akcentów i dużej ilości bieli – a także koncepcji życia wewnątrz i na zewnątrz. Projekt sądów Legaspi—którzy również wykraczają poza tworzenie wygodnych przestrzeni zewnętrznych — oddają hołd światu Taylora naturalnymi materiałami, zielenią i światłem.

Najwyższy maksymalista, Tomny Duquette, studiował pod kierunkiem Elsie de Wolfe, zanim przeniósł się do Los Angeles i odniósł sukces jako scenograf i scenograf. Martyn Lawrence Bullard wydaje się być idealnym współczesnym twórcą, by go przekazywać – zamiłowanie Bullarda do przesadnego entuzjazmu jest wyraźnie widoczne z tego okna.

Tymczasem Phillip Nimmo złożył hołd zamiłowaniu Duquette do ponownego wykorzystywania obiektów w swoich projektach, tworząc warstwową, teksturową przestrzeń z muszli, koralików i nie tylko.

Chociaż Syrie Maugham, brytyjska dekoratorka z lat 20. i 30., była najbardziej znana z używania bielizny, projektantka Nicole Gordon postanowiła wyobraź sobie inny rodzaj pokoju w jej oknie: dom, który Maugham stworzył dla legendarnej projektantki mody Elsy Schiaparelli, który nigdy nie był sfotografowany. Przestrzeń ta wykorzystuje odważny kolor, nieoczekiwaną fakturę (jak w futrzanej rzeźbie Haas Brothers) i zgrabne meble.

Jako współzałożyciel Wiener Werkstätte, wiedeński architekt i projektant Hoffmann wierzył w skrzyżowanie rzemiosła, sztuki i projektowania. W swoim oknie Maryann Schicketanz kiwa głową do tego przekonania, wieszając meble jako sztukę – na tle graficznym, które przypomina ruchy Art Nouveau i Art Deco, zainspirowane przez Werkstätte.

Meksykański projektant Luis Barragan jest najbardziej znany ze stosowania nasyconych kolorów (jeśli jesteś w Mexico City, wstąp do jego dom w kolorze magenta) i nowoczesne linie, które są inspiracją do ody Maxa Humphreya do zdobywcy nagrody Pritzkera.