Laureatka programu Interior Design Masters Monika Charchula: Wywiad

Zwyciężyła Monika Charchula, artystka meblowa z Nottingham Mistrzowie projektowania wnętrz 2023.

Czwarta edycja konkursu na projekt dobiegła końca, a koronę (i kontrakt na przeprojektowanie topowego baru koktajlowego w centrum Londynu) odebrała Monika wicemistrz Jacka Kinseya, właściciel sklepu meblowego z Norfolk.

Główny sędzia Michelle Ogundehin pochwalił Monikę za przebycie niezwykłej podróży po nagrodę. W ramach swojego ostatniego wyzwania Monikę poproszono o zmierzenie się z The Fountain Head, tradycyjnym pubem na otwartym planie z niskimi sufitami, którego zadaniem było stworzenie wielofunkcyjnej, przyjaznej przestrzeni z centralnym punktem.

Michelle powiedziała, że ​​uwielbiała patrzeć, jak Monika dorasta i podziwiała jej energię, entuzjazm, nieustraszoność i odwagę, a także „całkowite zaangażowanie w realizację celów za każdym razem”.

Monika, lat 32, cierpiąca na ADHD, zawsze szczerze mówiła o tym, jak trudno jej jest zarządzać czasem i często była w łzy w miarę narastania presji czasu – chociaż gospodarz Alan Carr zrobił wszystko, co w jego mocy, aby ją rozweselić swoją przypadkową popkulturą żarty.

Spotkaliśmy się z Moniką na temat jej doniosłego zwycięstwa, co teraz robi i dlaczego – niezależnie od tego, co mówi Michelle – nie ma nic złego w odrobinie sztucznych liści.

Wielkie gratulacje Monika, jak się poczułaś, gdy Michelle powiedziała Ci, że wygrałaś?

Szok i niedowierzanie, a zaraz potem także ogromna duma. Ja to zrobiłem.

Michelle – i słusznie – pochwaliła Cię za podróż, jaką odbyłeś przez cały serial. Jak według ciebie poczyniłeś postępy osobiście?

Kamienie milowe i podróż były dla mnie niezwykle ekstremalne. W pierwszych kilku odcinkach byłem niesamowicie niepewny siebie i bardzo nieśmiały. Nie wierzyłam w siebie, podróż polegała na tym, aby zacząć wierzyć w siebie. I tak, moja rodzina w Polsce jest taka dumna. Miałem ich wszystkich, którzy mi kibicowali.

Ciągle podlegałeś presji czasu. Ile godzin trwa dzień pracy IDM?

Chcę powiedzieć dziewięć, ale nie pamiętam, czy obejmuje to przerwę na lunch. Są jednak bardzo rygorystyczni. Oznaczają godziny, kiedy zaczynamy i kiedy kończymy. Trudno było wytrzymać presję czasu.

Bardzo otwarcie mówiłeś o swoim ADHD – czy myślisz, że inne osoby cierpiące na to schorzenie zainspirują się sposobem, w jaki rzuciłeś temu wyzwanie, w stronę tak silnej kreatywności?

Nazywam to mózgiem motyla. Latam i skaczę z kwiatka na kwiatek, problem w tym, że nie dostaję naturalnej dopaminy, więc zawsze szukam tego „hitu”.

Tak było w przypadku miedzianych listków na pasku, tylko to chciałem zrobić. Nie chciałam zajmować się niczym innym, bo ten batonik dawał mi dopaminę.

Jest to coś, co bardzo trudno „naprawić”. Nigdy nie będę świetny w zarządzaniu czasem i zarządzaniu wieloma ludźmi. Nigdy nie osiągnę stanu, w którym będę w tym dobry i nie będę się tym stresował.

I czy żałowałeś – w połowie – podjęcia tej miedzianej sztabki?

Chyba dobrnąłem do połowy i godziny zaczęły lecieć razem ze mną. Byłem tam, wciąż przeglądałem folię i pomyślałem sobie: „po co to zacząłem?”. Ale byłem bardzo zadowolony z efektu końcowego, podobnie jak klient. To naprawdę stworzyło tę centralną część Instagrama, o której marzyła.

Mnie też bardzo spodobała się ta kwiecista tapeta. To było dokładnie to, czego chciałem. Wyglądało jak House of Hackney, prawda? Szkoda, że ​​nie miałem na to budżetu, ale to było z Lust Home.

Czy to były plastikowe rośliny, które zauważyliśmy za barem?

Nie, tym razem wszyscy byli prawdziwi! Jednakże wywołało to u mnie uśmiech Abigail Ahern był sędzią gościnnym. Ona jest królową fałszywe liściewięc oczywiście nie ma w tym nic złego.

Co takiego było w Tomie, że wybrałaś go na swojego partnera? Czy to było wtedy, gdy związałyście się z lożą weselną pana młodego?

To właściwie dosłownie wszystko. Poczułem, że uzupełniamy się pod względem umiejętności. Do finału potrzebowałem kogoś zorganizowanego. Wybrałem także Toma, ponieważ jest niesamowicie dobry w tapicerstwie i ma tę dobrą energię. Dał mi spokój, którego potrzebowałam.

Opowiedz nam o jednej rzeczy, która dzieje się za kulisami, o której widzowie nie wiedzą...

Wydaje mi się, że stanie się coś, o czym nie zdawałem sobie sprawy, polegające na powtórzeniu tej samej rzeczy milion razy przed kamerą. Chcą to ukazać z różnych perspektyw. Na początku chciałbym to zrobić jeszcze raz i powiedzieć dosłownie to samo. Gdybym wiedział, że wcześniej potrzebowali różnych wersji, zaoszczędziłoby mi to tyle energii mózgowej. Angielski nie jest moim językiem ojczystym. W czasie kręcenia mieszkałem w Anglii tylko przez pięć lat.

I tak, Alan jest taki zabawny, że nawet mi dokuczał. Robił te odniesienia kulturowe – na przykład wtedy, gdy zakładał abażur na głowę i mówił, że jest Tommym Cooperem – i nie miałem pojęcia, o czym on mówi.

Co zrobisz dalej?

Chętnie zaoferuję projektowanie wnętrz innym osobom – potrafię zrobić dużą listę e-zakupów, stworzyć moodboardy i tym podobne. Wiem, jakie są moje mocne strony i jak je wykorzystać. Widzę siebie pracującego u boku innej osoby, która może zająć się organizacyjną stroną spraw.

Zawsze szczerze mówiłem, co planuję zrobić po koncercie. Nie chcę rezygnować z tego, co teraz robię. Nadal pracuję nad meblami i innymi rzeczami, takimi jak poduszki, w ramach własnej działalności 84 Kwadrat i do tego chcę tylko dodać usługi projektowania wnętrz.

Podobała mi się praca nad Mistrzowie projektowania wnętrznagrodę, przeprojektowanie baru koktajlowego w centrum Londynu. Byliśmy tym zajęci. Mam świetny zespół budowniczych, a kierownictwo baru również jest pomocne. Byłem bardzo zdenerwowany – serial zabiera cię gdzieś i wrzuca na środek oceanu.

Nadrabiać zaległości Mistrzowie projektowania wnętrz w BBC iPlayerze.

Śledź House Beautiful na TIK Tok I Instagrama.

---