Czy duchy są prawdziwe? Dlaczego ludzie wierzą w duchy?

Czy duchy? prawdziwy? Oczywiście zależy to od tego, kogo zapytasz. I jak w przypadku wszystkiego, co dotyczy takich spraw życia i śmierci, prawdopodobnie nigdy się nie dowiemy – ale to ambiwalentna przestrzeń jest dokładnie tam, gdzie duchy się rozwijają: jednocześnie otaczają, ale nawet nie tutaj wszystko... tajemniczy, liminalny, niemożliwy do schludnego zdefiniowania czy skategoryzowania. To jest właśnie powód, dla którego jesteśmy tak zafascynowani duch historie. Więc może lepszym pytaniem jest: Czemu czy ludzie wierzą w duchy? W samych Stanach Zjednoczonych ostatnia ankieta ujawniły, że prawie połowa populacji utożsamia się do pewnego stopnia z wiarą w duchy.

„Nauka nie każe wierzyć w duchy, a większość zorganizowanych religii naprawdę nie każe wierzyć w duchy. A jednak ludzie wierzą w duchy — to folklor w najlepszym wydaniu... Duchy odgrywają ciekawą rolę, ponieważ są naprawdę dobrze wierzoną i dobrze dyskutowaną, ale całkowicie nieoficjalną częścią naszej kultury” – mówi

Tok Thompsondr hab., wybitny folklorysta, autor, oraz profesor antropologii na Uniwersytecie Południowej Kalifornii. Ale dlaczego? Dlaczego wciąż przekazujemy historie o duchach, aw niektórych przypadkach wierzymy im?

Ta treść jest importowana z firmy zewnętrznej. Możesz znaleźć tę samą treść w innym formacie lub możesz znaleźć więcej informacji na ich stronie internetowej.

Profesor Thompson trafnie wskazuje, że przekonania są kontekstowe, a w przypadku zjawisk paranormalnych oznacza to, że to, czego doświadczamy jako prawdziwe i rzeczywiste, zależy od całego szeregu zmiennych. Te zmienne mogą być tak ulotne, jak bezpośrednie otoczenie. Na przykład „jeśli zapytam moich uczniów w klasie przy świetle neonów, jak ludzie wierzą, że duchy, bardzo niewiele osób podniesie ręce” – wyjaśnia profesor Thompson. „Ale jeśli wszyscy siedzimy razem w jakimś mauzoleum z gotycką architekturą w świetle księżyca i zaczyna się wilk wyjąc w środku Los Angeles, gdzie zwykle tak się nie dzieje, wtedy więcej ludzi podniesie ręce – dodaje. Więc może to być bardzo oparte na nastroju.

I podobnie jak nastroje, które przychodzą i odchodzą, wiara może być również sezonowa. Nic dziwnego, że szczyt zainteresowania opowieściami o duchach przypada na październik. Według Google Trends, liczba wyszukiwań słów kluczowych, takich jak „historie o duchach” i „prawdziwe nawiedzone domy”, wzrosła o ponad 400 procent w tygodniach poprzedzających Halloween. I odwrotnie, podczas gdy czynnik rozrywkowy jest z pewnością ważnym czynnikiem w upiornym sezonie, pytanie „czy duchy są prawdziwe?” ma ładną stale wysoka liczba wyszukiwań przez rok.

Innym ważnym czynnikiem w wiarygodności konkretnej opowieści o duchach jest gawędziarz. Jak przypomina nam profesor Thompson, „niektórzy gawędziarze są tak dobrzy w przedstawianiu przedstawienia, że ​​naprawdę chcesz w to uwierzyć, bez względu na to, jak śmieszna może być ta historia. W przekonaniu jest pewna estetyka” – mówi profesor Thompson. Jeśli weźmiesz tę samą historię o duchach i masz dwie osoby do jej opowiedzenia, jedna osoba może opowiedzieć ją w sposób bardziej przekonujący, a przez to wiarygodny.

