Orchard House, „Małe kobietki” inspiracją do planu filmowego, ma fascynującą historię

Nie można zaprzeczyć trwałemu urokowi historii przedstawionej w Małe kobiety— i ta historia obejmuje muzeum historycznego domu, w którym została napisana, ustawiona i która została zreplikowana wewnątrz i na zewnątrz dla Wersja klasycznej książki o dojrzewaniu w reżyserii Grety Gerwig, która ma obecnie sześć nagród Akademii nominacje. Powieściopisarz za Małe kobiety, Louisa May Alcott, mieszkała w Dom Sadowy w Concord w stanie Massachusetts w latach 1858-1877 wraz z trzema siostrami, Anną, Elżbietą i Abigail — inspiracją dla sióstr z książki.

Dom Piękny rozmawiał z dyrektorem wykonawczym Muzeum Orchard House, Janem Turnquist, który powiedział, że zarówno z zewnątrz, jak i wnętrze domu zostały odtworzone „prawie dokładnie” na potrzeby adaptacji filmowej w 2019 roku. Replika domu znajdowała się „na ogromnej posiadłości” w Concord, tym samym mieście, w którym znajduje się pierwotna konstrukcja. Zasadniczo było tak blisko, jak Gerwig mógł dostać się do prawdziwego domu.

„Właściwy Orchard House nie mógł zostać wykorzystany do filmowania, ponieważ znajdujemy się w zwartej dzielnicy mieszkalnej na mocno zakorkowana trasa dojazdowa, która nie pozwoliłaby na trzy miesiące filmowania” – powiedział Turnquist. Dodatkowo „pokoje są umeblowane rzeczywistymi rzeczami rodziny Alcott i byłyby zagrożone przez wiele kamer, światła i ludzi potrzebnych do kręcenia”. Duplikat Orchard House został zdemontowany pod koniec 2018 roku, po kompletny.

Duplikat domu był wynikiem wielu badań i konsultacji. „Greta Gerwig i jej zespół wielokrotnie odwiedzali Orchard House i intensywnie go studiowali” – mówi Turnquist. Scenograf Jess Gonchor odwiedził również łącznie 10 razy, aby wykonać pomiary i zdjęcia, a także skonsultuj się z zespołem Turnquist, aby upewnić się, że odtworzenie domu rodzinnego Alcott było tak dokładne, jak możliwy.

Największe różnice między oryginalnym domem a jego repliką? Poza dodaniem ozdobnego gontu piernikowego na kinie, największym wyróżnieniem jest rozmiar. „Pomieszczenia w filmie zostały powiększone, aby pomieścić obsadę, ekipę i sprzęt produkcyjny” – wyjaśnia Turnquist.

Istnieją również różnice w krajobrazie: „Krajobraz Orchard House w filmie był płaski z mniejszą ilością roślinności, podczas gdy rzeczywisty Orchard House ma grzbiet za nim, a pan Alcott miał szereg ścieżek i tarasowych schodów prowadzących do wielu ogrodów, działek warzywnych i drzew owocowych, które uprawiana na 12 akrach posiadłości, wraz z kapryśnie innowacyjnymi elementami krajobrazu, takimi jak rustykalne płoty, kraty i altanka (alias balkon)."

Doczekaliśmy się czterech nominowanych do Oscara adaptacji filmowych Małe kobietki—w latach 1933, 1949, 1994 i 2019 – które zdobyły łącznie 14 nominacji do Oscara i dwa zwycięstwa, z udziałem takich gwiazd jak Katharine Hepburn, Elizabeth Taylor, Janet Leigh, Winona Ryder, Cristian Bale, Claire Danes, Kirsten Dunst, Susan Sarandon, Saoirse Ronan, Laura Dern, Emma Watson i Timothée Chalamet, wśród inni. (Będziemy musieli poczekać i zobaczyć, czy najnowszy Małe kobiety otrzyma jakiekolwiek Oscary w przyszłym miesiącu.)

Najnowsza adaptacja Małe kobiety jest jedynym, który kręcił wyłącznie w Massachusetts. Jednak w przypadku adaptacji z 1933 r. Turnquist ujawnia: „Katharine Hepburn odwiedziła Orchard House zimą i pozowała do wspaniałego zdjęcia, gdy Jo March lepił bałwana na podwórku przed domem”.

Orchard House zawdzięcza swój odrestaurowany stan w dużej mierze ojcu Alcotta, Amosowi Bronsonowi Alcottowi, który, jak mówi Turnquist, „nie zwracał uwagi na swoich przyjaciół i współpracowników, [którzy] uważali, że dom jest odpowiedni. tylko dla świń i gotowy do rozbiórki”. Po zakupie domu przez Alcott, nieruchomość obejmowała 12-akrowy sad jabłkowy (stąd nazwa Orchard House) ozdobiony 40 jabłkami drzewa. Potrzeba było ruchów Alcotts 22, aby wylądować w tym domu i może to mieć coś wspólnego z faktem, że Amos „wierzył, że jabłka są jednymi z największych owoców” – mówi Turnquist.

Historyczny dom został otwarty dla publiczności w 1912 roku, a później został odrestaurowany dzięki dotacji w wysokości 400 000 USD przyznanej przez Ocal skarby Ameryki, który ówczesna pierwsza dama Hillary Rodham Clinton stworzyła jako publiczno-prywatną inicjatywę w celu zapewnienia zachowania i ochrony „historyczne struktury, kolekcje, dzieła sztuki, mapy i czasopisma, które dokumentują i naświetlają historię i kulturę Stanów Zjednoczonych stanów”.

Jeśli chodzi o wnętrza domu, większość obecnych mebli należała do Alcottów, a przynajmniej cały wystrój jest zgodny z okresem połowy XIX wieku. Każdy pokój Orchard House przypomina swój pierwotny stan, gdy Alcott i jej rodzina mieszkali tam przez prawie dwadzieścia lat, ponad sto lat temu. Odwiedzając słynny dom, spodziewaj się zobaczyć portrety rodzinne, akwarele najmłodszej córki Abigail May Alcott (która później przeszła do May) i rodzinna porcelana ich matki, na której widnieje litera M, oznaczająca jej panieńskie nazwisko, Może.

Alcottowie mieli także silne powiązania literackie oprócz Louisy May: sprzedali swój pierwszy dom Concord – znany jako The Wayside – nikomu innemu niż Nathanielowi Hawthorne'owi, autorowi książki Szkarłatna litera. Alcottowie wynajęli przestrzeń w swoim domu, podczas gdy Orchard House przeszedł remont, a Hawthornes mieszkali w Anglii. Ralph Waldo Emerson mieszkał niecałe pół mili dalej w swoim domu, Bush, który do dziś funkcjonuje jako muzeum. Alcottowie przyjaźnili się również z Henrym Davidem Thoreau, Margaret Fuller i Julią Ward Howe, z których wszyscy przyczynili się do pism i edukacji Louisy May Alcott. Jej ojciec, Amos, był członkiem Klubu Transcendentalnego, razem z Emersonem i Thoreau.

Wystarczy powiedzieć, że Orchard House to miejsce warte odwiedzenia zarówno dla fanów designu, jak i literatury. Nie możesz odwiedzić? Weź wirtualna wycieczka tutaj.

Śledź House Beautiful na Instagram.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.