Kiedy było pierwsze Święto Dziękczynienia?

Ach, święto Dziękczynienia— czyli wymówka, by cieszyć się obfitością uczta potraw w tym indyka, puree ziemniaczane i ciasta z rodziną i przyjaciółmi. Odbył się w czwarty czwartek listopada, federalny wakacje zazwyczaj obejmuje zjazdy, mecze piłki nożnej w telewizji i szaloną sprzedaż detaliczną w sklepach i Internecie. Jeśli ciekawią Cię korzenie tej kwintesencji amerykańskiej? wakacje, oto mała lekcja historii.

Mit Dziękczynienia

Od lat 20. XX wieku amerykańskie dzieci w wieku szkolnym uczono, że pierwsi święto Dziękczynienia był to spokojny, uroczysty posiłek, wspólny dla pielgrzymów i rdzennych Amerykanów, aby wznieść toast za sukces raczkującej angielskiej osady w Plymouth w stanie Massachusetts w 1621 roku. To urocza mała winieta, którą wielu współczesnych Amerykanów uważa za podstawę wakacji. Chociaż ten szczęśliwy mit wielokulturowej kolacji jest zakorzeniony w odrobinie prawdy, nie opowiada całej – skomplikowanej – historii Święta Dziękczynienia.

Prawdziwa historia Dziękczynienia

Pielgrzymi, angielscy protestanci, którzy byli członkami prześladowanej sekty religijnej w Anglii, przybyli dalej kontynent północnoamerykański w 1620 r., a w 1621 r. upamiętniono tych, którzy przeżyli pierwszą zimę to. Ale to, co uważali za „dziękczynienie”, było w rzeczywistości religijnym dniem postu i modlitwy i najprawdopodobniej zorganizowaliby to spotkanie na wiosnę.

Jesienią Pielgrzymi znów świętowali. Istnieje bardzo niewiele informacji na temat tego „pierwszego” jesiennego Święta Dziękczynienia, ale według organizacji non-profit Plimoth Patuxet Museums, Edward Winslow – pielgrzym, który pływał na „Mayflower” i mieszkał w tym czasie w Plymouth – zanotował w liście z dnia 11 grudnia 1621, że odbyło się trzydniowe święto z okazji żniw, a około 90 Wampanoag uczęszczany. Te uroczystości, jak napisał, były „bardziej wyjątkowym sposobem wspólnej radości”, ponieważ Pielgrzymi byli wdzięczni za obfite zbiory, dzięki uprzejmości plemienia Wampanoag, które nauczyło ich podstawowych umiejętności przetrwania, takich jak rolnictwo i zbieractwo. W tamtych czasach takie dożynki były powszechne na całym świecie, w różnych kulturach, w tym w Anglii i Ameryce Północnej.

Mroczniejsze dziękczynienie miało miejsce w 1637 roku, kiedy gubernator kolonii Massachusetts Bay ogłosił dzień dziękczynienia, aby uczcić bezpieczny powrót mężczyzn, którzy zmasakrowali wioskę Pequot. Przez następne kilka stuleci – a nawet do czasów współczesnych – koloniści i rdzenni Amerykanie będą: dzielić skonfliktowaną egzystencję naznaczoną masakrami, zniewoleniem i dziesiątkowaniem populacji choroba.

Jak Święto Dziękczynienia stało się świętem narodowym

Pierwsza próba ustanowienia narodowego święta Dziękczynienia miała miejsce w 1789 roku, kiedy prezydent George Waszyngton opowiadał się za publicznym dniem podziękowania dla uczczenia zakończenia wojny o niepodległość i podpisania Konstytucja. Ale Święto Dziękczynienia zostało formalnie wprowadzone do kalendarza dopiero w 1863 roku przez prezydenta Abrahama Lincolna, na polecenie redaktor magazynu Sarah Josepha Hale, która chciała pomóc narodowi wyleczyć się z traumy wojny secesyjnej poprzez wakacje.

We wczesnych latach święto to nie miało nic wspólnego z dożynkami obchodzonymi przez Pielgrzymów w 1621 roku. Ta narracja została wprowadzona dopiero na przełomie XIX i XX wieku. Ponieważ liczba imigrantów przybywających do Stanów Zjednoczonych gwałtownie rosła w latach 1890-1920, niektórzy Amerykanie naciskali na silną tożsamość narodową, którą autor James W. Baker sugeruje w swojej książce, że był ideologią kolonialną Święto Dziękczynienia: biografia amerykańskiego święta. W ten sposób narodziła się zdrowa opowieść o kolacji pielgrzymów i rdzennych Amerykanów, promująca pokój relacje między kulturami i koncentracja na religii – na czym zdaniem Amerykanów powinien stać ich kraj dla. Nie uznano jednak wątłego związku między kolonistami a rdzennymi Amerykanami.

Perspektywy rdzennych Amerykanów na dzisiejsze Święto Dziękczynienia

Biorąc pod uwagę złożoną historię Święta Dziękczynienia i jego typowo bieloną prezentację, niektórzy Amerykanie nie obchodzą tego święta. Zamiast tego wielu obserwuje Narodowy Dzień Żałoby, dzień pamięci ustanowiony w 1970 roku. (Listopad jest również Miesiącem Dziedzictwa rdzennych Amerykanów). Inni rdzenni Amerykanie są jednak otwarci na ideę świętować żniwa i dziękować, tak jak robili to ich przodkowie — bez oddawania się upiększonym narracja.

Zalecamy przeczytanie wypowiedzi rdzennych grup poparcia, takich jak Rdzenna Nadzieja poznać Święto Dziękczynienia przez pryzmat rdzennych społeczności amerykańskich. Ten artykuł, opublikowane w Smithsonian Magazine we współpracy z Narodowym Muzeum Indian Amerykańskich dzieli się rdzennymi poglądami na temat święta, podobnie jak ta część napisane przez Seana Shermana z plemienia Oglala Lakota dla Czas.

Śledź House Beautiful na Instagram.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.