Wszystko, co trzeba wiedzieć o skali i proporcjach w projektowaniu

Wiesz, kiedy widzisz coś, co po prostu wygląda prawda, ale nie możesz wskazać dlaczego? Są szanse, że ma to związek z jego skalą – i najczęściej proporcjami, na które wpływ miała architektura klasyczna, mówi Alexa Hampton, która zbudowała podstawową wiedzę na temat takich budynków podczas podróży ze swoim ojcem, legendarnym amerykańskim dekoratorem Markiem Hamptonem. Ale ta koncepcja nie jest tylko czymś z podręczników historii: jest zbudowana wokół funkcji.

„Jeśli zagłębisz się w to, dlaczego rzeczy są takie, jakie są, wszystko zależy od wielkości ludzi” – wyjaśnia Hampton. Na przykład: „Powodem, dla którego lubię kinkiety na wysokości pięciu stóp i sześciu metrów nad ziemią, jest to, że generalnie tam są gałki oczne”, mówi.

Ogólna spójność ludzkiego rozmiaru zaowocowała rodzajem szablonu projektu, który istniał przez pokolenia i kontynenty. Wiele lekcji proporcji, które przytacza Hampton, sięga starożytności. Zrozumienie klasycznego wystroju jest bardzo podobne do idei, że współcześni tancerze muszą najpierw nauczyć się baletu – to o uchwyceniu podstaw każdej formy sztuki, co pozwala na zastosowanie ich w nowych kombinacjach. „Jak powiedziała Julie Andrews, kiedy znasz nuty do śpiewania, możesz zaśpiewać wszystko” – mówi Hampton.

Jak więc nauczyć się tych notatek? Cóż, „najłatwiejszą edukacją, jaką można uzyskać w zakresie projektowania, jest przyjrzenie się architekturze klasycznej” — przekonuje Hampton. „Spójrz na Pałac Buckingham, gotycką architekturę lub rosyjskie pałace. Im więcej spojrzysz, tym lepiej to zrozumiesz”.

Aby zgodzić się z tymi obserwacjami, Hampton przedstawia kilka uwag. Pomyśl o tym jako o podręczniku do nauki, a kiedy go przeczytasz, wróć i spójrz na niektóre ze swoich ulubionych budynków i przestrzeni — może to po prostu sprawić, że zobaczysz je w zupełnie nowym świetle.

1. Zachowaj spójność skali

Jak powiedział Hampton, wszystko opiera się na ludzkiej postaci – szablonie, który się nie zmieni, niezależnie od tego, czy jesteś na wielkiej posiadłości, czy w skromnym mieszkaniu. I warto o tym pamiętać podczas dekoracji: „Nie uważam, że meble powinny się powiększać, jeśli twój pokój jest większy – myślę, że to śmieszne” – mówi Hampton. „Wszystko powinno być skalowane do ludzkiego ciała”.

„Czasami ludzie dostają te ogromne domy i myślą, że muszą zwiększyć skalę” – mówi projektant. „Umieścili zdjęcia zbyt wysoko, a meble daleko od siebie, a to po prostu wygląda”.

Zamiast zwiększać skalę w celu uzyskania większej przestrzeni, Hampton sugeruje tworzenie w niej wielu grup mebli o ludzkiej skali.

2. Pamiętaj o praktyczności

Oczywiście wymiarowanie na podstawie ludzi jest z natury logiczne. „W całym procesie zawsze towarzyszy praktyczność”, mówi Hampton o swojej pracy nad projektowaniem wnętrz. Ta koncepcja jest dobra, aby się do niej odwołać, gdy nie masz pewności. Jaką wysokość powinny mieć Twoje blaty? Prawdopodobnie tuż nad talią, dzięki czemu możesz bez problemu pracować na nich stojąc. Jak duży powinien dywan w twojej sypialni być? Wystarczająco szeroki, abyś mógł postawić na nim stopy podczas wstawania z łóżka. Gdzie powiesić obraz? Mniej więcej na wysokości oczu, aby można było to zobaczyć. Kiedy zaczniesz podchodzić do projektowania w tych kategoriach, zdasz sobie sprawę, że jego „zasadami” są mniej surowe bariery i bardziej rozsądne sugestie.

