Projektowanie wesołego domu w Kalifornii

Lisa Cregan: Wiecznie idealna pogoda stwarza ciekawy dylemat projektowy. Jak urządzić wnętrze, kiedy wszyscy chcą być na zewnątrz?

Mateusz Leverone: Pogoda nie jest idealna na południe od San Francisco. Jest słonecznie, a w latach 70. każdego dnia – drzwi otwierają się na oścież, ludzie wędrują prosto na patio. Starałem się odzwierciedlić ten styl życia na świeżym powietrzu i szczęśliwe kalifornijskie słońce z dużą ilością wyraźnych kolorów — jaskrawego pomarańczu i żółci z błękitem nieba. Tutaj nie ma szarych dni, ani wewnątrz, ani na zewnątrz.

Te pokoje przypominają pop-art. Kolory są tak żywe i wyraziste.

Chrupiący to takie dobre słowo dla moich projektów. Nie lubię błota. To jest pomarańczowy pępek, a błękity nie są granatowe ani ciemne. A cała biel zmieszana sprawia, że ​​wszystko jest czyste i świeże. Ale jest coś ciekawego: Mój klient nienawidzi zieleni. Jest uroczą, pracowitą bizneswoman, samotną matką z 8- i 10-letnimi chłopcami i niefrasobliwym — z wyjątkiem zielonych rzeczy!

Więc uczyniłeś z pomarańczy swój centralny punkt? Cały dom wydaje się płynąć prosto z tej bajecznej sofy w salonie.

Ten kolor wyszedł z dywanu, z małym pomarańczowym akcentem. Kiedy to zasugerowałem, mój klient zapytał: „Czy kiedykolwiek robiłeś pomarańczową sofę?” I musiałem przyznać, że nie, co trochę ją denerwowało. Ale teraz jest tak szczęśliwa, że ​​poszła na to. Zachowałem subtelny wpis, więc wchodzisz w miękkość, a potem pow, jesteś uderzony pomarańczą w salonie. Potem zaczęliśmy ciągnąć ten czysty kolor mandarynki po całym domu jako nić łączącą pokoje.

Jak sprawiłeś, że tak wysokie sufity były tak intymne?

Karierę zaczynałem w firmie architektonicznej i te lekcje utkwiły mi w pamięci. Jest to typowy kalifornijski dom na ranczo z połowy wieku, prawdopodobnie dobudowany w latach 80. XX wieku. Główna sypialnia była malowana gąbką — pamiętasz malowanie gąbką? Cały dom był taki, domagając się aktualizacji. Ale nie robiliśmy przeróbek; mieliśmy ograniczony budżet. Poprzedni właściciele pomalowali krokwie na biało, aby zniknęły w białym suficie. Przemalowaliśmy je na szaro, a następnie pomalowaliśmy legary na ciemniejszy szary, aby wyglądały jak stal. Oddaje hołd oryginalnej architekturze — faktycznie ją przywołując. Nie baliśmy się tutaj kości z połowy wieku.

Wydaje się, że ta jadalnia mogła kiedyś być werandą na świeżym powietrzu.

Tak, a teraz jest to bardzo chudy pokój z ceglaną podłogą — trudny! Musieliśmy wykonać na zamówienie wąski stół. Na szczęście, gdy przesuwane szklane drzwi są otwarte, nie jest tak ciasno. Chciałam stworzyć wrażenie przejścia z salonu, więc dodałam zasłony i zaproponowałam ławkę, bo dzieci uwielbiają ławki. Poza tym pomyślałem, że ławka schowana pod stołem będzie wyglądać mniej chaotycznie z salonu. A ja zdecydowałem się zrobić tylko oparcia krzeseł we wzór — powleczony winylem, aby chronić przed lepiącymi się palcami. W ten sposób wzór wyróżnia się jako akcent, którego nie można nie zauważyć.

To może być standardowy dom na ranczo, ale ma w sobie powiew egzotyki.

Moją klientkę pociągają kształty, które przywodzą na myśl miejsca takie jak Maroko, a dla mnie zadziałało, bo skłaniam się ku mocnym, graficznym wzorom. Jeśli mam użyć wzoru, to będzie duży. Nie ma też małych mebli — wolę duże, odważne kształty, takie jak fotele w salonie. Uważam się za modernistę, który okracza tradycję.

Czym właściwie jest modernista omijający tradycję?

Lubię rzeczy klasyczne, ale też linearne. Widać to na kredensie, który zrobiłem przed wejściem, z wyciętymi liniami na drzwiach i szafie w głównej sypialni, gdzie białe szuflady przypominają pasy na tle dębu. A kiedy moja klientka zakochała się w tej mocnej płytce barwinek do łazienki chłopców, pomyślałam, żeby dopasować jej intensywność do pasków. Pokój jest tak cudownie energetyczny, jak jej chłopcy. A ściany sypialni pomalowaliśmy na niebiesko, więc wszystko jest w harmonii.

To dość odważne podejście w kuchni, malowanie szafek na czarno.

Szczerze mówiąc, desperacko chciałem przerobić kuchnię. Miał białe szafki, różowoszary granit i podłogę z terakoty. Ale tego nie było w budżecie, więc powiedziałem: „Pomalujmy to na czarno”. Ciemna farba zbiera czarne plamki w granicie, dzięki czemu miesza się. Nałożyliśmy też kolor terakoty na stołki barowe. Zamiast walczyć z istniejącymi elementami, pracowaliśmy z licznikami i podłogą, aby pomóc im zniknąć.

Z kuchni można przejść prosto na to bardzo zachęcające patio.

Dom ma kształt litery U i prawie każdy pokój wychodzi na patio. Użyłem więc tych samych kolorów od wewnątrz — nie ma granic. Leżanka pochodzi z katalogu, ale zrobiliśmy ją wyjątkową dzięki niestandardowym poduszkom. Kiedy jest sama, może się położyć i przeczytać czasopismo, a to spokojne miejsce na rozrywkę. W nocy zapala wiszące latarnie. Wyglądają tak przyjaźnie, jak ozdobne migoczące gwiazdki.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią oraz importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.