80 książek, które każda osoba powinna przeczytać

Główny krytyk książek dla ten New York Times, zdobywca nagrody Pulitzera i być może jedyna osoba na świecie, która ma odwagę nazwać dzieło Philipa Rotha „słabą”, a dzieło Johna Updike’a „podrabianiem”.

@michikokakutani

Mrocznie świetliste arcydzieło autora: oryginalna powieść o amerykańskim śnie — i najpiękniej napisana w historii.

–MK

Mistrz realizmu magicznego wyczarował miasto Macondo, w którym cuda i potworność są w równym stopniu częścią codziennego życia, a tym samym zmitologizował historię całego kontynentu.

–MK

Opowiadając historię śmierci jednej kobiety i jej pochówku z wielu punktów widzenia, ta krótka, zaciekła książka pomogła stworzyć nową powieść i wpłynęła na przyszłe pokolenia pisarzy.

–MK

Przeszywające, pryzmatyczne opowieści o życiu dziewcząt i kobiet, które posiadają powieściową amplitudę i emocjonalną precyzję Czechowa.

–MK

Kumpelski film z udziałem brytyjskich geodetów, którzy nakreślili granicę między Północą a Południem w przedrewolucyjna Ameryka i olśniewająca postmodernistyczna słodycz, która jawi się jako najbardziej wpływa na powieść jeszcze.

–MK

Zabawny, mądry portret dominikańskiego geeka drugiego pokolenia, który rozwija się w energiczną medytację na temat historii publicznej i prywatnej.

–MK

Klasyka dla dzieci, która w latach 60. dała światu bohaterkę science fiction: bystrą, niezręczną, uduchowioną dziewczyna o imieniu Meg Murry, która podróżuje w czasie i przestrzeni, aby odnaleźć zaginionego ojca naukowca i ocalić wszechświat.

–MK

Ceremonia to jedna z wielkich (i niedocenianych) powieści amerykańskich. Silko pisze z ogromną mocą, wściekłością i skalą przemocy, mit Pueblo i powrót do zdrowia weterana.

–LG

Pod uwodzicielskim, ostrym i zabawnym głosem Grace Paley płonie wielkie oburzenie i potępienie sposobu, w jaki potężni żerują na słabych w społeczeństwie.

–LG

Ta powieść ma najbardziej pojemną wizję ludzkości, jaką znam. Na zatłoczonym polu powieści o małych miasteczkach, małżeństwie i idealizmie pozostaje najlepsza.

–LG

Mogłem wybrać kolekcje esejów Baldwina Następnym razem pożar lub Notatki rodzimego syna; gdyby jego absolutnie świetne opowiadanie „Sonny's Blues” było samodzielną książką, byłaby to napad. w Pokój Giovanniego, opublikowana w 1956 roku, Baldwin wspaniale napisał o związku homoseksualnym w Paryżu, książkę tak daleko wyprzedzającą swoje czasy, że Ameryka wciąż go dogania.

–LG

Anne Carson to mój wybór na największą żyjącą pisarkę. Ma kolczasty błyskotliwość, głęboką wiedzę klasyczną i zadziwiającą umiejętność poruszania się między gatunkami. Autobiografia Red to głęboko poruszający poemat o długości książki o Gerionie, demonie zakochanym w Heraklesie. Jest też przezabawny.

–LG

w Anna Karenina, Tołstoj napisał jedno z największych dzieł syntezy w historii prozy: ta powieść udaje, że jest o kilku splecione historie miłosne, ale zawiera więcej tematów, postaci i idei politycznych niż większość półek z książkami robić.

–LG

Wiersze Dickinsona są ostre, dzikie, implozyjne. Zawsze będzie bezlitośnie nowoczesna i jest jednym z rodziców współczesnej poezji amerykańskiej.

–LG

Jeśli Dickinson, z jej kompresją, jest jednym z rodziców współczesnej poezji amerykańskiej, Whitman jest drugim rodzicem, pracującym w ekspansywnym, dzikim, wędrującym, wybuchowym żyle.

–LG

Ta powieść ma najbardziej oszałamiającą architekturę, strukturę, która im dłużej się na nią patrzy, tym potężniejsza i poruszająca się staje. Historia opowiada o stracie i smutku i jest opowiadana poprzez powtarzające się wyobrażenie morderstwa, o którym narrator wiedział jako chłopiec.

