Historia parady z okazji Święta Dziękczynienia Macy
Na pierwszej paradzie w 1924 r. pojawiły się zwierzęta wypożyczone z zoo w Central Parku (pomyśl o słoniach, małpach, wielbłądach, niedźwiedziach – co tylko chcesz). Została zorganizowana przez grupę pracowników Macy's, którzy przebrali się i byli częścią parady wraz z innymi pływakami i rozrywką (m.in. Święty Mikołaj).
Żywe zwierzęta przestały być wykorzystywane w paradzie po 1926 roku. Zastąpiły je balony, które dziś znamy i kochamy, zaczynając od nadmuchiwanego Kota Feliksa, żołnierza-zabawki, smoka i słonia.
Balony były celowo wypuszczane po paradzie, a specjalne zawory zostały wprowadzone nawet w 1929 roku, aby mogły unosić się na wodzie przez wiele dni przed lądowaniem. Osoby, które zwróciły opróżnione balony do Macy's otrzymały nagrodę pieniężną i prezenty (zaopatrzono je w etykiety zwrotne). Według magazynu TIME, tradycję przerwano w 1932 roku po tym, jak balon ingerował w przelatujący samolot w 1932, powodując jego obrót.
Oryginalna trasa parady obejmowała około sześciu mil, ale została skrócona do mniej niż połowy tej odległości w 1946 roku.
Parada została po raz pierwszy wyemitowana w lokalnej telewizji w 1946 roku (również miała rekordową liczbę 2 milionów ludzi), a następnie w ogólnopolskim zasięgu w 1947 roku.
Święty Mikołaj zamykał paradę co roku od jej powstania, z wyjątkiem roku 1933, kiedy był na jej początku.
Od początku parady pojawiło się siedem wersji balonów Snoopy'ego (najbardziej ze wszystkich postaci w historii parady!), od Astronaut Snoopy do Millennial Snoopy.
Podczas gdy pływaki tylko urosły od początku parady, zasada pozostaje taka, że nadal muszą być w stanie się zmieścić do skrzyni o wymiarach 12 stóp na 8 stóp, aby łatwo podróżować z Macy's Parade Studio w New Jersey na Manhattan przez Lincoln Tunel.