Oczywiście jest też tło kulturowe, które obejmuje wszystko, od narodowości po religię i naprawdę kształtuje sposób, w jaki nadajemy sens światu, w tym czy wierzymy w duchy i jak ta wiara się manifestuje samo. W Stanach Zjednoczonych istnieją zwykle dwa główne typy duchów: przyjacielski duch rodzinny (jak dziadek lub partnera życiowego) oraz złowrogiego, nawiedzającego ducha, który jest najczęściej reprezentacją w zabawa. Mówi nam wiele o tym, czego się boimy i jak radzimy sobie z żałobą i śmiercią. I chociaż ogromny procent populacji USA rzeczywiście wierzy w duchy, jest to trochę tabu, częściowo dlatego, że kładziemy nacisk na zaufanie tylko rzeczom, które można udowodnić naukowo.

Ale jeśli udasz się w inne miejsce na świecie, możesz zauważyć różne wzorce. Profesor Thompson wyjaśnia, że ​​Japonia jest w dużej mierze zbudowana wokół motywu duchów, w szczególności „duchów przodków, które są ciepło przyjmowane i poszukiwane podczas coroczny festiwal Oban, który jest równie ważny jak Boże Narodzenie w Stanach Zjednoczonych i obejmuje rytuały, takie jak ustawianie miejsca dla zmarłych i zapraszanie ich do ponownego wspólnego posiłku”.

Na Tajwanie ponad 95 procent populacji wierzy w duchy. Ich system kalendarza zawiera nawet „miesiąc duchów”, w którym rząd zamyka, wstrzymując oficjalne postępowania, takie jak sprawy sądowe. Podczas gdy „Francja ma niską wiarę w duchy, a zamiast tego ludzie twierdzą, że widzą świętych”, co można rozumieć jako odmianę ducha, mówi Thompson. To samo odnosi się do tego samego słownictwa, którego używamy do zdefiniowania motywu ducha.

W dyskursie anglosaskim „duch jest zwykle uważany za pojedynczą ludzką duszę związaną z osobą, co jest zgodne z naszą ideą jednej duszy na osobę. Nie każda kultura to ma. Czasami ludzie mają dusze wspólnotowe i rodzinne, w tradycji zachodnioafrykańskiej ludzie mają dwie dusze, aw starożytnym Egipcie ludzie mieli pięć dusz. Więc nawet pytanie o czym jest dusza? Dokąd to zmierza? ma tak ogromną zmienność. To naprawdę daje poczucie bogactwa tradycji i wszystkich różnych sposobów, w jakie można na nią spojrzeć” – mówi profesor Thompson.

Tak więc, chociaż każda kultura może przedstawiać duchy i ich relacje z nimi w inny sposób, rzeczywiście można je znaleźć na całym świecie. Thompson opisuje to jako „światową tradycję ze starożytną historią, która pokrywa się z polityką i historią oraz religii”. Nawet powszechny brak wiary w duchy w danej kulturze może wiele powiedzieć o jej ludziach. Częściowo dlatego zaprojektował kurs w USC, który obraca się wokół opowieści o duchach. Uniwersytet chciał, aby zwrócił uwagę na temat, który wykracza poza różne dyscypliny, a także jest dostępny dla wielu ludzi. „Wszyscy wiedzą, co mamy na myśli, gdy mówimy o duchach, a na moim kursie brali udział studenci z całego świata”, dzięki czemu było to jeszcze bardziej owocne do dyskusji, ponieważ poznawanie różnych kulturowych smaków pozwala ludziom trochę lepiej zrozumieć ich własną kulturę głęboko.

Jednym ze sposobów, aby dowiedzieć się więcej o napięciach kulturowych leżących u podstaw opowieści o duchach, jest zbadanie otoczenia, w którym funkcjonują: wielkiego starego nawiedzonego domu. W Stanach Zjednoczonych istnieje wspólny trop fantazyjnego starego domu, który kiedyś był piękny, a teraz jest nawiedzony. Thompson twierdzi, że istnieją różne rodowód społeczny, dlaczego ten rodzaj domu pojawia się jako tło dla opowieści o duchach. W dyskursie zachodnim te reprezentacje nawiedzonego domu „sugerują, że być może istnieją pewne problemy etyczne ze sposobem, w jaki dystrybuujemy bogactwo w naszym społeczeństwie. To nie tyle gotycki zamek wskazujący na upadek arystokracji, co w Anglii, bo my nie mamy arystokracji per se, ale to, co mamy w Ameryce, to ogromna przepaść między tymi, którzy mają, a tymi, którzy mają nie”.

