Immersja: Życie i nauka w ogrodzie Olmsted

Nie brakuje publicznych ogrodów zaprojektowanych przez Fryderyka Law Olmsted Jr.: Jefferson Memorial, biały Dom tereny i National Mall, żeby wymienić tylko kilka. Teraz nowa książka, izanurzenie: Życie i nauka w ogrodzie Olmsted, bada historię prywatnego ogrodu słynnego architekta krajobrazu, po renowacji przeprowadzonej przez właściciela nieruchomości.

Nola Anderson i jej mąż Jim Mullen kupili w 1991 roku nieruchomość w Manchester-By-The-Sea w stanie Massachusetts, znaną jako The Chimneys. Posiadłość obejmowała zaniedbany ogród włoski.

Ale prawie sto lat wcześniej, między 1902 a 1914 rokiem, Olmsted z miłością ożywił ogrody w The Chimneys dla pierwotnych właścicieli posiadłości, bostońskiego finansisty Gardinera Martina Lane'a i jego żony Emmy. Ze względu na nieprzewidziane okoliczności teren był zaniedbany przez ponad 40 lat – do czasu, gdy Anderson postanowił po raz pierwszy zająć się ogrodnictwem, aby zrewitalizować i zachować posiadłość.

W ciągu trzech dekad Anderson przywrócił słynne ogrody do ich pierwotnej świetności. Dom Piękny rozmawiała z autorką o jej i jej mężu osobistym związku z The Chimneys, o tym, jak powstała ta książka i na czym polegała renowacja ogrodu.

Droga Andersona i Mullena do posiadania The Chimneys trwała kilka lat. Mówi, że pod koniec lat osiemdziesiątych ona i jej przyszły współmałżonek lubili podróżować swoim małym Boston Whaler wzdłuż North Shore w Bostonie, w pewnym sensie robiąc zakupy dla przyszłego domu. Nazwali swoją grę „Fantasy Pick-a-House”, ponieważ żadne z mieszkań nie było na sprzedaż, ale para „po prostu lubiła się przekomarzać na temat rozmiaru i stylu oraz spekuluj na temat ceny”. Wracali do pięknej zatoki w Manchester-by-the-Sea w stanie Massachusetts, gdzie ich ulubiony dom fantasy znajdował się „wysoko na urwisku nad oszałamiającą białą, piaszczystą plażą”. Kilka miesięcy później dom był w końcu na sprzedaż. Reszta jest historią!

Po zbadaniu pierwotnych właścicieli The Chimneys, Anderson wiedziała, że ​​musi przywrócić posiadłość. „[Lane] zamawiał rośliny, prowadził szczegółowy dziennik ogrodniczy i pracował w praktyce, sadząc i przycinając”, mówi Anderson. Z czasem zdała sobie sprawę, że własne doświadczenia Lane z tym ogrodem pod wieloma względami odzwierciedlają jej własne; dzielili lęki, nadzieje i radości. „Był niecierpliwy i zaniepokojony kosztami i pogodą, ponieważ wyraźnie kochał swój ogród i czerpał ogromną przyjemność i dumę ze wszystkiego, co stworzył”.

Zaledwie kilka tygodni po zakupie nadmorskiej nieruchomości Anderson i Mullen zatrudnili Arelyn Levee, krajobraz historyk z głęboką wiedzą na temat ogrodów zaprojektowanych przez Olmsteda, w celu zbadania oryginalnych planów ogrodów i dokumenty. Sama Anderson również wzięła udział w badaniach, odkrywając papiery rodziny Lane'ów i pamiętnik Martina Gardinera Lane'a w Bibliotece Schlesingera Uniwersytetu Harvarda. Dodatkowo szukała pism osobistej korespondencji od Olmsteda Jr., które są obecnie częścią Biblioteki Kongresu. Narodowe miejsce historyczne Fredericka Law Olmsteda i Archiwa Amerykańskich Ogrodów Smithsonian Institution również dostarczyły ważnych dokumentów historycznych, które okazały się pomocne w tym przedsięwzięciu.

Z biegiem czasu Anderson wiedziała, że ​​musi udokumentować przebudzenie ogrodu w książce. Przyjaciel fotografa Clint Clemens i jego żona Kelly zatrzymali się w The Chimneys na weekendową wizytę w 2018 roku. „Clint wyszedł pewnego wieczoru do ogrodu, żeby zrobić kilka zdjęć jako przysługę. Wyniki mnie zaskoczyły” – mówi Anderson. Ku jej zdumieniu Clemens nigdy dotąd nie fotografował żadnego krajobrazu. A jednak był w stanie uchwycić nie tylko to, co Anderson widział w ogrodzie, ale także to, jak się czuła.

Podobnie jak pisma, które Anderson przelał, prowadząc badania do tej książki, izanurzenie: Życie i nauka w ogrodzie Olmsted znajduje się teraz w bibliotece Archives of American Gardens w Smithsonian Institution i możesz dodać go do swojej własnej kolekcji tutaj.

Śledź House Beautiful na Instagram.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.