Za kulisami: Wielki Gatsby

F. Klasyczna powieść Scotta Fitzgeralda doczekała się olśniewającej, XXI-wiecznej aktualizacji, gdy trafi do kin 10 maja 2013 roku. Rozmawialiśmy z Martinem — scenografem i projektantem kostiumów do filmu oraz żoną reżysera Bazi Luhrmann — o swoim procesie twórczym, projektowaniu scenografii 3D i uchwyceniu atmosfery Nowego Jorku lat 20. Australia. Dodatkowo zobacz zdjęcia z planu.

Dzięki uprzejmości Warner Bros. Kino

Housebeautiful.com: Jak przebiega proces projektowania?

Katarzyna Marcin: Baz myślał o zrobieniu Wielki Gatsby od 10 lat, ale dopiero trzy lata temu zaczęliśmy opracowywać scenariusz. Baz jest wizualizatorem, więc zawsze będzie miał bardzo konkretny obraz mentalny tego, jak chce, aby historia ożyła. Na wstępnych odprawach projektowych mógł przedstawić na stole wszystko, od koncepcji werbalnej, przez wyrywanie kartek, po szkic, który sam narysował. Ewentualnie może przydzielić konkretne projekty badawcze, które z kolei odkryją, jaki powinien być język projektowania.

Każdy film Baz Luhrmanna ma tak charakterystyczną interpretację wizualną, unikalne podejście do czegoś klasycznego, takiego jak Romeo + Juliawspółczesne otoczenie i Moulin Rougekolorowe podejście do artystycznego Paryża. Jaki wygląd i odczucie chciałeś osiągnąć dzięki temu filmowi?

Jedną z głównych wytycznych projektowych Baza dotyczących wyglądu i stylu tego konkretnego filmu było to, że nie chciał nostalgicznego Nowego Jorku z lat 20. XX wieku w odcieniach sepii. Chciał, aby Nowy Jork, który stworzyliśmy, wydawał się tak żywy, nowoczesny i nowatorski, jak czułby się Fitzgerald w 1922 roku.

Jakie badania przeprowadziłeś podczas projektowania scenografii do filmu?

Wykonujemy niezwykłą ilość badań dla każdego projektu. Na potrzeby tego filmu odwiedziliśmy biblioteki w Fashion Institute of Technology oraz Costume Institute w Metropolitan Museum of Art, oba w Nowym Jorku; przeczytać wszystko, co mogliśmy o autorze; wylane na akademickie oceny powieści; i przyjrzeliśmy się analizom historycznym tego okresu.

Film był kręcony w Australii, ale jego akcja toczy się na Long Island i Nowym Jorku. Czy to dało Ci więcej swobody w tworzeniu charakterystycznego i innego wyglądu?

Dwóch głównych bohaterów książki to w rzeczywistości te lokalizacje: Long Island i Nowy Jork, więc tak było bardzo ważne dla nas, abyśmy starali się uchwycić właściwą esencję, smak i naturę tamtych i tamtych czasów miejsca. Jedną z fajnych rzeczy związanych z pracą w Sydney było to, że mogliśmy tworzyć własne środowiska, ale nadal opierały się one w dużej mierze na obrazach historycznych.

Zaprojektowałeś zarówno dekoracje, jak i kostiumy do filmu. Czy jedno wpłynęło na drugie?

Bardzo podoba mi się zadanie projektowania zarówno scenografii, jak i kostiumów, ponieważ dialog między nimi jest absolutnie niezbędny, aby zaserwować historię w sposób efektywny i czytelny dla publiczności. Te dwa elementy muszą ze sobą współpracować i ciągle mam nadzieję, że prowadzą aktywny i przekonujący dialog. Książka była naszym głównym źródłem i inspiracją. Jej opisy miały decydujący wpływ na wygląd postaci i scenerię.

Wielki Gatsby został nakręcony w 3D. Czy wpłynęło to na twoje wybory i pomysły projektowe?

W pewnym sensie myślę, że Baz zawsze reżyserował dla 3D. Rozważa wszystko na zdjęciu: głębokie tło, skrajny pierwszy plan, skrajną lewą i prawą stronę. Oboje byliśmy świadomi tego, że w pełni wykorzystaliśmy to, co nazywa „najbardziej olśniewającym efektem wizualnym 3D”, czyli aktorami. Sposób, w jaki są ujęte w przestrzeni, pozwala widzom dokładnie zrozumieć, gdzie się znajdują. Jeśli chodzi o kostiumy, tekstura staje się bardzo ważnym narzędziem do opowiadania historii.

Z jakiego elementu wizualnego jesteś najbardziej dumny?

Myślę, że opowiedzieliśmy tę historię w języku wizualnym, który wyraża wizję Baza i pomaga widzom wiedzieć, kim są bohaterowie i dlaczego robią to, co robią.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.