3. Dodaj urozmaicenie

„Jednym z głównych sposobów, w jaki myślę, aby być bardziej płynnym w kwestii proporcji, jest posiadanie w pokoju kawałków o wielu różnych proporcjach” – mówi Hampton. „Jeśli masz wszystkie meble tego samego rozmiaru, nie ma rytmu, nie ma ruchu równowagi, jest bardzo statyczny”.

Ale mimo to, jak radzi, centralnym barometrem powinien być – zgadliście – ludzka forma. „Kiedy ustalisz te ramy, możesz iść w górę i w dół, lub przez linię, w górę i w dół” – mówi. "Ale to wszystko jest przywiązane do tej linii."

Ta linia jest w rzeczywistości tym, co łączy kawałki mniejszej i większej łuski. Rozmawiając przez telefon z pokoju, który urządził jej ojciec, Hampton mówi: „Ten pokój ma naprawdę dużą sofę, a potem te malutkie, pantoflowe krzesła. A gdybym po prostu pokazała te krzesła i tę sofę klientowi, pomyśleliby, że jestem szalony. Ale to nie jest próżnia: łączą je kawałki innych rozmiarów. A te razem sprawiają, że skaluje się zarówno do pokoju, jak i do ludzkiego ciała”.

4. Myśl w 3D

Nie tylko chcesz proporcjonalną zmienność w swoich meblach, ale także w swoim układzie. W dużym pomieszczeniu podziel ślad na sekcje dywanami o różnych rozmiarach. „Często potrzebujesz naprawdę dużego dywanu, który wzmocni i połączy przestrzenie” – mówi Hampton. „Ale wtedy możesz położyć mniejszy dywanik pod stolikiem kawowym i częścią sofy, aby wyróżnić tę przestrzeń jako swój własny cel”.

5. Rozważ przepływ

To również ukierunkuje przepływ pomieszczenia: „Musisz pomyśleć o wzorcach ruchu”, mówi Hampton. „Musi istnieć ścieżka od wejścia do pokoju do drzwi wychodzących na zewnątrz”. Te ścieżki mogą być podyktowane zarówno rozmieszczeniem mebli, jak i konturami dywanów. „Na przykład nie możesz pozwolić, by krawędź dywanu była twoją ścieżką” – mówi Hampton. „Twoja ścieżka jest albo pokryta dywanem, albo nie jest pokryta dywanem”. Jeśli dekorujesz pokój, który łączy dwoje inne pomieszczenia, służące jako rodzaj przestrzeni przejściowej, zadbaj o wolną drogę od jednych drzwi do drugich.

6. Ucz się

Jak mówi Hampton, im więcej spojrzysz na swoje otoczenie (lub książki i czasopisma przedstawiające wspaniałe wnętrza), tym lepiej zrozumiesz, co działa, a co nie. Projektantka wspomina jeden przypadek, gdy jako nastolatek potwierdził znaczenie edukacji poprzez widzenie.

„Zaraz po ukończeniu studiów mój ojciec miał pojechać w tę podróż do Włoch z Amerykańską Akademią w Rzymie” – wspomina. „I w ostatniej chwili nie mógł, więc poszliśmy z mamą. Byłem całkowicie zachwycony”. Ich towarzyszami podróży była grupa najlepszych architektów, projektantów i artystów.

„Pewnego dnia stałem obok Michaela Gravesa i byliśmy na tym zboczu wzgórza z widokiem na budynek” – wspomina Hampton. „I powiedział do mnie: 'Czy możesz mi powiedzieć, co jest nie tak z tym domem?' Cóż za pytanie, które powinien zadać geniusz w swojej dziedzinie” – mówi Hampton. "Byłem przerażony."

„Mój umysł pędził i w końcu powiedziałam, że po tej stronie są cztery okna, a powinno być pięć” – wspomina. Graves skinął głową „i uciekłem tak szybko, jak tylko mogłem”, śmieje się Hampton.

„Przez lata dużo myślałem o tej historii. I pod koniec dnia myślę, że to nie było szczęście – po prostu, jeśli dobrze się przyjrzysz i zobaczysz wystarczająco dużo, w końcu możesz stwierdzić, czy coś jest nie tak.

Śledź House Beautiful na Instagram.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.