Bez względu na wielkość domu schronienie jest niezbędne, a nasze najbardziej prywatne chwile zdarzają się we własnych domach, niezależnie od tego, jak wyglądają. Jeśli więc większość życia spędzamy w naszych domach, to oni z pewnością będą reprezentować ludzi, którzy kiedyś w nich mieszkali, nawet gdy ci ludzie przejdą. Może nawet będą ich prześladować. Pomijając wiarę, historie o duchach mają realny wpływ na empiryczne życie wielu ludzi, zarówno wierzących, jak i sceptyków.

Zazwyczaj studiowany w okolicach Halloween, rządzący pogromcami duchów lub znany bardziej formalnie jako Stambovsky vs. Ackley zmienił prawo w latach 90., nakazując agentom wystawiania ogłoszeń ujawniać, jeśli dom jest nawiedzony. W orzeczeniu sąd stwierdził, że „zgodnie z prawem ten dom jest nawiedzony”, co jest dzikie, ponieważ zwykle myślimy o postępowaniu sądowym jako rzeczowe i obiektywne, podczas gdy wszystkie rzeczy paranormalne są związane z binarnym przeciwieństwem: duchowością, wiarą i niedowodliwymi rzeczy. „Zdarza się to cały czas w świecie nieruchomości [i] jesteś prawnie zobowiązany do ujawnienia tego faktu potencjalnym nabywcom, z tego powodu, że obniżyłoby to wartość rynkową i że jest to znany warunek, widać, że idea nawiedzonych domów nie jest naprawdę oficjalne, ale jest wszechobecne w naszym społeczeństwie” do tego stopnia, że ​​pewne prawa uprawniają do wiary w duchy, powtarza prof. Thompson.

Teraz, gdy prowadzi kurs od ponad dekady, zauważa coraz więcej historii o duchach osadzonych w cyberprzestrzeni, pokazując, jak współczesna jest ta tradycja. Tak więc, mimo że duchy są wyraźnie umiejscowione w przeszłości lub przynajmniej żyły, ich historie zawsze ewoluowały, aby dopasować się do współczesnych ram. „Pamiętam, kiedy pojawił się internet i nie było w nim duchów. Wtedy nie było to miejsce nawiedzone. A teraz jest to bardzo nawiedzone miejsce – dodaje. I to łączy się z ideą nawiedzonego domu, jeśli internet jest miejscem, w którym tak dużo żyjemy, to też stanie się nawiedzony.

Dlaczego więc nadal przekazujemy historie o duchach? Cóż, wydają się oferować użyteczność na kilka sposobów: po pierwsze, są po prostu zabawne. „Na obozie letnim siedzisz i opowiadasz historie o duchach, oglądamy straszne filmy… Zawsze robiono to dla rozrywki, ale zawsze chodzi o to, w co wierzyć, prawda”. Ale prawdopodobnie jest w tym coś więcej. „Historie o duchach nie są obowiązkowe w szkole średniej, rząd i kościół nie wymagają, abyś się ich nauczył, ale ludzie wybierać uczyć się i przekazywać je dalej. Ponieważ bardzo często w opowieściach o duchach istnieje możliwość, że duch da się ułagodzić, że można przyznać się do krzywdy, dać mu odpowiedni pochówek, niezależnie od przypadku. I myślę, że to naprawdę ważne przesłanie etyczne, które należy wziąć pod uwagę: nie możemy zmienić przeszłości, ale z pewnością możesz teraz spróbować zrobić to, co jest właściwe”, mówi Thompson.

Historie o duchach są ważne, ponieważ dostarczają innego spojrzenia na historię, którego inaczej nie znajdziesz w podręczniku, i mogą: stają się narzędziami oporu, które proszą słuchaczy o rozpakowanie lokalnych historii w nowym świetle lub z innego, mniej oficjalnego perspektywiczny. A w atmosferze ambiwalencji i tajemniczości, która rodzi strach, opowieści o duchach dają nam nadzieję.

---

---

Aby usłyszeć więcej historii o duchach i dowiedzieć się więcej od profesora Thompsona, zasubskrybuj nasz podcast o nawiedzonym domu, Ciemny Dom, na Podcasty Apple, Spotify, Słyszalnylub gdziekolwiek słuchasz.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.