Najbardziej kultowe tapety — zebry Scalamandré i najsłynniejsze wzory tapet w historii

W 2006 roku dekoratorka Sheila Bridges wydała Harlem Toile, reinterpretację klasycznego francuskiego toile de jouy motyw, który przeplata zwykłe sceny duszpasterskie ze współczesnym życiem Afroamerykanów w dzielnicy Manhattan, gdzie mieszka Bridges. Prawie ćwierć wieku później jej projekt stał się prawdziwym klasykiem w światach projektowania wnętrz (to część stałą kolekcję Cooper Hewitt Smithsonian Design Museum) oraz moda (sprawdź współpracę Bridges z Rozmawiać oraz Unia Los Angeles).

Opracowany z powojennego folio fotografii i wprowadzony do kolekcji Brunschwig & Fils w 1965 roku, Les Touches jest długoletni dekorator — w rzeczywistości jest tak popularny, że firma Brunschwig niedawno wypuściła zarówno okleinę ścienną, jak i pasującą tkaninę w dziewięciu nowych kolorystyki.

Legendarna Sister Parish zaprojektowała tę słynną grafikę, którą nazwała na cześć jednej ze swoich najlepszych przyjaciółek, dla swojego letniego domu w Maine. Sister Parish Design ponownie wprowadziło ten wzór jako część swojej linii tkanin i tapet w 2000 roku.

Ten Pokój gościnny w Dallas autorstwa Cathy Kincaid to hołd projektanta dla Parish. „Przyjaźnię się z jej wnuczką Susan Crater i kiedyś zatrzymałam się w pokoju gościnnym u pani. Letni dom parafialny w Maine. Wszystko było dokładnie tak, jak to zaprojektowała, jakby nadal tam mieszkała i właśnie wyszła na spacer po plaży – powiedziała. Dom Piękny.

Kiedy w połowie lat 40. Gino Circiello potrzebował pomocy przy dekorowaniu swojej tytułowej restauracji na Manhattanie, wezwał swoją przyjaciółkę Florę Scalamandré ze słynnego domu tekstylnego i tapetowego. Spotkać się z napięty budżet i wymiary „pudełka na buty”, zgodnie z New York TimesScalamandré postanowił stworzyć na ścianach efektowny motyw zebry. Gino zostało zamknięte w 2010 roku, ale tapeta żyje.

Podczas renowacji Klub Lyford Cay na Bahamach dekorator Tom Scheerer współpracował z Quadrille, aby stworzyć tę wersję klasycznego bambusowego wzoru kratki. „Artykuł nawiązuje do kratownic ogrodowych we wspaniałych francuskich domach i jest wyraźnie pod wpływem dekoracja chinoiserie, która była modna w XVIII i XIX wieku we Francji”, mówi John Quadrille Fondy.

Josef Frank, płodny austriacki architekt i projektant, ręcznie narysował oryginalny motyw Ogrodu Cytrusowego w 1947 roku. Pozostaje jednym z jego najbardziej rozpoznawalnych projektów – i ulubionym przez projektantów, którzy chcą nadać odrobinę fantazji każdej przestrzeni.

Oparty na XIX-wiecznej pozostałości tkaniny, którą dekorator John Fowler znalazł w Bowood House w Wiltshire w Anglii, ten perkalowy nadruk jest produkowany od 1938 roku.

Oparty na XVIII-wiecznym motywie ten ikat zgromadził lojalnych zwolenników, w tym nieżyjącą już Estée Lauder, która używała go w sypialnia jej domu w Hamptons w latach siedemdziesiątych.

David Hicks, jeden z najbardziej znanych projektantów w historii Wielkiej Brytanii, stworzył ten motyw wazonu dla Clarence House w połowie lat 70. XX wieku.

Ukochany motyw brzozy autorstwa Cole & Son, który w tym roku kończy 60 lat, został pierwotnie zaczerpnięty z sitodruku zaprojektowanego przez grupę studentów londyńskiego Royal College of Art.

Kolejna kreacja Hicksa, ten geometryczny nadruk jest kwintesencją swingujących lat sześćdziesiątych. Cole & Son oferuje go teraz w wielu wersjach kolorystycznych, od neutralnych po odważne, oraz w dwóch różnych rozmiarach.

Zainspirowani wycieczką na Bahamy, właściciele CW Stockwell, Remy i Lucile Chatain oraz ilustrator Albert Stockdale, wymyślili ten żywiołowy nadruk liścia bananowca. W 1949 roku dekorator Don Loper podniósł go na nowy poziom sławy, instalując go w hotelu Beverly Hills. ten nowo uruchomiony CW Stockwell oferuje teraz wzór w różnych wersjach kolorystycznych.

Oczywiście nie można wspomnieć o Martynice bez jej równie kultowego odpowiednika, Brazilliance. (Przeczytaj więcej o pojedynkujących się wzorach liści bananowca tutaj!) Zaprojektowany przez Dorothy Draper w 1937 roku, został później zainstalowany w hotelu The Greenbrier w Zachodniej Wirginii przez jej podopiecznego Carletona Varneya.