Wewnątrz scenografii do nowego filmu Wesa Andersona „Francuska dyspozytorka”

Filmy Wesa Andersona są prawdopodobnie najbardziej znane ze swojej wizualnej atrakcyjności. Jedno spojrzenie na jego Konto na Instagramie! Nic dziwnego, że ponad 1,5 miliona ludzi podąża za nim, aby zobaczyć dobrze zaprojektowane przestrzenie, które równie dobrze mogłyby być tłem w jednym z jego filmów. Więc naturalnie jego najnowsza produkcja—Dyspozytornia Francuska, w kinach w najbliższy piątek 22 października—jest wypełniony mnóstwem godnych pozazdroszczenia momentów projektowych. Dom Piękny porozmawiałem z dekoratorką planu Reną DeAngelo, aby dowiedzieć się, co dokładnie zainspirowało zestawy zatwierdzone przez Wesa Andersona.

„Kiedy rozpoczęliśmy proces projektowania tego filmu, Wes dał nam listę francuskich filmów do obejrzenia” — ujawnia DeAngelo — wśród nich m.in. Czerwony balonik, 400 ciosów, Bande à Part, oraz Żyj w życiu.

Zespół projektowy miał również dostęp do obszernej kolekcji zdjęć Paryża od połowy XIX wieku do lat 50. i 60. XX wieku, przed erą odbudowy. Anderson chciał, żeby „poczuli Paryż, kiedy był brudniejszy – wciąż piękny, ale brudny” – zauważa. „Ulice nie były czyste – budynki były w złym stanie”.

Po przeszukaniu kraju w poszukiwaniu miejsca, w którym Anderson chciał uchwycić szorstkość, w końcu natrafili na idealne miejsce: Angoulême we Francji. „Miał odpowiednią architekturę, wzgórza, kręte uliczki i nie był wyszorowany do czysta”, wyjaśnia DeAngelo.

Jeśli chodzi o pozyskiwanie mebli i dekoracji dla Francuska DyspozytorniaDeAngelo odwiedził pchle targi i rekwizyty zarówno w Paryżu, jak i Angoulême. Jeden konkretny likwidator majątku w tym ostatnim mieście był „nieocenionym źródłem”, ponieważ dostarczał meble — a także lampy, dywaniki i akcesoria — z różnych okresów.

Oczywiście przynosząc zestawy Francuska Dyspozytornia do życia zaangażowane były liczne miejsca filmowania, w tym opuszczona fabryka filcu położona pięć minut od Angoulême, która stała się "baza." „Zbudowaliśmy tam wszystkie scenografie, mieliśmy nasze biura, stolarnię, lakiernie i cały magazyn rekwizytów” na tej stronie, ujawnia DeAngelo.

Dodatkowo w wielu miejscach i na obrzeżach Angoulême zbudowano plany filmowe, w tym zrujnowany budynek, który pełni funkcję więzienia, z podłogami wyłożonymi kafelkami i betonowym balkonem.

Ponieważ Francuska Dyspozytornia jest podzielony na kilka różnych historii, każda sekcja musiała mieć również własną estetykę wizualną. W tym sensie, mówi DeAngelo, „było to jak projektowanie czterech różnych filmów, ponieważ każdy z nich miał tak charakterystyczny wygląd i punkt widzenia, jak scenarzyści, którzy opowiadają o każdym z nich. Scenariusz zawierał bardzo dokładne opisy każdego z pisarzy oraz miejsc i planów, które mieliśmy udekorować i zaprojektować”.

Jednym z takich zestawów jest biuro Roebucka Wrighta (w tej roli Jeffrey Wright): maksymalna przestrzeń z żywymi różowymi ścianami i zestawem kwiecistych zasłon, które Mario Buatta zaakceptuje. Opisując tę ​​postać, Wes Anderson uznał Wrighta za mieszankę Jamesa Baldwina i A. J. Liebling, z domieszką Trumana Capote. Kiedy więc przyszło do ożywienia zestawu, DeAngelo i jej zespół uznali, że dom Wrighta powinien być „nieco bardziej udekorowany niż reszta”.

W zestawieniu z kolorową rezydencją Wrightów, części Francuska Dyspozytornia zostały nakręcone w czerni i bieli, co stanowiło wyzwanie podczas ubierania się na planie, ujawnia DeAngelo. „Musiałem zapoznać się z tym, jak kolory wyglądają w czerni i bieli, jak kontrastują ze sobą, aby nie zamieniało się w błoto”.

Równocześnie jednak najważniejsze było „uczynienie scenografii atrakcyjnym i realistycznym wyglądem dla aktorów i ekipy”. Było to szczególnie trudne podczas tworzenia galerii sztuki Cadazio, mówi DeAngelo, ponieważ „każda powierzchnia [w tej przestrzeni] była pokryta z dywanami i gobelinami z rzeźbami artystycznymi”. Na szczęście projektantka stwierdziła, że ​​zestaw „wyglądał równie dobrze w kolorze, jak w czerni i biały."

---

Śledź House Beautiful na Instagram.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.