Szwedzka „Sommarstuga” to najlepsze wypady do domków

Wspomnij słowo sommarstuga (domek letni) każdemu Szwedziowi i są szanse, że wywoła obraz czerwonej chaty z białymi wykończeniami, otoczonej naturą. Prawie na pewno będzie blisko wody — Szwecja ma prawie 100 000 jezior i jedno z najdłuższych wybrzeży Europy, usiane tysiącami wysp. Prawdopodobnie będzie dużo drzew wokół - ponad dwie trzecie powierzchni Szwecji jest porośnięte lasami. Wewnątrz prawdopodobnie projekt i wystrój będą rustykalny, z naciskiem na lekkie i naturalne materiały.

Szwedzka tradycja letniskowa powstała w XIX wieku^NSwieku, gdy Szwecja uprzemysłowiła się, a populacja miejska gwałtownie wzrosła. Chcąc uniknąć tłoku i zanieczyszczeń, Szwedzi z wyższej klasy budowali duże domy letnie nad wodą z przestronnymi, zamkniętymi werandami na archipelagu sztokholmskim i innych obszarach przybrzeżnych.

Jak 20^NS o świcie wieku, lepsze warunki ekonomiczne i społeczne, wraz z postępem w transporcie publicznym, sprawiły, że więcej osób mogło marzyć o posiadaniu lub wynajmowaniu domu wakacyjnego. Ustanowienie ośmiogodzinnego dnia pracy w 1919 r. gwarantowało czas wolny, a następnie w 1938 r. uchwalono dwutygodniowe urlopy, które w kolejnych dziesięcioleciach stopniowo wydłużano do pięciu tygodni.

Wraz z tymi zmianami rozwinęła się nowa koncepcja rozrywki, która szybko zyskała na popularności. W przeciwieństwie do dużych letnich willi bogatych, sporttuga (domek sportowy) miał być prosty. Składał się zazwyczaj z dużego pokoju z kominkiem (zazwyczaj jedynym źródłem ciepła) i wnęki sypialnej lub małej sypialni, a także podstawowego aneksu kuchennego, przybudówki i szopy na narzędzia. Nacisk położono na zanurzenie w naturze i zdrową aktywność fizyczną.

„Nie powinno się mieć wszystkich wygód miasta, z parkietem i ciepłą i zimną wodą. To nic nie znaczy” – napisał Gustaf Odel, jeden z pionierów sporttuga ruch, w 1938 roku. „Wręcz przeciwnie, sprawy powinny być prymitywne, ale praktyczne. Należy się zrelaksować i żyć tak naturalnie, jak to tylko możliwe. Na tym polega urok.

Powojenny boom gospodarczy doprowadził do odpowiedniego wzrostu liczby właścicieli domów wakacyjnych. Wiele osób budowało własne domki, kierując się wskazówkami i schematami w poradnikach. Później powszechne stały się domy prefabrykowane, dodatkowo poszerzając dostęp. Termin sporttuga został stopniowo zastąpiony przez bardziej relaksująco brzmiące sommarstuga, lub fritidshus (dom wypoczynkowy) dla domków całorocznych.

Bardzo sportowiec były pomalowane na czerwono z białymi wykończeniami lub brązowe z zielonymi akcentami. Pomysł małego czerwonego domku z białymi wykończeniami poruszył szwedzką wyobraźnię na początku lat 20^NS wieku, w dużej mierze poprzez program, który zapewniał wsparcie finansowe rodzinom robotniczym na zakup lub budowę własnych domów, które zachęcano do malowania na czerwono. Klasyczny kolor jest znany jako Faluröd (Falu red) i powstał jako produkt uboczny kopalni miedzi w Falun w prowincji Dalarna. Po raz pierwszy zastosowano go na budynkach w średniowieczu, kiedy kościoły pomalowano na czerwono, aby stworzyć iluzję, że zostały wykonane z kosztownej cegły. Przez następne stulecia czerwona farba była używana, aby nadać drogi wygląd wszystkim, od pałaców po budynki religijne i wojskowe. Wraz z udoskonaleniem technik produkcji i potanieniem czerwonej farby, jej stosowanie rozprzestrzeniło się aż do początku XX wieku, Faluröd był wszędzie.

W równoległym rozwoju koncepcja miejskich ogrodów działkowych, znana jako koloniträdgårdar, rozprzestrzenił się w Szwecji. Oryginalna działka ogrodowa szybko ewoluowała, obejmując mały dom—rozmiar jest ściśle regulowany — zaprojektowany tak, aby przypominał tradycyjną wiejską chatę. Generalnie nie ma elektryczności, a woda jest pobierana z ogólnodostępnego kranu. Nocowanie jest zazwyczaj dozwolone od maja do października. Koloniträdgårdar pozostają niezwykle popularne, a listy oczekujących trwają teraz lata, a nawet dziesięciolecia. Dla tych, którzy mają szczęście zdobyć działkę, te zielone przestrzenie stanowią rodzaj mini-sommarstugadoświadczenie – letnia społeczność i miejsce ucieczki od codziennego miejskiego życia.

Według szwedzkiej rządowej agencji statystycznej ponad połowa ludności ma teraz dostęp do jakiegoś domu wakacyjnego. W ostatnich dziesięcioleciach granica między fritidshus i regularne mieszkania stają się coraz bardziej zamazane, z wieloma byłymi sommarstugor są używane przez cały rok i stają się stałymi rezydencjami z takimi samymi udogodnieniami, jak każdy inny nowoczesny dom.

Mimo to klasyka sommarstuga nadal zajmuje szczególne miejsce w szwedzkich sercach. Åsa Stanaway, deweloper turystyki i marketingowiec w regionie Västmanland, wspomina wakacje u niej domek dziadków ze zbieraniem jagód, zabawami na trawniku, wczesnymi porannymi spacerami w zroszonej trawie i pływaniem w leśne jezioro. „W domku były szmaty, które pachniały mydłem. Łóżka były wąskie i skrzypiące; kołdra była wygodnie ciężka” – wspomina. Jeśli chodzi o sommarstugor, mówi, „to myśl o nieskomplikowanym życiu i jedności, która przyciąga”.

---

Śledź House Beautiful na Instagram.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.