Scenografia „Nie martw się kochanie” napędza fabułę filmu
Nie martw się kochanie ma wiele do zaoferowania - od głośnej obsady po marzycielską połowę stulecia miejsca filmowania. Ale chyba najlepszą częścią thrillera psychologicznego jest scenografia, co mocno napędza fabułę. Jasna paleta kolorów i wykonane na zamówienie meble dają złudzenie nieskazitelnego życia z lat 50 ukryte elementy udowodnić inaczej. Aby przeanalizować każdy szczegół, zwróciliśmy się do scenografki Katie Byron, aby rzuciła okiem na to, jak ożywały plany filmowe.
Na początek film nie jest dziełem z epoki — co oznacza, że projekt był elastyczny. Na początku produkcji zdecydowano, że wśród prawdziwego wystroju lat 50. ukryją się unikatowe przedmioty z lat 60. i 70. Mieszanka wywołuje subtelne wrażenie, że coś jest nie tak. „Stworzenie świata powinno być wystarczająco dokładne, aby widz pomyślał, że to prawdziwe lata pięćdziesiąte przedstawieniem, ale w rzeczywistości świat zbudowany przez Franka na podstawie Zwycięstwa zostałby wykonany według jego własnych zasad” mówi Byron. „Niekoniecznie postrzegaliśmy go jako absolutystę pod względem dokładności okresu, ale kogoś, kto naprawdę był przekonany, że jego gust jest lepszy od innych”.
Przez cały film pozornie olśniewający, ale dezorientujący ciąg wydarzeń, przez które przechodzi Alice, jest wzmocnione przez powtórzenie luster i użycie szkła — decyzja zainspirowana branżą gier wideo działa. „Mój chłopak pracuje w grach wideo i jedną z rzeczy, na które się natknęliśmy, jest to, że kiedy dostępna jest nowa technologia projektowania, jest ona często nadużywana” — mówi Byron. Gdy w projektowaniu gier możliwe było podkreślanie, wszędzie używano ich do tworzenia błyszczących zboczy górskich i mokrych ulic miast. Tak więc Byron wyobraził sobie lustra, kolorowe szkło i załamujące się światło jako cechy, które byłyby spektakularne, gdyby zostały osiągnięte w grach, i podkreślił je. Bogate detale są często ustawione w pryzmatyczny sposób, aby wzmocnić wrażenie niepokoju. “Alicja po drugiej stronie lustra to koncepcja, od której nie zacząłem od razu, ale jest w 100 procentach ”- dodaje Byron.
Cyrankowy kolor, który powtarza się w całym filmie, został zainspirowany Alberta Freya, jednego z głównych architektów, który ukształtował projekt Palm Springs i który, jak ma nadzieję Byron, „stanie się bardziej mainstreamowy miłość z tego wszystkiego”. Możesz zobaczyć kolor we wszystkim, od zasłon Jacka i Alice po ich zasłony wanna. Jest nawet na spiralnym siedzeniu w łazience podczas sceny słownej walki Alice i Bunny'ego (i przypomina wzgórze, które prowadzi do Domu Wulkanu, czyli wyjścia z Victory). Inne ikoniczne wpływy na wystrój i meble to architekci Richard Neutra, którzy zbudowali Dom Kaufmanna, i Aleksandra Girarda.
Chociaż pastelowa paleta kolorów filmu wydaje się bardziej związana z reklamami z lat 50. niż z prawdziwym życiem, zawiera również mnóstwo ciemnych i opalizujące elementy, takie jak lustra z przydymionego szkła i bogata czarno-złota tapeta z popękanym wzorem, które wskazują na jej ciemniejszy odcień rzeczywistość. „Zwycięstwo jest utopią, ale nie jest to osobliwa, idylliczna, konserwatywna, cicha wersja” — mówi Byron. „To utopia zbudowana na rozpuście, koktajlach i hedonizmie”.
Uwielbiasz scenografię. Tak jak my. Zajmijmy się tym razem.
Śledź House Beautiful na Instagram.
