7 świątecznych tradycji i początków – kolacja, dekoracje i prezenty

Boże Narodzenie wciąż odkrywa się na nowo dzięki nowym tradycjom. Ilu z was teraz kupuje lub robi? Pudełko wigilijne wypełniony słodyczami i zabawkami, aby odwrócić uwagę dzieci, lub udekorować swoje ogrody (z przodu iz tyłu) przyozdobione bajkowymi światłami?

Jednak niektóre rzeczy, które trzeba zrobić, istnieją od wieków; rok po roku wracamy do nich i przekazujemy je z pokolenia na pokolenie. Ale czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego całujemy się pod jemiołą lub dlaczego rudzik jest ptakiem sezonu (po indyku)?

Oto historia siedmiu naszych ulubionych świątecznych tradycji.

1. drzewko świąteczne

Urodzony w Niemczech mąż królowej Wiktorii, książę Albert, postawił pierwszą choinkę w Anglii w zamek Windsor w 1841 roku. Wiktorianie, ogólnie wielcy fani roślin doniczkowych, pokochali ten wygląd i przyjęli go.

Zapalili swoje drzewa prawdziwymi świecami i objęli blichtrem, również niemieckim pomysłem. Pierwotnie był wykonany ze srebra lub wiórów cynowych i przedstawiał pajęczyny, uważane za szczęśliwy znak w Niemczech, Polsce i na Ukrainie.

Jednak tradycja posiadania wiecznie zielonego drzewa w celu uczczenia zimowych festiwali ma korzenie sięgające tysięcy lat. Poganie wieszali w swoich domach świerkowe gałęzie, aby przypomnieć im, że nadchodzi wiosna. A Rzymianie ozdobili swoje świątynie jodłami podczas święta Saturnalia, pewnego rodzaju wczesnej przerwy świątecznej, kiedy wszyscy spędzali czas, aby ucztować i świętować.

2. Świąteczny pudding i mince pie

Mówi się, że pierwsze ciastka z mielonym ciastem zawierały 13 składników, reprezentujących Jezusa Chrystusa i jego 12 Apostołów. Były to egzotyczne przysmaki inspirowane Bliskim Wschodem, pochodzące od krzyżowców i obejmujące mięso, owoce i przyprawy. Uważano, że owalny kształt tych wczesnych smakołyków przedstawia żłóbek małego Jezusa.

Gdzieś w 19^NS wieku mięso zniknęło na dobre. Oryginalna książka kucharska, Gospodarstwo domowe pani Beeton, opublikowany w 1861 roku podaje dwa przepisy, jeden z mięsem, a drugi bez mięsa.

Mniej więcej w tym samym czasie pudding śliwkowy stał się podstawą wiktoriańskich świątecznych potraw. Znany również jako budyń „figowy”, ten również miał swoje początki w średniowieczu, w gęstym bulionie znanym jako frumenty.

Robienie budyniu samo w sobie stało się rytuałem i tradycyjnie odbywało się w „Niedzielę Wstrząsania”, pierwszą niedzielę przed Adwentem. Każdy członek rodziny wprawiałby w zakłopotanie i składał życzenie, a kucharz dodawał srebrną sześciopensówkę na szczęście.

3. indyk

Gęś, bażant, rostbef, łabędź, a nawet królik, lata temu, co znalazło się na środku świątecznego stołu zależało od Twojego statusu społecznego i miejsca zamieszkania – na przykład w Yorkshire do późna faworytem była wołowina Czasy wiktoriańskie.

Indyki zostały po raz pierwszy sprowadzone do Anglii w latach 20. XVI wieku z Meksyku przez kupców lewantyńskich, dlatego nazywa się je „indykami”. Ale dopóki w latach pięćdziesiątych nie pojawiły się nowoczesne metody uprawy, indyk był dla wielu zbyt drogi.

Uważa się, że Henryk VIII był pierwszym monarchą, który zjadł indyka na świąteczny obiad, zachęcony przez arcybiskupa Thomasa Cranmera. „Chciał ograniczyć obżarstwo, pozwalając na serwowanie tylko jednego ptaka na danie” – mówi historyk żywności Sam Bilton. „Ze względu na swoje rozmiary te „większe ptaki” były w stanie dostarczyć więcej mięsa”.

