Paul Revere Williams: Wszystko, co musisz wiedzieć o pionierskim czarnym architektu

Jeśli kiedykolwiek podziwiałeś wspaniałe rezydencje, które stoją wzdłuż eleganckich ulic Los Angeles, prawdopodobnie podziwiałeś pracę Paula Revere'a Williamsa. Pierwszy Afroamerykanin, który został certyfikowanym architektem na zachód od Mississippi, pionierski rysownik wziął udział w projektowaniu wielu najbardziej znanych budynków w Los Angeles. w tym części międzynarodowego lotniska w Los Angeles i hotelu Beverly Hills – nie wspominając o domach wielu hollywoodzkich szychów – w tym Franka Sinatry, Carey Granta, oraz Kula Lucille— dzięki czemu zyskał przydomek „architekta gwiazd”.

Ale co sprawia, że ​​Williams jest tak legendarny? Nie dlatego, że pod koniec swojej pięcioletniej kariery zaprojektował ponad 3000 budynków, ani dlatego, że zaprojektował wspaniałe siedziby niezliczonych celebrytów. To dlatego, że był orędownikiem i głosem mniejszości w czasach dyskryminacji rasowej wciąż szerzyło się w Ameryce, torując drogę każdemu innemu czarnoskóremu kreatywnemu, który podążał za jego… ślady.

„Siła przykładu jest silna”, napisał Williams w swoim eseju z 1937 roku dla American Magazine: Jestem Murzynem. „Kilka dekad temu Murzyni nie mieli przykładów we własnej rasie, aby ich zachęcić. Ale teraz, widząc mężczyzn i kobiety w ich własnym kolorze skóry, którzy tak fenomenalnie poprawiają swój stan, zdają sobie sprawę, że oni – lub ich dzieci – mogą zrobić tyle samo”.

Pomimo wysiłków Williamsa tylko około 2% wszystkich architektów w Stanach Zjednoczonych identyfikuje się jako Black, według A badanie wydane przez Krajową Radę Rejestracji Architektonicznych. Niemniej jednak jego wkład w świat architektury i społeczność Czarnych ugruntował go jako jednego z najbardziej wpływowych Amerykanów XX wieku.

Kim był Paul Williams?

Paul Revere Williams urodził się 18 lutego 1894 roku w mieszczańskiej rodzinie w Memphis. Został tragicznie osierocony w wieku 4 lat, oboje rodzice utracili na gruźlicę i został wysłany do opieki zastępczej do czasu adopcji. Po studiach w Los Angeles School of Art and Design oraz w oddziale w Los Angeles (nieistniejącego już) New York Beaux-Arts Institute of Projektował, pracował jako architekt krajobrazu, później uzyskał dyplom z inżynierii architektonicznej na University of Southern Kalifornia. Ożenił się z Dellą Mae Givens w czerwcu 1917 roku i razem mieli troje dzieci (z których najstarsze zmarło przy urodzeniu).

W 1921 roku, w wieku 27 lat, został dyplomowanym architektem, a rok później otworzył własną firmę. W 1923 został pierwszym Afroamerykaninem wprowadzonym do Amerykański Instytut Architektów (AIA).

Williams, który służył jako architekt w marynarce wojennej podczas II wojny światowej, był znany ze swojej niesamowitej umiejętności rysowania do góry nogami – umiejętności, których nauczył się z korzyścią dla białych klientów, którzy mogli czuć się nieswojo siedząc obok Czarnego architekt. Z tego samego powodu miał zwyczaj trzymać ręce splecione za plecami, żeby żaden klient nigdy nie czuł się zobowiązany do potrząsania swoimi. Choć często był poddawany rażącemu rasizmowi i marginalizacji, nigdy nie pozwolił, by to nim wstrząsnęło, ani nie przeszkadzało mu w pracy.

W jego słowach, jak napisano w eseju z 1937 roku opublikowanym w American Magazine, zatytułowanym Jestem Murzynem: „Zdałem sobie sprawę, że jestem potępiany nie przez brak umiejętności, ale przez mój kolor skóry. Przechodziłem przez kolejne etapy oszołomienia, nieartykułowanego protestu, urazy i wreszcie pogodzenia się ze statusem mojej rasy – opowiada. „W końcu jednak, gdy dorosłem i zacząłem myśleć jaśniej, znalazłem w swoim stanie zachętę do osobistych osiągnięć i inspirujące wyzwanie. Nie chcąc im „pokazać”, rozwinąłem silne pragnienie „pokazania się”. Chciałem usprawiedliwić każdą posiadaną umiejętność. Chciałem zdobyć nowe umiejętności. Chciałem udowodnić, że jako jednostka zasłużyłem na miejsce na świecie”.

Co zaprojektował?

Williams jest odpowiedzialny za stworzenie ponad 2000 prywatnych rezydencji, w tym dawnej posiadłości na wzgórzu Sinatry przy Bowmont Drive, Kula Lucille i rozległy dom Desiego Arnaza w Palm Springs oraz rezydencję francuskiego restauratora Rene Farona w stylu kolonialnym w Silver Lake w Kalifornii. Wśród jego najbardziej znanych dzieł publicznych znajdują się: budynek Golden State Mutual Life w Los Angeles, Szpital Dziecięcy St. Jude w Memphis oraz Sąd Najwyższy w Los Angeles. Pomysłodawca sklepu Saks Fifth Avenue w Beverly Hills, był także inicjatorem przebudowy hotelu Beverly Wilshire — gruntownej renowacji, która kosztowała 3 miliony dolarów. W podobny sposób nadzorował transformację hotelu Beverly Hills, zakorzenioną w dodaniu 1,5 miliona dolarów Crescent Wing.

Projekty poza Los Angeles obejmowały przebudowę wielu budynków i przestrzeni dla Uniwersytet Howarda (w tym hale mieszczące męski dormitorium, szkołę dentystyczną oraz szkołę architektury i inżynierii), a także zaprojektowanie dwóch hoteli w Kolumbii (jeden w Medellin, drugi w Bogocie).

W pewnym momencie pomógł koledze architektowi i przyjaznemu rywalowi Wallace'owi Neffowi w nakreśleniu planów mega rozwoju w Las Vegas które zawierałyby 1000 konstrukcji Airform - małe, wytrzymałe domy z prefabrykatów, które kosztowałyby niewiele czasu i pieniędzy, aby zbudować. Dwie firmy technologiczne z Nevady, Lockheed i Guerdon Industries, poprosiły go później o pomoc w opracowaniu alternatywnego transportu samochodowego systemu, co skłoniło architekta do zaprojektowania SkyLift Magi-Cab, futurystycznej kolejki jednoszynowej (niestety żaden projekt nigdy nie realizowany.)

Niezależnie od tego, Williams samodzielnie ukształtował większość współczesnego krajobrazu miejskiego, pozostawiając niezatarty ślad na Zachodnim Wybrzeżu. Spuścizna pioniera, który zmarł na cukrzycę w 1980 roku w wieku 85 lat, żyje nie tylko poprzez zbudowane przez niego struktury, ale także przez tych, którzy kontynuują jego cel pomagania innym”. ambitny Czarne kreacje a profesjonaliści osiągają swoje marzenia.

---

Śledź House Beautiful na Instagram.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.