Steve Hoedemaker i Tim Pfeiffer

Każdy jest w tym szczęśliwym obozowiczem rekolekcje letniej zabawy — wraz z namiotami, ogniskami i mesą — na Washington's Puget Sound.

Kathleen Renda: To znowu senny obóz! Czy klienci prosili o taką atmosferę?

Steve Hoedemaker: Nie dokładnie. Zatrudnili nas — mnie jako architekta, Tima jako projektanta — do remontu podupadłych domków z lat 30. i 40. na ich nadmorskiej posiadłości w pobliżu Seattle. Chodziło o to, aby pomieścić jak najwięcej gości; nie jest niczym niezwykłym, że jednorazowo goszczą 40 członków rodziny i przyjaciół. Chcieliśmy, aby każdy mógł połączyć się z naturą, jednocześnie maksymalizując niewiarygodne widoki na Puget Sound. Wtedy do nas dotarło: obóz letni. Dla mnie, jako dziecka, obóz zmieniał życie: cisza lasu, wolność i możliwość rozwijania innej wersji siebie. Dlaczego nie spróbować uchwycić tego uczucia? Zwłaszcza, że ​​w tej rodzinie są nastolatki, które uwielbiają spędzać czas na świeżym powietrzu. Na szczęście właściciele domów to żądni przygód nonkonformiści. Natychmiast weszli na pokład tego, co nazwaliśmy Miastem Namiotów.

Co zainspirowało styl namiotów?

Tim Pfeiffer: Jako dzieciak na świeżym powietrzu i Eagle Scout wychowany na północnym zachodzie, znałem namioty. Dwa z moich ulubionych to klasyczny namiot platformowy w obozie skautów i autentyczny namiot mesy, w którym bawiłem się jako małe dziecko, który pierwotnie należał do mojego dziadka, wujków i taty — rozbili go, kiedy wjechali konno do Jukonu, by polować na duże gra. Nasza zaktualizowana wersja to prostokąt zbudowany z płóciennej kaczki, z krokwiami i rozpórkami wykonanymi z bejcowanego dębu suszonego w piecu. Podłogi z desek są wykonane z super wytrzymałego drewna ipe. Każdy namiot ma przy wejściu lokalnie wydobywany kamień, jak mały ganek. Namioty nie są wietrzone, ale są elektryczność i grzejniki. Możesz obozować przez siedem miesięcy w roku.

CII: Jurty były kolejną opcją. Mam trochę w moim weekendowym domu na waszyngtońskich wyspach San Juan, a strukturalna solidność jest niesamowita. Ale trudno je udekorować, ponieważ krzywe nie są przyjazne dla mebli.

Jak podeszliście do wnętrz?

TP: Stworzyliśmy narrację o rodzinie, która była tu od pokoleń, stopniowo zbierając fragmenty, które opowiadają historię okolicy i ich życie. Jest to duży port żeglugowy z miastami z epoki wiktoriańskiej, więc zgromadziliby antyki i dalekosiężne towary importowane wraz z pułapkami nadmorskiego domku rybackiego. Wkładaliśmy również elementy domków alpejskich, lóż parków narodowych i campingów Works Progress Administration. To tak, jakby wszystko od niechcenia popłynęło na wyspę i do namiotów.

Gdzie wszyscy jedzą?

CII: Wypatroszyliśmy domek i przekształciliśmy go w centralne miejsce spotkań. Ma otwarty plan piętra z częścią dzienną i dużą wspólną jadalnią na posiłki grupowe. Jest też miejsce do jedzenia na świeżym powietrzu na tarasie z drewna ipe z widokiem na urwisko, co jest dodatkową przestrzenią, którą zyskaliśmy, gdy zburzyliśmy sypialnię, garderobę i garaż w domku.

Czy to prawda, że ​​Miasto Namiotów to strefa wolna od technologii?

TP: Żona była nieugięta: Elektronika nie jest dozwolona! Ale zamiast gadżetów Wi-Fi słychać nawoływania bielików i niskie rogi przeciwmgielne przejeżdżających frachtowców. Czujesz słone powietrze niosące zapach cedru i dymu z ogniska. Są historie o duchach, śpiewy i s'mores. Dla właścicieli to miejsce, w którym można spędzać czas z ludźmi, których kochają, tworząc wspólne wspomnienia w staromodny sposób — razem, bez rozpraszania uwagi.

Zobacz więcej zdjęć tego wspaniałego domu »

Ta historia pierwotnie ukazała się w lipcowym/sierpniowym wydaniu Dom Piękny.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.