4. Wiszące pończochy

Wiszące świąteczne pończochy to kolejna tradycja bożonarodzeniowa z przedchrześcijańską historią. W Niemczech i Skandynawii dzieci zostawiały buty wypełnione cukrem, marchewką i słomą dla latającego konia nordyckiego boga Odyna, Sleipnira. Prawdopodobnie stąd też wzięło się pozostawienie przekąski dla Mikołaja i reniferów na niebie.

Zresztą przekształciło się to w praktykę wieszania pończoch, ponieważ z czasem połączyło się z legendą o św. Mikołaju – po holendersku nazywa się go Sinterklaas, a po angielsku Święty Mikołaj. Legenda głosi, że pewnego dnia św. Mikołaj wrzucił trzy worki złota do komina biednego człowieka, który nie miał posagu dla swoich córek. Złoto jest nadal reprezentowane przez pomarańczę.

5. Krakersy

Trudno w to uwierzyć, ale oryginał Świąteczne krakersy były klapą. Dopiero ich wynalazca z lat czterdziestych XIX wieku, londyński cukiernik Tom Smith, znalazł sposób, aby je „złamać”, że wystartowali z publicznością. Zainspirowana francuskimi cukierkami w papierowych opakowaniach, ta podstawowa tradycja stołu zawsze zawierała dowcip lub motto. Ale trzej synowie Smitha w końcu przejęli firmę i bawili się formułą, dodając kapelusze i nowości, które spodobają się wiktoriańskim rodzinom, które całym sercem przyjęły ideę wesołych świąt impreza. Były nawet specjalne krakersy z prezentami, takimi jak obrączki ślubne, skierowane do ciotek panieńskich i wujków kawalerów.

6. Jemioła

Może to być szybkie cmoknięcie w policzek, ale ten pocałunek pod jemiołą ma swoje korzenie w starożytnych rytuałach płodności. Roślina została uznana za świętą przez celtyckich druidów, ponieważ kwitła wśród mrozów najgłębszej zimy.

Wiele odmian jest trujących, ale uważano, że te perłowe białe jagody mają również właściwości lecznicze. Grecy i Rzymianie stosowali je do leczenia chorób żołądka, wrzodów i epilepsji. Druidzi podawali nalewki z jemioły zarówno ludziom, jak i zwierzętom w nadziei, że eliksir przyniesie płodność.

Jemioła w końcu stała się symbolem Frigg, nordyckiej bogini miłości, i tak rozwinął się znany zwyczaj, który pierwotnie dyktowano, że biesiadnicy muszą zbierać jedną jagodę jemioły za każdym pocałunkiem, dopóki gałązka nie zostanie pusty.

7. Kartki świąteczne

ten pierwsza kartka świąteczna został wysłany w 1843 roku. Został wydrukowany przez Sir Henry'ego Cole'a, jednego z założycieli Urzędu Pocztowego, a zaprojektowany przez jego przyjaciela, artystę Johna Horsleya. Karta była tryptykiem – w trzech częściach – przedstawiającym bogate i biedne rodziny w okresie Bożego Narodzenia.

Pomimo tego nieco poczucia winy, pomysł szybko wystartował, ponieważ kartki kosztują zaledwie pensa do wysłania i tylko pół pensa, jeśli koperta została otwarta. Wkrótce postępy w druku obniżyły koszt kart i powstały setki projektów.

Wesoły rudzik stał się jednym z najpopularniejszych obrazów. Niektórzy twierdzą, że to dlatego, że listonosze nosili czerwone kamizelki i nazywano ich „Robinami”, ale jest też bezpośredni związek z Bożym Narodzeniem. Według legendy rudzik wylądował w betlejemskiej stajni i wachlował swoje pióra, aby ogrzać małego Jezusa, przypalając sobie pierś.

Podoba Ci się ten artykuł? Zapisz się do naszego newslettera aby otrzymać więcej takich artykułów prosto do Twojej skrzynki odbiorczej.

ZAPISZ SIĘ

Potrzebujesz trochę pozytywów lub nie możesz trafić do sklepów? Zapisz się do magazynu House Beautiful już dziś i otrzymuj każdy numer bezpośrednio do Twoich drzwi.

---

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.