Wywiad z Toddem Romano o tym, jak zaprojektować nadmorski dom na plaży

LISA CREGAN: To było późno Albert Hadleydomek letniskowy, prawda? Jak to było zostać poproszonym o przerobienie domu legendy?

TODD ​​ROMANO: Długoletnia klientka zadzwoniła, aby powiedzieć mi, że właśnie kupiła dom w Neapolu i powiedział: „Właściwie myślę, że kiedyś należał do twojego przyjaciela”. Pomyślałem: O mój Boże, kupiła dom Alberta! Umeblował go tak oszczędnie — tu wiklinowe krzesło, tam popiersie na piedestale — było niewiarygodnie proste. Ale było cudownie. Dom Piękny opublikował ją w 2000 roku. Teraz to zimowy wypad dla niezależnej kobiety z dorosłymi dziećmi i wnukami. Moim zadaniem było wymyślenie, jak pomieścić tutaj rodzinę.

I jakoś to zrobiłeś, nie porzucając elegancji pana Hadleya.

Ten dom jest doskonałym przykładem tego, jak można wykorzystać wyrafinowane francuskie meble w swobodnym otoczeniu. To nie musi być tylko rattan i winyl tylko dlatego, że to Floryda! Pozłacane meble byłyby tu, wprawdzie, śmieszne, więc nawet jeśli niektóre z tych elementów są antyczne, nie są to FFF — Fine French Furniture. Są albo pomalowane, albo zniszczone, a my zrobiliśmy rzeczy praktyczne, na przykład przykrywaliśmy krzesła w stylu Ludwika XVI na werandzie w kolorze koralowym Ultrasuede. W jadalni krzesła są w turkusowy wzór zebry — idealnie pasują do Florydy, podobnie jak siatka na antycznych bergerach w salonie. Potem rzuciłem to wszystko na słomiane dywany i użyłem prostych, pomalowanych na biało rolet zapałek.

Czy zawsze byłeś frankofilem?

O tak. Ale jestem też teksofilem, bo studiowałem architekturę na Uniwersytecie Teksańskim i zdecydowanie jestem gruzińskofilem — lista jest długa. Jestem bardzo inkluzywny! Uwielbiam lustro ze sztucznego bambusa w salonie, dziwaczne konsole z liści palmowych z blatami z koralowego wapienia i zapętlony wiklinowy zagłówek w pokoju gościnnym. Te rzeczy są tak samo miłe dla oka jak rzeźbione francuskie krzesło.

Żonglowanie tak wieloma romansami musi być skomplikowane.

Ach, to jest sztuczka. Ludzie myślą, że dekorowanie polega na wybieraniu ładnych rzeczy i rozrzucaniu ich, ale najważniejszy jest plan piętra. Mam obsesję na punkcie ruchu ulicznego. Na przykład, aby dostać się do jadalni, trzeba przejść przez salon, więc po jednej stronie kominka — zamiast na drugiej sofie — użyłam berger, ponieważ krzesła są łatwiejsze w nawigacji. Następnie układam kolor i wzór na planie. Nadruk na siedzisku fauteuil w salonie jest podporą, ponieważ widzisz każdy kolor w domu: złamaną biel, brąz, koral, turkus. To niezwykle urocza francuska grafika — bardzo zabawna, jak cały ten dom.

Turkusowy ganek z pewnością zapewnia beztroskie powitanie.

Uwielbiam miętową zieleń, gdy za oknami jest tyle ciemnej, tropikalnej zieleni – to rozjaśnia nastrój. Jestem znana z kolorowych pokoi i nie boję się mocnych kolorów, ale zbyt często ludzie zrobią pokój niebieski i czerwony, a dom kończy się jak maszyna do gumy do żucia. Tutaj jest konsystencja do kolorowania. W głównych pomieszczeniach mieszkalnych ściany są w kolorze złamanej bieli, więc pokoje czytają się łatwo i swobodnie; na meblach pojawiają się duże plamy koloru. Pomalowaliśmy sufit w salonie na niebiesko, aby subtelnie podkreślić oryginalne beadboarding i nawiązać do nieba. A wszystkie podłogi są pomalowane na bardzo jasnoszary. Tak więc na werandzie są jasne ściany, a kolory stają się spokojniejsze, aż do pokoju gościnnego, gdzie aqua ściany współgrają z falbanką łóżka.

Wniosłeś taki majestat do maleńkich pokoi z niskimi sufitami.

Ciężko pracowałem, aby stworzyć mocne piony i uniknąć horyzontu. Lustro w kształcie pagody nad kominkiem w salonie sięga sufitu, podobnie jak lustro w jadalni. Uwielbiam duże lustra, ponieważ dodają skali do pokoju. Utrzymałem też meble nisko zawieszone, więc pokoje wydają się wyższe.

Czy czułeś, że Hadley prowadzi twoją rękę?

Cały czas miałem na ramieniu Alberta. Był jednym z wielkich nauczycieli pokolenia dekoratorów. Jego mantra to moja mantra: Dobry projekt to edycja. Zawsze chcę rozebrać pokoje do ich najpiękniejszej esencji. Mam nadzieję, że to właśnie zrobiłem tutaj.

Więcej o Toddzie

Miasto rodzinne: San Antonio

Baza: Nowy Jork

Założenie firmy: 1999

Instagram:@toddaromano

Po co jesteś pedantem? Szczegóły i kontynuacja. Mogę spędzić godziny wybierając idealny odcień koloru do kontrastowego ściągacza lub projektując firankę.

Co wywołało twoją obsesję na punkcie szczegółów? Moje ciekawskie, szybkie i wymagające oko… i oczywiście moja mama!

Nazwij zasadę projektowania: Wszystkie meble powinny być w całości na dywan — nie do połowy włączony, do połowy wyłączony! I lubię 8 do 12 cali odsłoniętego drewna na obwodzie dywanu.

Ulubiona książka projektowa: Billy Baldwin dekoruje (1972) był pierwszym, który dostałem w ręce jako dziecko i nadal jest klasykiem.

Co ma duży wpływ za 100 USD lub mniej? Coś z zewnątrz. Miska cytryn, kolekcja kieliszków morskich, paproć. Nie ma większego piękna ani uroku niż to, co możemy znaleźć w naturze.

Jaka jest najmądrzejsza sztuczka, jaką zastosował inny projektant? Podnoszenie i wyrównywanie drzwi. Wyższe drzwi dają złudzenie wyższych sufitów.

Nigdy nie pożałujesz wydawania pieniędzy na: Świetne meble na zamówienie i dobre dywany. Jeśli kupisz wysokiej jakości rzeczy, które kochasz, będziesz z nimi żyć na zawsze.

Najlepsze arkusze: D. Porthault kwiatowe wzory. Zbieram też ich starą pościel. Kocham wszystko, co robią.

Jaka jest twoja formuła okna w sypialni? Zasłony z tkaniny z przezroczystym lub zapałkowym odcieniem z tyłu oraz zawsze abażur zaciemniający.

Co sprawia, że ​​się wzdrygasz? Brak sprzątania. Mogę wytrzymać prawie wszystko, ale nie zaniedbany dom.

Zobacz więcej zdjęć tego wspaniałego domu tutaj »

Ta historia pierwotnie ukazała się w kwietniowym wydaniu Dom Piękny.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.