Bill Ingram o zaprojektowaniu swojej chaty w Alabamie o powierzchni 1400 stóp kwadratowych

Mimi Read: Na zewnątrz tego domu jest tak wiele. Czy zawsze tak było?
Bill Ingram: Dobry Boże, nie. Kiedy go kupiłem, był naprawdę zdezelowany — mały domek z czerwonej cegły o tajemniczym pochodzeniu, prawdopodobnie zbudowany w latach 40. XX wieku jako kwatera służbowa. Później ktoś go wyremontował, dodając siding z płyty wiórowej, dach z asfaltu gontowego i miszmasz tanich okien z przybitymi gwoździami do plastikowych okiennic.

W jaki sposób tak wytwornego architekta, jak ty, pociągało to?
Ma wspaniałą lokalizację, jedną przecznicę od wioski Mountain Brook, naszego małego kręgu Tudorów z naprawdę dobrymi restauracjami i sklepami. Pomyślałem: „Ten dom jest tak mały, że stać mnie na zrobienie w nim wszystkiego, co chcę. Mogę to zrobić stosunkowo szybko. I mogę być tutaj szczęśliwy.

Więc gdzie zacząłeś?
Z liftingiem twarzy. Chciałem, żeby fasada była ożywiona, więc zdjąłem fałszywą siding i pokryłem ją cedrowym koktajlem. Zdjąłem dach i użyłem tam cięższych wstrząsów. Gonty pięknie się ładują i dodają wymiarowości — słońce łapie każdy z nich inaczej. Wymieniłem również wszystkie drzwi i okna — niektóre zostały zamalowane — czyniąc je jednolitymi i sprawnymi. I dodałem kamienny komin i kolejną lukarnę. Wcześniej było ich dwóch i wyglądały na zmęczone.

Jaki okres i styl architektury Cię zainspirował?
Powiedziałbym, że kolonialny Nowej Anglii, z pewnymi podtekstami Wirginii. Przypomina mi też domy w Dunmore Town na Harbour Island na Bahamach — jednym z moich ulubionych miejsc.

Aha! Kolonialny Williamsburg spotyka się z tropikami. Czy tak też chciałeś, żeby wyglądało to w środku?
Lubię poczucie historii i wyrafinowania, ale bez puchu. Poza tym po prostu odpowiedziałem na klimat. W salonie i jadalni — która tak naprawdę jest jednym dużym pokojem — odnowiłem drewniane podłogi i zamiast używać ciężkich dywanów, namalowałem wzór grubych i wąskich pasków na bejcowanym drewnie. Ożywia wszystko. Lubię meble na nogach, co pasuje do tych podłóg, ponieważ widać ciąg dalszy pasków pod krzesłami i stołami.

Co jeszcze sprawia, że ​​ten mały dom wydaje się tak rozległy?
Pomalowałem prawie każdy pokój na ten sam kolor — kremową biel Benjamina Moore'a. Wychodzi jak biały, ale bardzo ciepły. Użyłem również wielu szklanych drzwi, nawet w szafach, aby poszerzyć widoki i dodać blasku. I przez cały czas używałam tej samej spokojnej palety – głównie brązów, kremów i zieleni.

Czy w ogóle zmieniłeś architekturę wnętrz?
Niewiele. Na dole dom zawsze miał tylko kilka pokoi. Kuchnia tkwiła z tyłu, z posępnymi szafkami ściennymi dookoła. Nie wyobrażam sobie gorszego miejsca do gotowania. Zamieniłem to więc w główną wannę i garderobę, a na drugim końcu salonu z jadalnią udało mi się zmieścić małą kuchnię. Lada i szafki to jeden duży, wbudowany element, który zaprojektowałem tak, aby wyglądał jak skrzynia kampanii angielskiej, z mosiężnymi uchwytami. Blaty są niskie, więc nie widać ich z pomieszczeń mieszkalnych, a mikrofalówka i toster schowane są w spiżarni.

Zdecydowanie dyskretny. A twój tak zwany stół do jadalni ma tylko 32 cale. Czemu?
Mogę rozciągnąć gazetę, więc to wszystko, czego potrzebuję. Mogę też wygodnie usiąść dla czterech osób na drinki. Jeśli jest ich więcej, wychodzimy do ogrodu. Kiedy przychodzi czas na posiłek, idziemy do restauracji. Nikt nie przychodzi do mojego domu, gdy ma ochotę na smaczny posiłek. Zbieram, ale nie gotuję. Z pewnością chodzi o wygodę w sypialni i wannie — zwłaszcza o błogi prysznic. Do obu pokoi dodałem francuskie drzwi – otworzyły je od razu. Niektórym przeszkadzają szklane drzwi w wannie, ale oba pokoje wychodzą na otoczony murem ogród, więc są wystarczająco prywatne.

A w sypialni? Bez zasłon?

Nie należę do tych ludzi, którzy do spania potrzebują czarnego jak smoła pokoju. Więc pominąłem zasłony w oknach i zamiast tego położyłem je na moim starym łóżku testowym. Użyłem tych belgijskich paneli lnianych Restoration Hardware. Sprawiają, że łóżko jest przytulne. I mają ciepłą pogodę — nie są dokładnie moskitierą, ale sprawiają, że myślisz o tym.

Czy reszta mebli jest stara czy nowa?
Właśnie przyniosłem to, co miałem — głównie antyki angielskie i amerykańskie, które zbierałem przez lata. Moja filozofia brzmi: Kiedy widzisz coś doskonałego, kup to. Jeśli nie masz na to miejsca, będziesz musiał się zmusić. Ale w końcu będziesz miał dom pełen rzeczy, które kochasz.

Czy zbierasz coś poza meblami — i muszkami? Przepraszam, zajrzałem do twojej szafy.
Mam kilka angielskich samochodów...

Kilka?
Zobaczmy: jest stary Jaguar, którego mam od 20 lat. Mój Range Rover, mój Bentley, mój Aston Martin.

Masz mały dom, małą kuchnię i mały stół jadalny, ale nadrabiasz to samochodami. Który jest twoim ulubionym?
Prawdopodobnie Bentley. Jest czarny, z wnętrzem ze skóry magnoliowej i drewna orzechowego. Całkowicie ponadczasowe materiały — wprost w moim zaułku.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.