Białe pokoje Mekei i Tima Duffy'ego są rozjaśnione kolorami

Kiedy Mekea i Tim Duffy przeprowadzili się z trzema dziewczynami do nowo wybudowanego domu w osobliwym Minneapolis sąsiedztwo Linden Hills, były orzeźwiające, otoczone super świeżymi, super białymi ścianami. Ale wkrótce biel obezwładniła i pragnienie Mekei na kolor – i to w dużej ilości – zadziałało.

„Jestem uzależniona od kolorów” – wyznaje. „Ale tak bardzo bałem się zadzierać z muzealną jakością tego domu”. Eksperymentowała z kilkoma jasnymi kawałki tu i tam, starając się wymyślić, jak zachować spójny wygląd na otwartej podłodze domu plan. W końcu Mekea oddzwoniła do swojej projektantki wnętrz Brooke Voss i powiedziała, że ​​jest gotowa na szaleństwo. Chciała rozgrzać całą biel, dodać trochę funku i skierować swój wewnętrzny klimat lat 70.

Znając się od kilku lat, relacja projektant-klient rozwinęła się do poziomu, w którym z łatwością współpracowali i ufali sobie przy podejmowaniu decyzji projektowych. Spacerując po Międzynarodowym Rynku w Minneapolis, Brooke zauważyła wspaniały dywan Jan Kath i od razu powiedziała: „To Mekea! Ona musi to mieć!” Początkowo planowali coś bardziej przewidywalnego, na przykład zwierzęcy nadruk o płaskim splocie, dopóki Brooke nie wprowadziła tego zdekonstruowanego kwiatu, który przypominał babciny szyk vintage. „Zakochałem się w nim, jakby to była osoba, dawno utracona miłość, o której istnieniu nie wiedziałem” – mówi Mekea. „Gdybym mógł być jedną rzeczą w tym domu, byłbym tym

dywanDywan stał się jej bratnią duszą tekstylną i pierwszą wysokiej klasy inwestycją tej pary. Podczas gdy Brooke z radością skontrowała to za pomocą bardziej przystępnych cenowo akcesoriów, zauważa, że ​​niewątpliwie poinformowało to resztę ich naładowanego elektrycznie, kolorowego planu projektowego.

„Kiedy dorastasz i zaczynasz zdobywać kawałki, dochodzisz do punktu, w którym stajesz się poważny, przypinasz się i inwestujesz” – mówi Brooke. „W momencie, gdy to zrobisz, nadasz ton wszystkim innym”. Częścią tego, do czego oboje skłaniali się na tym dywanie, była cała czerń. Mekea szybko zareagowała na sposób, w jaki zrównoważyła całą biel, jednocześnie uziemiając pomieszczenie i dodając ciepło, co, jak się śmieje, „jest szczególnie ważne w Minnesocie!”

Zanieśli tę efektowną czarno-białą paletę do jadalni, która jako część otwartego planu piętra znajduje się przy drzwiach wejściowych, ale wciąż jest w zasięgu wzroku z salon oraz kuchnia. Tutaj czerń stała się odważnym, ale podstawowym elementem. Ombre drapuje wodospad od białego do ciemnoszarego, podczas gdy owalny, czarny stół Bausman & Company zapewnia klasyczne, tradycyjne linie i wypełnia dużą przestrzeń. Pod stopami, a czarny i biały dywanik dodaje bardziej wyrafinowanego wzoru. „Musieliśmy patrzeć na czerń jako kolejną neutralną. Natychmiast sprawia, że ​​przestrzeń jest ostrzejsza i bardziej wyrazista, a wszystkie kolory działają bez poczucia młodzieńczości” – mówi Brooke.

Dla odrobiny klejnotowych tonów pojawiły się włoskie krzesła do jadalni Moroso – rurowe, geometryczne i kolejne natychmiastowe „tak”. „Nie jestem rozmyślaczem — to moje szczęście. Lubię to od razu, albo nie” – mówi Mekea. Dodali dzieła sztuki z lokalnego Minneapolis College of Art and Design wraz z niestandardowym neonowym napisem ściennym, który świeci „PROSTY” i można go zobaczyć z ulicy. W głębi korytarza martwa przestrzeń została przekształcona przez stolarzy Welch Foresman w pływający bar i bufet, przechowujący porcelany, kieliszków i kawałków do serwowania, a ratowanie pary podróżuje w górę i w dół do piwnicy, ilekroć oni bawić się. Drewno szczotkowane drutem daje efekt pasków na ścianie z nakładką z inkrustowaną miedzią, uzupełniając bułeczki Kelly Wearstler.

Dwa zakamarki pokryto jasną, luksusową tapetą. Wejście lśni złotym Christianem LaCroix, menażerią mistycznego tarota i kart do gry, odbijając się echem w pobliskiej zabytkowej metalowej szafce jadalnej. W tylnej części domu, ubikacja zyskuje przesiąknięty kolorami efekt krawata z abstrakcyjnymi grafikami Lindsay Cowels. Na górze dziewczyny mają swój własny pokój, z białymi ścianami, ale marzeniem Julii Rothman Tapeta na suficie. „Oferuje każdej córce własny moment i definicję bez chaosu, ponieważ wzór się powtarza, jest w tym rytm” – mówi Brooke.

Wpatrywanie się w niebo i marzenie jest dokładnie tym, czego chce od nich ich mama. Jako nauczycielka, która obecnie pracuje na University of Minnesota, a także w Wildling, organizacji non-profit opowiadającej historie dla dzieci założonej przez jej siostrę, Mekea wraca do domu, aby nabrać sił. Na początek kluczowe było czyste płótno białych ścian, podłóg, wyrobów stolarskich i szafek; Brooke nazywa to sekretem ich sukcesu, dodając, że „białe pudełko pozwala być dużym i odważnym!” Udowodnienie koloru uzależnienie może być zdrowe i zabawne, zgadza się Mekea: „Potrzebowałam płaskiej, białej palety, aby móc wszędzie wprowadzić kolor w przeciwnym razie. Mój dom jest moim sanktuarium. Chcę, aby odzwierciedlało to, gdzie się uczę, myślę i jestem, a wszystko to robię w kolorze”.

Śledź House Beautiful na Instagram.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.