Dla projektantki Rydhimy Brar dom jest miejscem, w którym można uczyć córkę o jej dziedzictwie

Rydhima Brar jest projektantką wnętrz z Los Angeles i założycielką firmy Studio R/wnętrze. Tutaj opisuje, w jaki sposób dzieciństwo pod wpływem różnych kultur wpływa na jej dzisiejszy projekt – i jak włącza ten wpływ do życia swojej małej córki.

Według standardów większości ludzi moje dzieciństwo było wysoce niekonwencjonalne. Urodzony w Kuwejcie z indiańskich rodziców, moje wczesne lata spędziłem zanurzony w arabskiej i indyjskiej kulturze Wschodu, w połączeniu z pewnymi wygodami i luksusami Zachodu. Moje najostrzejsze wspomnienia to bujne tkaniny, bogate kolory i zapachy, stare meble, żywe życie rodzinne i głębokie dziedzictwo zachowane w wielowiekowej architekturze.

Potem rozpoczęła się wojna w Zatoce Perskiej.

Cały mój świat zmienił się, gdy w nocy uciekliśmy do Indii. Byliśmy tam całe 3 lata, czekając. Kiedy w końcu wróciliśmy do Kuwejtu, który zawsze nazywaliśmy domem, nauczyłem się z pierwszej ręki, jak odbudować życie. Następnym razem, gdy moja historia przybrała dramatyczny obrót, było to na szczęście z wyboru. W 2000 roku przeprowadziłem się do Stanów Zjednoczonych, aby ukończyć studia licencjackie w Buffalo w stanie Nowy Jork. Podyplomowa oferta pracy zabrała mnie ze wschodniego wybrzeża na zachód, gdzie poznałam mojego męża. Kiedy mieliśmy córkę, od razu zaczęliśmy myśleć o tym, jak ją wychować.

Z miłością, wolnością i jej dziedzictwem.

Robienie wczesnego wrażenia

Byłam jedną z tych pierwszych mam, które przeczytały wszystkie książki. Dowiedziałem się, że lata od narodzin dziecka do 5 roku życia są fundamentalne. W tym czasie kształtuje się psychologia i tożsamość własna, a jest tak wiele badań dotyczących kolorów, kształtów, materiały edukacyjne, a kiedy i jak przedstawić je niemowlakowi i maluchowi, aby rozwijać jego zmysły i motorykę umiejętności.

Podążyłem za tymi sugestiami do T, ale pomyślałem też: „Jak mogę się upewnić, że jej kultura jest zaangażowana w ten rozwój? I nie w sposób wymuszony, ale w naturalny sposób, który sprawia wrażenie, jakby ona tym żyła?

Moja odpowiedź: Projektowanie wnętrz.

Kiedy widzę wzór indyjskiego pochodzenia, natychmiast wracam do domu z dzieciństwa lub na wakacje z rodziną. Kiedy niedawno natknąłem się na książkę o designie w Kuwejcie, słońce zalało moje serce i mogłem zobaczyć mój ojciec, generalny wykonawca, ciężko pracuje w rozległych marmurowych budynkach wyłożonych wiekowymi gobeliny.

Wizualizacja i opowiadanie historii

Tak chcę, żeby moja córka czuła się, gdy spotyka elementy swojej kultury. Chcę, żeby czuła się z tym związana i miała osobiste historie, które może opowiedzieć i poczuć. Dla mnie pierwszym krokiem jest włączenie naszego dziedzictwa do naszego codziennego życia w naturalny i znaczący sposób w domu, niezależnie od tego, czy jest to wyeksponowanie pamiątki w artystycznej gablocie, wkomponowanie tapety, dywaników i kafelków, czy wyeksponowanie specjalnych przedmiotów kolekcjonerskich z naszej Historia rodzinna. Nawet kolor może pobudzić jej zmysły, tak jak moje były w dzieciństwie. Tworząc wspomnienia w tej przestrzeni, te elementy kulturowe kształtują scenerię, którą zapamięta.

Druga warstwa pomagania jej w autentycznym doświadczaniu jej kultury polega na opowiadaniu historii. Dla większości dorosłych włączenie elementów kulturowych do ich domów wystarczy, aby utrzymać je przy życiu i prosperować; dzieci jednak potrzebują kontekstu. Podziel się historiami kryjącymi się za tymi wyjątkowymi dziełami, a także własnymi doświadczeniami z dzieciństwa. Tak, czytanie książek i poznawanie dziedzictwa jest zawsze świetnym sposobem na edukowanie dzieci, ale być umiejętność skojarzenia historii ze sobą i własnym dzieciństwem sprawia, że ​​jest ona czymś więcej niż opowieścią — staje się prawdziwy.

W naszym domu mamy małą świątynię — tam się zaczyna. to tam pokazałem jej i nauczyłem jej elementów mojego religijnego dziedzictwa. Hinduscy bogowie przybierają postać posągów i chociaż jest dość młoda, aby naprawdę zrozumieć, wszystko zaczyna się od doświadczenia wizualnego.

Projektowanie wnętrz jest bardzo wrażenia dotykowe. Nie chodzi tylko o ściany i meble; obejmuje również przedmioty w domu. Zacząłem włączać różne rzeczy z naszej kultury, takie jak mała tabla (instrument muzyczny) z dziecięcym zestawem perkusyjnym, na którym mogła się bawić.

Każdego roku podczas Diwali dekoruję i stylizuję nasz dom jasnymi kolorowymi akcentami, zastępując mój narzut poduszki z indyjskimi motywami i koce, otaczające nasz dom unikatową grafiką z Kuwejtu i Hajdarabad. Chodzę po domu, pokazuję jej te obrazy i opowiadam o nich historie.

Efekty

Kiedy nasza córka była dzieckiem, nigdy nie byłam pewna, czy coś z tego robi różnicę, ale zarówno mój mąż, jak i ja nadal wykorzystywał projektowanie i opowiadanie historii na swój własny sposób (jest Punjabi i praktykuje innego Indianina) religia). Nadal nie wiem, które wspomnienia z dzieciństwa będą dla niej najbardziej wyróżniać, ani jak będzie postrzegać swoje dziedzictwo, ale oto, co wiem: trzy lata później rozpoznaje obrazy idoli i kojarzy je z religią lub łączy te obrazy i wzory ze mną lub moimi. mąż.

Ale między tobą a mną, niezależnie od tego, czy nasze wysiłki przyniosły skutek, czy nie, nadal bym to robił. Oto kim jestem. Jako obywatelki pierwszego i drugiego pokolenia moja córka i ja jesteśmy mieszanką miejsc, kultury, kolorów i historii.

Nasze historie nigdy nie będą takie same i to jest w porządku. Żadne dwie historie nie są takie same. To właśnie sprawia, że ​​życie jest takie piękne, nie sądzisz?

---

Śledź House Beautiful na Instagram.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.