–LG

Była to jedna z pierwszych współczesnych powieści, jakie kiedykolwiek napisano, i pozostaje jedną z najzabawniejszych i najbardziej eksperymentalnych: w najbardziej odległej współczesnej prozie nie ma prawie niczego, czego Sterne nie zrobił jako pierwszy.

–LG

Możesz go przeczytać, aby być świadkiem początków Nowego Dziennikarstwa, albo dlatego, że jest to prawdopodobnie najlepsze dzieło Capote'a, albo dlatego, że poucza o ludzkiej deprawacji. Ale lubię czytać to, żeby zrobić trochę chłodu, kiedy Capote zauważa różne rodzaje pisma w pamiętniku Nancy Clutter i wyobraża sobie, że próbuje się sama, zastanawiając się: „Czy to Nancy?”

–SC

Przed szaleństwem Didion było to – i oczywiście, przed tym było wiele – ale Przygarbiony w kierunku Betlejem od czego zacząć Joan Didion. Jest najbardziej chłodną i bystrooką obserwatorką ludzkiej kondycji, Ameryki i wdzięcznie bezlitosnej samooceny. Choć jej tematy są tak okrutne i ważne, zawsze zostawia prezent dla czytelnika. Ja na przykład nie mogę zjeść brzoskwini ani włączyć klimatyzacji, nie myśląc trochę o jej eseju „Do widzenia z tym wszystkim”.

–SC

Jest Francuzką, ale nie musi nią być. Jest każdym nowożeńcą, którego rzeczywistość rzuciła wyzwanie. Ta pierwsza powieść (Flaubert naprawdę wyrzucił ją z parku) jest absolutnym arcydziełem o tym, co dzieje się, gdy ludzie czują się znudzeni i uwięzieni, kiedy emocjonalnie odgryzają własne zgrabne nogi.

–SC

Alice Munro jest skarbem narodowym, a technicznie tym narodem jest Kanada, ale filozoficznie jest to Republika Ludowa Wszystkich. Dlatego trudno jest wybrać jej najsilniejszą kolekcję lub mieć czelność wybierać, ale wybrałbym tę. Dotyczą starzenia się, miłości, małżeństwa i samego życia. Nie wyobrażam sobie czytelnika, który nie zmieniłby się na lepsze czytając Alice Munro.

–SC

Katherine Mansfield nie jest wymagana do bycia osobą – ale pasja i punkt widzenia tak – a ponieważ Mansfield jest jednym z moich osobistych faworytów, zamierzam ci ją narzucić. Jest trochę jak Edith Wharton z Nowej Zelandii z domieszką Jane Austin i Johna Cheevera. Ale sprytny. "Dom lalki" to jedno z moich ulubionych opowiadań wszechczasów i żeby to udowodnić, nazwałem bohaterkę mojej pierwszej powieści imieniem postaci z tej opowieści.

–SC

Czy musisz czytać powieść z postacią o imieniu „Priss”, aby być lepszą osobą? Tak jakby. Grupa jest przełomową, niezwykle istotną książką napisaną przed swoim czasem (została zabroniona tu i tam), a mimo to przez większość czasu skupia się na polityka płci, przyjaźń, status społeczno-ekonomiczny i wywieranie wpływu na całe gatunki współczesnej fikcji — a wszystko to jednocześnie będąc totalnym wybuchem do czytać. Każda kobieta powinna ją przeczytać, aby poznać siebie; każdy mężczyzna powinien to przeczytać, aby wiedzieć, z kim ma do czynienia.

–SC

Jeśli nie jesteś zakochany w Lorrie Moore, martwię się o ciebie. Po przeczytaniu tej książki usłyszysz, że ludzie mówią inaczej, tak jakbyś potrzebował aparatu słuchowego od lat i nie wiedział o tym. „Ludzie tacy są jedynymi ludźmi tutaj” jest warte samej ceny wstępu, ponieważ jest jednym z najpotężniejsze i najważniejsze opowiadania (o miłości i samotności, macierzyństwie i śmierci) z tego stulecie.

–SC