Projektowanie ze starych i nowych elementów

Carrie Nieman Culpepper: Ten dom w Nashville ma jedną nogę w teraźniejszości, a drugą w przeszłości.

Markham Roberts: Rodzina ma bardzo piękne, bardzo dobre, stare angielskie i amerykańskie meble, a także wiele przystojnej sztuki jeździeckiej. Więc staraliśmy się wykorzystać wszystkie te rzeczy, ale połączyć je z bardziej współczesnymi elementami, takimi jak zwykłe, łatwe w użyciu meble i abstrakcyjna fotografia.

Z pewnością ma młodzieńczy duch tradycyjnego domu. Kto tu mieszka?

Klienci po czterdziestce mają dwie córki. Mają mnóstwo przyjaciół, a ich znajomi mają dzieci. Bawią się bardzo swobodnie, grillując, spędzając czas przy basenie. Chcieli gruntownie zmodernizować dom, który powstał w latach 20. XX wieku. W zasadzie go wypatroszyliśmy i opuściliśmy frontową fasadę.

Czy twoje wykształcenie i wykształcenie w zakresie historii sztuki i architektury pomogły w renowacji?

Miłość do starych domów jest tym, co przyświeca całemu projektowi. To był bardzo ładny stary dom, więc nie chciałem go zrujnować. Chciałem to uszanować i sprawić, by wyglądało, jakby nic mu nie zrobiono. Chcesz ukryć takie rzeczy, jak włączniki światła i termostaty. Nie chcesz ich widzieć obok pięknego obrazu.

Ten pokój rodzinny wygląda, jakby był gotowy na niemal każde spotkanie.

Jest to duży pokój, który ma być używany na wiele różnych sposobów, ponieważ są chwile, kiedy spędza się tam tylko rodzina, a czasami jest dużo osób. Upewniliśmy się więc, że istnieje wiele bardzo wygodnych miejsc do siedzenia. Ilekroć tam jestem, gramy w backgammona. Stół był wyjątkowym prezentem od babci klienta, dlatego postawiliśmy go przed kominkiem.

Czy masz sekret balansowania antyków i nowych elementów?

Powiedziałbym, że nie ma reguły, rymu, ani powodu do tego, co wybieram. Dla mnie zależało mi na tym, aby za pomocą mebli dobierać pokoje w różnych kierunkach, tak aby wszystkie ze sobą współgrały. Był tam gwiezdny amerykański licealista, który przyszedł od jej dziadka do salonu. Potem znalazłem na rogu skrzynię Biedermeier i powiesiłem nad nią chińskie lustro dekoracyjne. Zaprojektowałem parę krzeseł w pantoflach i pokryłem je inspirowanym anglo-indyjskim wzorem paisley, co jest nieoczekiwane i bardziej interesujące. Chodzi o to, co dobrze wyglądało, co działało. Nigdy nie chcę, żeby w pokoju było duszno.

Jak zdecydowałaś się na te ściany w jadalni w kolorze głębokiego, turkusowego lakieru?

Naprawdę chciałem stworzyć efekt szoku między bardzo jasnym salonem a pokrytym tweedem pokojem rodzinnym. I jest to pokój, który jest używany głównie w nocy, więc chciałem czegoś ciemnego i nasyconego i pięknie wyglądającego w świetle świec.

Oprawa oświetleniowa jest zaskakująca – naprawdę rozluźnia pomieszczenie.

Miała ten oficjalny gruziński stół jadalny od dziadka. Chciałem, żeby pokój był trochę młodszy, bardziej zrelaksowany, więc nie chciałem stawiać nad nim fantazyjnego żyrandola. Klosz, który zrobiłam, wygląda prawie jak spódnica z falbankami i rzuca na stół cudowne światło. A to, co podoba mi się w tym stole, to to, że są na nim pierścienie, niektóre zużyły się podczas użytkowania. Gdyby był bardzo dopracowany i pozornie nowy, wyglądałby po prostu okropnie.

Opowiedz mi o tych pomalowanych podłogach w kuchni.

To marmurkowe wykończenie. Dużo się dzieje, więc nie możesz zobaczyć odcisków psa i czegokolwiek innego. To też jest duża podłoga, więc musiałem zrobić coś na dużą skalę i z dużą ilością ruchu, żeby nie wyglądało jak wrotki.

Skąd pomysł na ten ganek z kutego żelaza?

W Amenia w stanie Nowy Jork jest posiadłość Wethersfield; należał do mężczyzny o nazwisku Chauncey Devereux Stillman, a teraz jest domem-muzeum. Moją inspiracją były ganki i balkony z kutego żelaza. Dodaliśmy kominek, aby była to przestrzeń całoroczna.

Nigdy wcześniej nie widziałem ganku z czarnym sufitem.

Właściwie to bardziej węgiel, ponieważ czerń była zbyt ciemna i jest w niej odrobina zieleni. Zajęło mi trochę czasu mieszanie tego koloru. Sufit to drewniane listwy, aby uzyskać tę krzywiznę, a następnie nitowany metal po drugiej stronie.

Trenowałeś z dekoratorem Markiem Hamptonem. Czy jego odcisk jest widoczny gdziekolwiek w tym domu?

Cóż, zabawne, że pytasz, bo wszystkie antyki pochodziły z domu, który zaprojektował dla rodziców żony. To było ciekawe, bo dużo tych kawałków znałem ze starych fotografii prac Marka.

Z pewnością opanowałeś ten rodzaj zrelaksowanego, tradycyjnego wyglądu, który wydaje się tak typowo amerykański.

Dorastałem w starym domu, moi dziadkowie mieszkali w starym domu i od początku XX wieku do lat 40. zawsze pociągała mnie amerykańska architektura. W domu w stylu Tudorów, takim jak ten, w którym się wychowałam, obok francuskiego salonu mogłaby się znajdować angielska biblioteka. Amerykanie mieszali wszystkie te style, a domy były bardzo podobne do samych Amerykanów: świetna mieszanka.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.