Nowoczesne kołdry Uncommon Threads są dziełami sztuki

Susan Byrnes woli rysować nożem obrotowym zamiast ołówkiem lub tuszem. Pochylając się nad biurkiem w swojej pracowni na Brooklynie, rzeźbi kawałki materiału, tworząc kształty, które później staną się wzorami w jej ultranowoczesnym kołdry. „Robiąc to, jest wiele przypadków, dużo swobody”, wyjaśnia Byrnes. „Czasami masz całkiem dopracowany pomysł, a czasami jest to po prostu nieprzyjemne”.

To ten proces twórczy – który łączy ją z innymi członkami jej grupy pikowania, znanej jako Niezwykłe Nici – sprawił, że praca grupy zwróciła na siebie uwagę. Ich dzieła są żywe, świeże i mocne, od razu Cię przyciągają, więc nic dziwnego, że ich kreacje zostały tak dobrze przyjęte, że są wystawiane w Karol P. Rogers showroom w Nowym Jorku od teraz do końca święto Dziękczynienia (28 listopada, FYI). Wystawa słusznie celebruje współczesne rzemiosło, co najlepiej widać na powyższym filmie, gdzie członkowie Byrnes i Uncommon Threads Madeleine Appell i Shari Werner zaglądają do wnętrza swoich rękodzieło.

„Kiedy zacząłem pikować, to było dla mnie to. Podobała mi się ta dotyk, pokochałam wszystko w tym procesie i nigdy się nie zatrzymałam” – mówi Appell, który robi kołdry od 20 lat.

Firma Uncommon Threads powstała po tym, jak jej członkowie zaczęli poznawać się na zajęciach z pikowania. Zaczęli dzielić się między sobą swoją pracą, oferując krytykę i sugestie, które pomogłyby im udoskonalić ich projekty – i zainspirować nowe. „Krytykujemy się nawzajem w sposób, który nie osądza, jest to pomocne” – wyjaśnia Appell.

Sam ich proces jest fascynujący: po wycięciu kształtów — często ze zwykłego czarnego materiału — za pomocą nożyc obrotowych, ułożą je na ścianie, przesuwając elementy, aż stworzą projekt, który im się podoba, który staje się ich szablonem do rzeczywistego kołdra. Dopiero po opracowaniu projektu zwykle zaczynają dodawać kolory, które wycinają i ostatecznie zszywają. „Ta część może być zniechęcająca, zwłaszcza gdy pracujesz na krzywych i okręgach” – dodaje Byrnes.

„Czasami robię zdjęcie mojej pracy na tablicy, rysuję linie szycia, żebym mógł rozgryźć jak skonstruować go w sposób, który będzie jak najbardziej zbliżony do projektu, który mam na tablicy”, Werner mówi. „Czasami nie jest to możliwe i trzeba wprowadzić modyfikacje”.

To jeden z powodów, dla których Uncommon Threads uważa swoją pracę za „improwizacyjną”, ponieważ pozwalają jej ewoluować w miarę upływu czasu. Postrzegają również każdy projekt jako zupełnie nowy sposób wyrażania siebie poprzez swoją sztukę.

„To odpowiedź na pytanie, które możesz mieć w sobie” – mówi Byrnes. „To, co ostatnio robię, to wiele razy pcham się w kierunkach, w których nie chcę iść”. Wyzwanie przyjęte – a wyglądem najnowszego eksponatu – podbite.

Ta treść jest importowana z {embed-name}. Możesz znaleźć tę samą treść w innym formacie lub możesz znaleźć więcej informacji na ich stronie internetowej.

Śledź House Beautiful na Instagram.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.