Skalny zamek inspirowany Europą nie pozostawia żadnego kamienia na odwrocie

Co za sposób na rozkręcenie domu! Na jej dziewięcioakrowa posiadłość w Sonoma w Kalifornii projektantka Wendy Owen wykorzystała lokalny kamień polny do zbudowania własnego inspirowanego stylem francuskim wieś, wypełniona rustykalnymi pawilonami do zabawy i malowniczymi szopami do ogrodnictwa i gotowanie.

Dawid A. Zachowuje: Czy naprawdę jesteśmy w północnej Kalifornii? To wygląda bardziej jak mała wioska z kamienia polnego na południu Francji.

Wendy Owen: Właściwie jesteśmy w Dolinie Sonoma. Przyciąga mnie otoczenie, a kamień jest tak żywiołowy. Podczas moich podróży po Prowansji zafascynowała mnie kabanony — małe stuletnie kamienne szopki, w których plantatorzy lawendy zacieniają się w upalne południe. Kilka lat temu przebywałem we włoskiej wiosce Matera, jednym z najstarszych miast świata; hotel był luksusową jaskinią. A dorastając w Anglii, mieszkałem niedaleko Stonehenge — może stąd to wszystko się bierze.

Jaki jest urok kamienia?

To natura i historia w jednym. Cudownie jest móc przekształcać stare rzeczy, takie jak zlew z kamienia francuskiego i elementy architektoniczne, takie jak kanały wodne, w fontanny. Zbieram też szczyty studni kamiennych i wykorzystuję je na stoły. Mam ich sporo. Nazwałem posiadłość La Maison de la Pierre — Domem z Kamienia — ale tak naprawdę powinien nazywać się Domem Stołów.

Jak ewoluowała ta dziewięcioakrowa posiadłość?

Po naprawieniu głównego domu, mój mąż i ja wykopaliśmy zbocze wzgórza i zbudowaliśmy małą szopę. Z biegiem lat dodaliśmy pięć kolejnych kamiennych budynków. Kiedy uprawiają ziemię pod winnice w pobliżu, usuwają skały, a ja je zbieram i używam. To wszystko jest bardzo organiczne.

Czy jesteś trochę Matką Ziemią?

Nie jestem sam w sobie przytulaczem do drzewa, ale kiedy jestem na zewnątrz, nigdy nie czuję się samotna. Kiedy miałam 14 lat, moją pierwszą pracą było układanie bukietów w przedszkolu, a teraz muszę mieć w życiu kwiaty. A Sonoma jest bardzo podobna do południa Francji: sprzyja uprawie lawendy, nasturcji, drzew oliwnych, dębów krzewiastych i traw ozdobnych. Nasze kamienne budynki wołają o ten dziki, naturalny wygląd.

Jak urządzić pomieszczenie, w którym tłem jest ściana z odsłoniętego kamienia?

W rzeczywistości jest to łatwiejsze niż praca z pustym płótnem białego pokoju. Instaluję betonowe podłogi, które są łatwe w utrzymaniu czystości, a następnie dodaję stare drewniane belki, masywne stoły i siedzenia pokryte rustykalnymi tkaninami, takimi jak konopie czy filcowana wełna owcza. Wszystko ze świata przyrody — bluszcz w kamiennych misach, mech udrapowany na żelaznym żyrandolu — wpada na swoje miejsce. W moim pawilonie w salonie zawiesiłem oprawy oświetleniowe wykonane z uli; na wiosnę uwielbiam patrzeć, jak jaskółki przychodzą i zbierają słomę z uli, aby budować gniazda na belkach. Moja estetyka w dużej mierze polega na wprowadzaniu na zewnątrz.

A ty jesteś równie nieustraszony, jeśli chodzi o wychodzenie z domu.

Mam na zewnątrz francuskie krzesła, które są teraz pokryte żółto-zielonymi porostami. Nie możesz na nich usiąść, ale dla mnie są jak sztuka w ogrodzie. Kiedy w szkole mojego syna Alicja w Krainie Czarów–zbiórka o tematyce tematycznej, za pomocą drutu kwiaciarni pokryłam w nastroju mchu antyczne krzesło z igłami. Nie mogłem się z nim rozstać, a teraz znajduje się poza jadalnią. Od czasu do czasu spryskuję go wodą, aby był zielony.

Jaką rolę w Twoim domu odgrywa kolor?

Szary to naturalne uzupełnienie kamienia. Wolę szarość zielonkawą lub brązowawą, która jest cieplejsza. Lubię neutralne z plamami jasnożółtego, szarego i zielonego. Kiedy chcę odświeżyć, używam farby do tkanin, aby zrobić na moich poduszkach i poduszkach.

Twoja tapicerka oversize zapewnia doskonałą równowagę między wytrzymałością a pluszem.

Nie przepadam za wybrednym kwiatowym perkalem i nie jestem dziewczyną z połowy wieku. Z wiekiem skłaniam się ku minimalistycznemu wyglądowi. Kiedy na moją posesję spada dąb, zamieniam go w taborety i podnóżki. Odważna skala, którą widać w meblach i wnętrzach Michaela Taylora i Rona Manna, z pewnością miała na to wpływ. Właściwie to mam dwa duże szezlongi Ron Mann z grubymi poduszkami, w których można zatopić się z książką na popołudnie.

Ludzie muszą domagać się zaproszeń. Masz dużo gości?

O tak, jest tu niesamowita energia. Ludzie mówią, że to jak przebywanie w europejskim kamiennym zamku. Miałem tu wesele i z całym kamieniem polnym powiedziałem do kobiet: „Proszę nosić klapki”. Ale oczywiście nosili wysokie obcasy.

Jak to jest jeść w kamiennej sali z kryształowymi żyrandolami?

Kiedyś na obiad przyszedł gitarzysta klasyczny. Odtwarzałem jej album w pawilonie restauracyjnym, a ona powiedziała: „Tak to brzmi, kiedy gramy w kaplicach w Hiszpanii”. Dla mnie właśnie na tym polega projektowanie — przenoszenie ludzi do innego małego świata, nawet jeśli jest to tylko obiad. Kiedy stół jest już sprzątany, przychodzę tu do pracy, niezależnie od tego, czy jest to malowanie tkanin, czy filcowanie wełny na poduszki i otomany, które sprzedaję w moim sklepie w Sienna Antiques, w Petaluma. W tym pokoju jest coś magicznego i zawsze czuję się tak zainspirowana.

Zobacz więcej zdjęć tego wspaniałego domu »

Ta historia pierwotnie ukazała się w majowym wydaniu Dom Piękny.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.